Aartsingel Michaeltsjerke (Irkûtsk): ferskil tusken ferzjes
No edit summary |
No edit summary |
||
| Rigel 53: | Rigel 53: | ||
{{Commonscat|St. Charalampus Church (Irkutsk)|Michaël- of Haralampostsjerke, Irkûtsk}} |
{{Commonscat|St. Charalampus Church (Irkutsk)|Michaël- of Haralampostsjerke, Irkûtsk}} |
||
}} |
}} |
||
[[Kategory:Irkûtsk |
[[Kategory:Irkûtsk]] |
||
[[Kategory:Tsjerkegebou yn Ruslân |
[[Kategory:Tsjerkegebou yn Ruslân]] |
||
De ferzje fan 8 feb 2017 om 12.08
| Michaëltsjerke
Михайловская церковь | ||
| bouwurk | ||
| ||
| lokaasje | ||
| lân |  Ruslân
| |
| oblast |  Irkûtsk
| |
| plak | .png){kind=small} Irkûtsk
| |
| bysûnderheden | ||
| type bouwurk | Tsjerke | |
| boujier | 1779-1790 | |
| boustyl | Barok | |
| offisjele webside | ||
| harlamp.ru | ||
De Tsjerke fan de Aartsingel Michaël (Russysk: Церковь Михаила Архангела) is in tusken 1779 en 1790 boude barokke tsjerke yn de Sibearyske stêd Irkûtsk, Ruslân. De tsjerke stiet ek bekend ûnder de namme fan de Tsjerke fan de Hillige Haralampos (Харла́мпиевская це́рковь) en heart ta de âldste otterdokske tsjerken fan de stêd.
Skiednis
Lykas by de measte tsjerken fan Irkûtsk wie de oarspronklike foargonger fan de Michaëltsjerke fan hout boud. Tusken 1779 en 1806 waard de hjoeddeiske, twa ferdjippings tellende tsjerke boud. Oarspronklik wie de tsjerke allinnich oan de hillige Haralampos wijd, mar yn 1782 waard de ûndertsjerke wijd oan de aartsingel Michaël en sa krige de hiele tsjerke de namme fan de aartsingel. Twa jier letter waard de noardlike kapel wijd oan Haralampos. Mei de tsjerke waard ek in klokketoer boud.
Op 6 augustus 1839 broch in ierdskodding earnstige skea oan it noardlike diel fan de tjerke. Der folgen meardere jierren fan reparaasjes. Yn 1948 moaster der mear reparaasjes útfierd wurde, foaral oan de klokketoer itjinge mooglik noch gearhong mei de ierdskodding fan 1839. Ek yn de jierren 1850 fûnen der noch ferbouwings plak en it wurk wie noch mar twa jier dien, doe't op 31 desimber 1861 Irkûtsk op'e nij troffen waard troch in ierdskodding, de swierste yn de skiednis fan de stêd. In soad gebouwen waarden fernield, benammen hege gebouwen lykas de Michaëltsjerke. Nei in lange restauraasje wachtte de tsjerke op 24 juny 1879 in nije ramp: in grutte stedsbrân ferneatige it hiele ynterieur fan de boppetsjerke.[1]
Nei de revolúsje
Yn 1917 rûn de boppetsjerke by gefjochten tusken Witen en Readen troch in granaatynslach grutte skea op. Nei de ôftocht fan de Readen folgen reparaasjes yn 1918, mar de Sovjets kamen werom en yn 1920 waarden de geastliken fan de tsjerke arrestearre en harren hûzen, dy't fan de tsjerke wiene, ûnteigene. De tsjerke bleau noch in gebrûk oant 1932. Nei de sluting fan de tsjerke troch de ateïstyske autoriteiten waard in lyts part fan de ynrjochting oerbrocht nei it museum, mar it grutste part waard ferneatige en gyng foar altiten ferlern. It gebou rekke al gau yn de nederklits, de krusen waarden ferwidere, de toer ôfbrutsen en de koepel toppe. De autoriteiten brûkten it tekoart oan wenromte om de tsjerke te ferbouwen foar de húsfêsting fan studinten. Der waarden mear ferdjippings oanbrocht en de ûntsteane romten waarden ferdield yn rigen keamers, fan inoar skieden troch grutte ikoanen dy't ta doarren ferarbeide wiene.
De folgjende eigner fan it bouwurk wie de biblioteek fan de Universiteit fan Irkûtsk en dêrnei waard it ferhierd oan ferskate organisaasjes.
De ommekear kaam yn 1995, doe't de eardere tsjerke útroppen waard ta in kultureel monumint fan federaal belang. Yn 1998 waard it gebou weromjûn oan it bisdom Irkûtsk. De restauraasje fan de tsjerke waard yn juny 2006 mei út ein set. Koepel en toer waarden op'e nij boud. Op 13 augustus 2009 wie de ûndertsjerke foltôge en koe de tsjerke iepene wurde foar de earetsjinst. Mei it besteansjubileum fan de stêd wie de restauraasje fan de Michaëltsjerke foltôge.[2]
Maritime tradysje
De tsjerke is de iennige tsjerke yn de fiere omkriten mei in maritime tradysje.[3] It tige rike ynterieur fan de tsjerke wie ôfkomstich fan parochianen en foaral ek fan ferneamde keapmansfamyljes, dy't in rige fan maritime ekspedysjes organisearden. Lju dy't oan in maritime ekspedysje nei Kamtsjatka, de Aleoeten en de Kûrilen dielnamen, krigen yn de Michaëltsjerke harren segen foar de reis. In parochyaan fan de tsjerke wie de ferneamde ûntdekkingsreizger Grigori Sjelichov. Op 5 maart 1905 troude tidens in ferbliuw yn Irkûtsk yn de tsjerke de eardere poalreizger en lettere admiraal fan de Russysk Keizerlike Marine Aleksandr Koltsjak mei Sofia Fjodorovna Omirovoj.[4]
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
|
