Seno (keizer): ferskil tusken ferzjes
L robot Erbij: nl:Zeno van Byzantium |
stavering |
||
| Rigel 6: | Rigel 6: | ||
Zeno boaske mei Ariadne, de dochter fan Leo I, en krieg twa soanen: [[Leo II fan Byzantium|Leo]] en Zeno. Hy soe syn soans beiden oerlibje. Leo II, soe te'n earsten de opfolger wurde fan keizer Leo I. Hy waard tegearre my syn heit keizer fan it easten. Mar doe Leo II yn febrewaris [[474]] ferstoar bleau syn heit allinich oer as keizer. |
Zeno boaske mei Ariadne, de dochter fan Leo I, en krieg twa soanen: [[Leo II fan Byzantium|Leo]] en Zeno. Hy soe syn soans beiden oerlibje. Leo II, soe te'n earsten de opfolger wurde fan keizer Leo I. Hy waard tegearre my syn heit keizer fan it easten. Mar doe Leo II yn febrewaris [[474]] ferstoar bleau syn heit allinich oer as keizer. |
||
Mei Zeno kamen de Isauriërs op de troan en dat joech oanlieding ta ûnderlinge striid. Oare haadlingen ûnder de Isauriërs woenen ek ynfloed |
Mei Zeno kamen de Isauriërs op de troan en dat joech oanlieding ta ûnderlinge striid. Oare haadlingen ûnder de Isauriërs woenen ek ynfloed hawwe, wylst de [[Byzantynen]] fan harren ôf woenen. Sa kaam it dat al nei trije moanne nei de dea fan Leo II, Zeno fan de troan ferdreaun waard troch [[Verina]] (de frou fan Leo I) mei har broer [[Basiliskus]]. |
||
Zeno flechte fuort nei [[Isaurië]], wer hy earst ek noch oanfallen waard troch [[Illus]], in Isauriër dy't him |
Zeno flechte fuort nei [[Isaurië]], wer hy earst ek noch oanfallen waard troch [[Illus]], in Isauriër dy't him ferbûnep hie mei Basiliskus. Dizze Illus lykwols soe letter Zeno wer helpe de troan werom te krije. Yn augustus [[476]] kearde Zeno as keizer tebek. Verina besocht letter noch in pear kear om Zeno te fermoardzje, (tegearre mei wer Illus, dy't sy yn 476 nota bene noch besocht hie te fermoarden), lykwols sûnder sukses. Yn [[484]] hie Zeno ek te meitsje mei [Leontius]] as tsjinkeizer. |
||
Fanwege al dizze problemen koe Zeno him amper |
Fanwege al dizze problemen koe Zeno him amper bemuoie mei it westlik part fan it Romeinske ryk. Hy steune [[Iulius Nepos]], in neef fan Leo I as keizer yn it westen oant syn dea yn [[480]], mar doe al hie Nepos feitlik gjin macht mear oer it grutste diel fan it West-Romeinske ryk. Wol hat er al it moglike dien om de opstanneling [[Orestes]] mei syn soan [[Romulus Augustulus]] tsjin te wurkjen. Derby slette hy in pakt mei de oanfierder fan de [[Germanen]] yn it Romeinske leger yn Itaalje [[Odoaker]], dy't tsjin Orestes yn opstân kaam. Hy gong dermei akkoard dat Odoaker himself ta kening beneamde yn [[Itaalje]] en dat der gjin nije keizer yn it westen kaam. Nei it ôfsetten fan Romulus Augustulus yn [[476]] en de dea fan Nepos yn [[480]] wie Zeno de ienige keizer fan it Romeinske ryk, dat feitlik allinnich noch út it easten bestie. |
||
==Eksterne keppeling== |
==Eksterne keppeling== |
||
De ferzje fan 8 jun 2007 om 13.37
Flavius Zeno (? - 9 april 491), ek wol neamd Zeno de Isauriër, berne as Tarasicodissa, wie keizer fan it East-Romeinske ryk fan 9 febrewaris 474 oant syn dea op 9 april 491 (mei ûnderbrekkings).
Skiednis
Zeno wie in haadling fan de Isauriërs, in striidbaar folk dat earder libbe hat yn it gebiet om de tsjinwurdige stêd Adana yn Turkije. Althoewol it folk al in skoftlang diel útmakke fan it Romeinske Ryk, wienen sy altiten rûch bleaun. Under keizer Leo I hienen de Isauriërs in wichtige posisje krigen yn de haadstêd Konstantinopel. Sy waarden brûkt as tsjinwicht tsjinoer de grute ynfloed fan de Goten en Alanen yn die tiid.
Zeno boaske mei Ariadne, de dochter fan Leo I, en krieg twa soanen: Leo en Zeno. Hy soe syn soans beiden oerlibje. Leo II, soe te'n earsten de opfolger wurde fan keizer Leo I. Hy waard tegearre my syn heit keizer fan it easten. Mar doe Leo II yn febrewaris 474 ferstoar bleau syn heit allinich oer as keizer.
Mei Zeno kamen de Isauriërs op de troan en dat joech oanlieding ta ûnderlinge striid. Oare haadlingen ûnder de Isauriërs woenen ek ynfloed hawwe, wylst de Byzantynen fan harren ôf woenen. Sa kaam it dat al nei trije moanne nei de dea fan Leo II, Zeno fan de troan ferdreaun waard troch Verina (de frou fan Leo I) mei har broer Basiliskus. Zeno flechte fuort nei Isaurië, wer hy earst ek noch oanfallen waard troch Illus, in Isauriër dy't him ferbûnep hie mei Basiliskus. Dizze Illus lykwols soe letter Zeno wer helpe de troan werom te krije. Yn augustus 476 kearde Zeno as keizer tebek. Verina besocht letter noch in pear kear om Zeno te fermoardzje, (tegearre mei wer Illus, dy't sy yn 476 nota bene noch besocht hie te fermoarden), lykwols sûnder sukses. Yn 484 hie Zeno ek te meitsje mei [Leontius]] as tsjinkeizer.
Fanwege al dizze problemen koe Zeno him amper bemuoie mei it westlik part fan it Romeinske ryk. Hy steune Iulius Nepos, in neef fan Leo I as keizer yn it westen oant syn dea yn 480, mar doe al hie Nepos feitlik gjin macht mear oer it grutste diel fan it West-Romeinske ryk. Wol hat er al it moglike dien om de opstanneling Orestes mei syn soan Romulus Augustulus tsjin te wurkjen. Derby slette hy in pakt mei de oanfierder fan de Germanen yn it Romeinske leger yn Itaalje Odoaker, dy't tsjin Orestes yn opstân kaam. Hy gong dermei akkoard dat Odoaker himself ta kening beneamde yn Itaalje en dat der gjin nije keizer yn it westen kaam. Nei it ôfsetten fan Romulus Augustulus yn 476 en de dea fan Nepos yn 480 wie Zeno de ienige keizer fan it Romeinske ryk, dat feitlik allinnich noch út it easten bestie.