Hear, bliuw my nei by 't fallen fan 'e jûn,
it lêste ljocht is oer de kieme rûn.
Ik haw gjin help en alle treast wurdt wei
wês Jo myn Helper, Hear, o bliuw my nei.
Us libben wiks'let rêd as eb en floed,
de wrâld mei al syn glâns fergiet foargoed.
Feroaring en ferfal bringt elke dei,
mar Jo dy 't net feroarje, bliuw my nei.
Gjin oere kin ik bûten Jo bestean,
sûnder Jo leafde moat ik ûndergean,
Wêr fyn ik hâld en wa wiist my de wei?
By skaad en sinneskyn, o bliuw my nei.
Ik haw gjin freze foar de dei fan moarn,
my jaget grêf noch dea gjin skrik mear oan.
Jo dy't my liede nei d'oerwinningsdei
troch leed en triennen, Hear, o bliuw my nei.
Hâld foar myn each Jo ljocht en blinkend krús,
skyn troch myn tsjuster, rop my by Jo thús.
Hast komt de moarn, de skaden falle wei.
Yn dea en libben, Hear, o bliuw my nei.
”
De folgjende fersen komme út it Lieteboek fan 1948.[2]
“
Hear, bliuw my nei; de dei lûkt nei de joun,
Strak hat it dûnker alle glâns oerroun.
As helpers geane'en alle treast wurdt wei,
Help fan 'e helpleaze,o bliuw Jo my nei!
Stean nêst my id're ûre dy't forgiet;
Hwer bleau'k, as Jins genede my forliet?
Hwa dy't as Jo myn liedsman wêze mei?
Troch wolk en sinneskyn, o bliuw my nei!
Gjin fijân freezje'ik yn Jins hoede,o Hear,
Gjin ûnk is swier, gjin triennen bitter mear,
De skrik fan dea, de eangst fan't grêf is wei;
Oerwinder bin ik dochs, bliuw Jo my nei!
Hâld, Hear, Jins krús deun foar myn brekkend each,
Striel mei Jins glâns troch ierde' tsjuster reach,
Dat twivels skaed forfljocht yn de'iiv'ge dei
Yn dea en libben, Hear, bliuw Jo my nei!
↑Lieteboek, Musicologysk Wurkforbân fan de Fryske Akademy, Ljouwert, Maertmoanne 1948, útjouwers: R. van der Velde, Ljouwert en Brandenburgh & Co, Snits, side 148
