Jakoba fan Beieren: ferskil tusken ferzjes
LNo edit summary |
LNo edit summary |
||
| Rigel 38: | Rigel 38: | ||
==Vroege leven== |
==Vroege leven== |
||
Op 15-jarige leeftijd huwde ze met de Franse prins Jan van Touraine, die in januari 1417 plotseling overleed (vermoedelijk door vergiftiging). In [[1417]] overleed haar vader [[Willem VI fan Hollân|greve Willem VI]]. Zij volgde haar vader op, maar haar oom, de [[Prinsbisdom Luik|Luikse]] bisschop [[Jan fan Beieren]] kreeg Hollân toegewezen van de Dûtse keizer [[Sigismund fan het Hillige Roomske Ryk|Sigismund]]. De strijd tussen Jacoba en Jan betekende een oplaaiing van de [[Hoekske en |
Op 15-jarige leeftijd huwde ze met de Franse prins Jan van Touraine, die in januari 1417 plotseling overleed (vermoedelijk door vergiftiging). In [[1417]] overleed haar vader [[Willem VI fan Hollân|greve Willem VI]]. Zij volgde haar vader op, maar haar oom, de [[Prinsbisdom Luik|Luikse]] bisschop [[Jan fan Beieren]] kreeg Hollân toegewezen van de Dûtse keizer [[Sigismund fan het Hillige Roomske Ryk|Sigismund]]. De strijd tussen Jacoba en Jan betekende een oplaaiing van de [[Hoekske en Kabbeljauwske twisten]]. |
||
In [[1418]] trouwde Jacoba van Beieren met haar neef [[Jan IV fan Brabân]]. Ze kreeg hiervoor toestemming van de [[paus]]. Er was veel protest tegen dit huwelijk, zo waren onder meer Hollân en Seelân er tegen. Onder druk van keizer Sigismund werd deze pauselijke toestemming later ingetrokken. Omdat hij zijn financiële verplichtingen niet kon nakomen, verpandde Jan IV het grondgebied van Jacoba voor 12 jaar aan haar vijand Jan fan Beieren. Jacoba liet hierop het huwelijk ongeldig verklaren en vertrok naar Ingelân, waar zij in [[1422]] in het huwelijk trad met [[Humphrey fan Gloucester]]. |
In [[1418]] trouwde Jacoba van Beieren met haar neef [[Jan IV fan Brabân]]. Ze kreeg hiervoor toestemming van de [[paus]]. Er was veel protest tegen dit huwelijk, zo waren onder meer Hollân en Seelân er tegen. Onder druk van keizer Sigismund werd deze pauselijke toestemming later ingetrokken. Omdat hij zijn financiële verplichtingen niet kon nakomen, verpandde Jan IV het grondgebied van Jacoba voor 12 jaar aan haar vijand Jan fan Beieren. Jacoba liet hierop het huwelijk ongeldig verklaren en vertrok naar Ingelân, waar zij in [[1422]] in het huwelijk trad met [[Humphrey fan Gloucester]]. |
||
| Rigel 61: | Rigel 61: | ||
[[Kategory:Hollânske greve]] |
[[Kategory:Hollânske greve]] |
||
[[Kategory:Henegouwske greve]] |
[[Kategory:Henegouwske greve]] |
||
[[Kategory:Hoekske en |
[[Kategory:Hoekske en Kabbeljauwske twisten]] |
||
[[de:Jakobäa]] |
[[de:Jakobäa]] |
||
De ferzje fan 22 jul 2007 om 14.32
| ||||||||
| Jacoba fan Beieren | ||||||||
| libben | ||||||||
|
||||||||
| houlik 1 | ||||||||
|
||||||||
| houlik 2 | ||||||||
|
||||||||
| houlik 3 | ||||||||
|
||||||||
| houlik 4 | ||||||||
|
||||||||
| Hartoginne fan Beieren | ||||||||
|
||||||||
| Greve fan Hollân en Seelân en Henegouwen | ||||||||
|
||||||||
| Hûs Wittelsbach | ||||||||
Jacoba fan Beieren (Le Quesnoy, Henegouwen, 16 july 1401 – Teijlingen, by Sassenheim, 9 oktober 1436) wie greve fan Hollân en Seelân, Henegouwen en hartoch fan Beieren.
