Giusto de' Menabuoi: ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
red, mar nix aan de handa |
L red |
||
Rigel 1: | Rigel 1: | ||
[[File:Giusto de' menabuoi, paradiso (detail), 1376-78, battistero di Padova.jpg|thumb|<center>''Koepelfresko doopkapel (Giusto de’ Menabuoi)']] |
[[File:Giusto de' menabuoi, paradiso (detail), 1376-78, battistero di Padova.jpg|thumb|<center>''Koepelfresko doopkapel (Giusto de’ Menabuoi)']] |
||
'''Giusto de’ Menabuoi''', ek '''Giusto da Padova''' neamd, ([[Florâns]], om 1320 - [[ |
'''Giusto de’ Menabuoi''', ek '''Giusto da Padova''' neamd, ([[Florâns]], om 1320 - [[Padûa]], [[1391]]) wie in [[Itaalje|Italjaanske]] [[keunstskilder]] fan de iere [[Renêssânse]]. |
||
Hy wurke yn [[Lombardije]] oan in fresko fan it Lêste Oardiel yn de abdij fan Viboldone yn [[Milaan]]. Dêrnei ferhûze er nei Padua dêr't er de fresko's foltôge yn in kapel fan de ''Chiesa degli Eremitani'', Sint-Antonius fan Padua-basilyk en fral dy fan de doopkapel fan de [[Katedraal fan |
Hy wurke yn [[Lombardije]] oan in fresko fan it Lêste Oardiel yn de abdij fan Viboldone yn [[Milaan]]. Dêrnei ferhûze er nei Padua dêr't er de fresko's foltôge yn in kapel fan de ''Chiesa degli Eremitani'', Sint-Antonius fan Padua-basilyk en fral dy fan de doopkapel fan de [[Katedraal fan Padûa|domtsjerke fan Padûa]]. |
||
Tusken 1375 en 1378 brocht Giusto de’ Menabuoi yn opdracht fan Fina Buzzaccarini, de frou fan de hear fan |
Tusken 1375 en 1378 brocht Giusto de’ Menabuoi yn opdracht fan Fina Buzzaccarini, de frou fan de hear fan Padûa, Francesco I da Carrara, de fresko's oan yn de doopkapel fan de katedraal fan Padûa. Hja wie fan doel om de doopkapel te brûken as [[mausoleum]] fan harren famylje. |
||
Giusto de’ Menabuoi ferstoar yn 1391 yn |
Giusto de’ Menabuoi ferstoar yn 1391 yn Padûa. |
||
{{Boarnen|boarnefernijing= |
{{Boarnen|boarnefernijing= |
De ferzje fan 22 aug 2019 om 21.37
Giusto de’ Menabuoi, ek Giusto da Padova neamd, (Florâns, om 1320 - Padûa, 1391) wie in Italjaanske keunstskilder fan de iere Renêssânse.
Hy wurke yn Lombardije oan in fresko fan it Lêste Oardiel yn de abdij fan Viboldone yn Milaan. Dêrnei ferhûze er nei Padua dêr't er de fresko's foltôge yn in kapel fan de Chiesa degli Eremitani, Sint-Antonius fan Padua-basilyk en fral dy fan de doopkapel fan de domtsjerke fan Padûa.
Tusken 1375 en 1378 brocht Giusto de’ Menabuoi yn opdracht fan Fina Buzzaccarini, de frou fan de hear fan Padûa, Francesco I da Carrara, de fresko's oan yn de doopkapel fan de katedraal fan Padûa. Hja wie fan doel om de doopkapel te brûken as mausoleum fan harren famylje.
Giusto de’ Menabuoi ferstoar yn 1391 yn Padûa.
Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
|