Prostitúsje: ferskil tusken ferzjes

←Toan eardere ferskillen Neikommende ferskillen →

Content deleted Content added

Inline

De ferzje fan 6 mrt 2019 om 20.23

In prostituee is in persoan, meastentiids fan it froulik geslacht, dy't seks hat om it jild. Prostitúsje (of huorkerij) wurdt somtiden ek wol it "âldste wurk op 'e wrâld" neamd. Der wienen ferhalen fan yn hast eltse kultuer.

In prostituee wurdt ek wol hoer neamd. Ek wurdt der wol ris sein; hja hat in winkel ûnder de skelk of nei de froulju reizigje (seks hawwe mei in prostituee). Guon fan de froulju yn de prostitúsje rinne op 'e dyk sykjende nei kunden, of wurkje yn in gebou mei de namme bordeel (rinhûs). Harren baas (de persoan dêr't hja foar wurkje en wa it jild kriget) is in 'madame' (as hja froulik is) of in 'poaier' (by in manlik persoan). De stêden Amsterdam en Hamburch binne troch harren "reade ljocht distrikt" (in part fan de stêd dêr't prostitúsje legaal is) wiidferneamd.

In soad lannen hawwe wetten oangeande prostitúsje. Guon lannen hawwe de prostitúsje ferbean. Prostitúsje bard oeral op de wrâld.

Der binne ek manlike prostituees; manlju dy't mei oare manlju of froulju seks hawwe. Manlike prostituees wurde meastentiids gigolo neamd.

Prostitúsje yn de Nederlânske literatuer

Ferskate wurken fan Neel Doff
Rood paleis (F. Bordewijk, 1936)
Die Insel des zweiten Gesichts (Albert Vigoleis Thelen, 1953)
The Happy Hooker: My own story (Xaviera Hollander, 1971)
Hoerenlopen (Boudewijn van Houten, 1977)
Hoeren (Ischa Meijer, 1979)
Het verrotte leven van Floortje Bloem (Yvonne Keuls, 1982)
Blauw is bitter (Dirk Bracke, 1994)
Lelieblank, scharlakenrood (Michel Faber, 2003; oer prostitúsje yn Fiktoriaansk Ingelân)
De asielzoeker (Arnon Grunberg, 2003)
Zonder moeder (Karina Schaapman, 2004)
Vals licht (Joost Zwagerman, 2004)
Elf minuten (Paulo Coelho, 2004)
Loverboys (Helen Vreeswijk, 2005)
Tegengif (Judith Visser, 2006)
Echte mannen eten geen kaas (Maria Mosterd, 2008)

Yn lieten

André Hazes - 't Reade ljocht

Keppeling om utens

Wikimedia Commons

Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Prostitution fan Wikimedia Commons.

Webstee mei ynformaasje oer de Reeperbahn
Amsterdamse keur út 1413
Emansipaasje en prostitúsje
"'Loverboys' of modern pooierschap in Amsterdam", troch Frank Bovenkerk, Marion van San, Miranda Boone, Tim Boekhout van Solinge en Dirk J. Korf
"Slavenhandel op de Wallen" artikel fan Ruth Hopkins yn it NRC Handelsblad fan 01-10-2005
Korpsmonitor 2003
Korpsmonitor 2004
Plan van Aanpak Ordening & Bescherming Prostitutiesector - Oanfoljende maatregels foar it berikken fan de doelstellingen by it opheffen fan it algemien bordeelferbod
Fjirde rapportaazje fan de nasjonaal rapporteur minskehannell

@@ Rigel 1: / Rigel 1: @@
 [[Ofbyld:Prostata Prostitute.jpg|thumb|Prostituee mei klant, Amsterdam]]
 [[Ofbyld:Prostitute tj.jpg|thumb|Prostituee op strjitte]]
-In '''prostituee''' is in persoan, meastentiids fan it froulik geslacht, dy't [[seksualiteit|seks]] hat om it jild. '''Prostitúsje''' wurdt somtiden ek wol it "âldste wurk op 'e wrâld" neamd. Der wienen ferhalen fan yn hast eltse kultuer.
+In '''prostituee''' is in persoan, meastentiids fan it froulik geslacht, dy't [[seksualiteit|seks]] hat om it jild. '''Prostitúsje''' (of '''huorkerij''') wurdt somtiden ek wol it "âldste wurk op 'e wrâld" neamd. Der wienen ferhalen fan yn hast eltse kultuer.
-Prostituees wurde ek wol ''hoeren'' neamd. Ek wurdt der wol ris sein; '''hja hat in winkel ûnder de skelk'' of ''nei de froulju reizigje'' (seks hawwe mei in prostituee). Guon fan de froulju yn de prostitúsje rinne op 'e dyk sykjende nei kunden, of wurkje yn in gebou mei de namme bordeel (rinhûs). Harren baas (de persoan dêr't hja foar wurkje en wa it jild kriget) hat de namme "Madame" (as hja froulik is) of in "Pimp" (by in manlik persoan). De stêden [[Amsterdam]] en [[Hamburch]] binne troch harren "[[reade ljocht distrikt]]" (in part fan de stêd dêr't prostitúsje legaal is) wiidferneamd.
+In prostituee wurdt ek wol '''hoer''' neamd. Ek wurdt der wol ris sein; ''hja hat in winkel ûnder de skelk'' of ''nei de froulju reizigje'' (seks hawwe mei in prostituee). Guon fan de froulju yn de prostitúsje rinne op 'e dyk sykjende nei kunden, of wurkje yn in gebou mei de namme bordeel (rinhûs). Harren baas (de persoan dêr't hja foar wurkje en wa it jild kriget) is in 'madame' (as hja froulik is) of in 'poaier' (by in manlik persoan). De stêden [[Amsterdam]] en [[Hamburch]] binne troch harren "[[reade ljocht distrikt]]" (in part fan de stêd dêr't prostitúsje legaal is) wiidferneamd.
 In soad lannen hawwe [[wet]]ten oangeande prostitúsje. Guon lannen hawwe de prostitúsje ferbean. Prostitúsje bard oeral op de wrâld.