Vroege leven
Op 15-jarige leeftijd huwde ze met de Franse prins Jan van Touraine, die in januari 1417 plotseling overleed (vermoedelijk door vergiftiging). In 1417 overleed haar vader greve Willem VI. Zij volgde haar vader op, maar haar oom, de Luikse bisschop Jan fan Beieren kreeg Hollân toegewezen van de Dûtse keizer Sigismund. De strijd tussen Jacoba en Jan betekende een oplaaiing van de Hoekske en Kabbeljauwske twisten.
In 1418 trouwde Jacoba van Beieren met haar neef Jan IV fan Brabân. Ze kreeg hiervoor toestemming van de paus. Er was veel protest tegen dit huwelijk, zo waren onder meer Hollân en Seelân er tegen. Onder druk van keizer Sigismund werd deze pauselijke toestemming later ingetrokken. Omdat hij zijn financiële verplichtingen niet kon nakomen, verpandde Jan IV het grondgebied van Jacoba voor 12 jaar aan haar vijand Jan fan Beieren. Jacoba liet hierop het huwelijk ongeldig verklaren en vertrok naar Ingelân, waar zij in 1422 in het huwelijk trad met Humphrey fan Gloucester.
Samen met Humphrey ging zij in 1424 terug naar Hollân om de strijd op te pakken tegen haar ex-echtgenoot Jan IV, die gesteund werd door Filips fan Bourgondië (Filips de Goede). Toen Humphrey van Gloucester haar in 1425 in de steek liet voor een hofdame, gaf Jacoba van Beieren de strijd op. Ze gaf zich over aan Philips van Bourgondië en werd in Gent gevangengezet.
Hernieuwde strijd
Toen haar oom Jan van Beieren overleed, kwamen zijn gebieden in handen van Philips van Bourgondië. Jan IV werd greve fan Hollân en Seelân. De Hoeken verzetten zich hiertegen en besloten Jacoba fan Beieren te bevrijden. De edellieden van het Schuttersgilde St. Joris van Heusden (opgericht in 1356) Spiering en Aalburg slaagden erin Jacoba fan Beieren te ontmoeten en met haar werd een ontsnappingsplan gemaakt. Jacoba en haar kamenier deden naar binnen gesmokkelde mannenkleren aan en liepen simpel het kasteel waar ze gevangen zaten uit. Buiten wachtten Spiering en Aalburg met paarden en het viertal wist te ontkomen via Breda en Woudrichem naar Vianen.
Jacoba pakte de strijd tegen Philips van Bourgondië weer op in de driehoek Gouda - Oudewater - Schoonhoven. Drie jaar later moest ze echter vrede sluiten. In dit vredesverdrag (de Soen fan Delft) werd bepaald dat Philips van Bourgondië erfgenaam van Jacoba van Beieren zou worden en dat Jacoba van Beieren niet meer in het huwelijk mocht treden. Jacoba bleef in naam nog gravin van Holland, maar moest feitelijk vrijwel alle macht afstaan.
Enkele jaren later trad ze toch in het huwelijk met Frank fan Borssele. Doordat ze hiermee haar belofte schond, moest ze definitief afstand doen van al haar macht. Ze trok zich terug op het slot Teylingen, waar ze in 1436 op 35-jarige leeftijd aan tuberculose overleed. Het is vooralsnog onbekend waar Jacoba van Beieren ligt begraven. Er zijn aanwijzingen dat ze in de Nederlandse Hervormde Kerk in Sint Maartensdijk (waar haar echtgenoot Frank van Borssele talrijke bezittingen had) is begraven. Echter ligt het meer voor de hand dat ze in Delft een laatste rustplaats heeft gekregen.
Zie ook
Externe link
- Portret in Geschiedenis Instituut