Auck Peanstra: ferskil tusken ferzjes

Ut Wikipedy
Content deleted Content added
MeinRei (oerlis | bydragen)
Auck Peanstra is op 29 febrewaris ferstoarn
Rigel 1: Rigel 1:
[[Ofbyld:Rymposter 2007 mei gedicht.jpg|thumb|''Rymposter 2007''.]]
[[Ofbyld:Rymposter 2007 mei gedicht.jpg|thumb|''Rymposter 2007''.]]
'''Auck Peanstra''' ([[skûlnamme]] fan '''Aukje Hoogland-Peenstra''') ([[Ljouwert (stêd)|Ljouwert]], [[2 novimber]] [[1954]]) is in Frysk (berneboek)skriuwster.
'''Auck Peanstra''' ([[skûlnamme]] fan '''Aukje Hoogland-Peenstra''') ([[Ljouwert (stêd)|Ljouwert]], [[2 novimber]] [[1954]] - [[29 febrewaris]] [[2016]]) wie in Frysk (berneboek)skriuwster.


== Biografy ==
== Biografy ==
Yn [[Grou (plak)|Grou]] gie Peanstra nei de legere skoalle, dêrnei gie se nei de mulo. Doe't se dêr slagge wie, die se de oplieding ta beukerliedster en helle de L.U.-akte Frysk. Se wurke as skoaljuffer yn it basisûnderwiis, dat begûn yn [[Bitgummole]] dêr't se har ek te wenjen sette. Nei't se bern krigen hie, joech se har fêste baan op en wurke faak as ynfalkrêft. Nei in pear jier as faklearkrêft Frysk wurke te hawwen, wurke se yn dieltiid yn groep 2. Yn 2011 hat se it ûnderwiis oerjûn en sûnt leit sy har ta op it skriuwen en it jaan fan lêzings oer har wurk, op skoallen en by ferienings.
Yn [[Grou (plak)|Grou]] gie Peanstra nei de legere skoalle, dêrnei gie se nei de mulo. Doe't se dêr slagge wie, die se de oplieding ta beukerliedster en helle de L.U.-akte Frysk. Se wurke as skoaljuffer yn it basisûnderwiis, dat begûn yn [[Bitgummole]] dêr't se har ek te wenjen sette. Nei't se bern krigen hie, joech se har fêste baan op en wurke faak as ynfalkrêft. Nei in pear jier as faklearkrêft Frysk wurke te hawwen, wurke se yn dieltiid yn groep 2. Yn 2011 hat se it ûnderwiis oerjûn en sûnt lei sy har ta op it skriuwen en it jaan fan lêzings oer har wurk, op skoallen en by ferienings.


Skriuwe hat Peanstra eins altiten al dien, it begûn fral mei fersen dy't ûnder oare yn de [[Ljouwerter Krante]] publisearre waarden. Doe't de bern grutter waarden, krige se mear tiid om te skriuwen. Se skreau doe ferhalen foar bern en jongerein, yn 1991 debutearre se mei in ferhaal yn in sammelbondel foar bern, útjûn troch de [[Afûk]]. Yn 1993 ferskynde har earste boek: ''Melle moat in bril'', by de [[Koperative Utjouwerij]]. Dêrnei folgen der hast alle jierren nije boeken foar bern en jongerein. Yn 1998 krige se de [[Simke Kloostermanpriis]] foar it boek ''Yn piama de dyk oer'', yn 2001 en 2007 folgen twa nominaasje foar dy priis. Ek krige se trije kear de [[Sulveren Spjelde]] fan de Fryske Berneboekesjuery.
Skriuwe hat Peanstra eins altiten al dien, it begûn fral mei fersen dy't ûnder oare yn de [[Ljouwerter Krante]] publisearre waarden. Doe't de bern grutter waarden, krige se mear tiid om te skriuwen. Se skreau doe ferhalen foar bern en jongerein, yn 1991 debutearre se mei in ferhaal yn in sammelbondel foar bern, útjûn troch de [[Afûk]]. Yn 1993 ferskynde har earste boek: ''Melle moat in bril'', by de [[Koperative Utjouwerij]]. Dêrnei folgen der hast alle jierren nije boeken foar bern en jongerein. Yn 1998 krige se de [[Simke Kloostermanpriis]] foar it boek ''Yn piama de dyk oer'', yn 2001 en 2007 folgen twa nominaasje foar dy priis. Ek krige se trije kear de [[Sulveren Spjelde]] fan de Fryske Berneboekesjuery.


Auck Peanstra is benammen bekend as skriuwster fan [[berneboek]]en, mar se skriuwt ek wolris foar folwoeksenen. Yn 2002 kaam har earste roman út, ''Elske din datter''. Yn 2007 folge dêrop ''Sitebuorren, myn eigen paradys''. It boek waard trije kear werprinte en it fertelt har oantinkens oan har jeugd yn [[Sytebuorren]], dat leit op in eilân tusken Grou en Aldegea. Yn 2008 krige se foar dat boek de [[Rink van der Veldepriis]]. Yn 2011 kaam har tredde roman by de Afûk út: ''Skamte''. It boek is fiksje mei autobiografyske eleminten
Auck Peanstra wie benammen bekend as skriuwster fan [[berneboek]]en, mar se skreau ek wolris foar folwoeksenen. Yn 2002 kaam har earste roman út, ''Elske din datter''. Yn 2007 folge dêrop ''Sitebuorren, myn eigen paradys''. It boek waard trije kear werprinte en it fertelt har oantinkens oan har jeugd yn [[Sytebuorren]], dat leit op in eilân tusken Grou en Aldegea. Yn 2008 krige se foar dat boek de [[Rink van der Veldepriis]]. Yn 2011 kaam har tredde roman by de Afûk út: ''Skamte''. It boek is fiksje mei autobiografyske eleminten


Njonken it proaza dat se skriuwt, wurke se as skriuwster ek mei oan de learmetoade Frysk foar it basisûnderwiis: [[Studio F]]. Fierder is se ien fan de skriuwsters fan de [[Tomke lêsbefoardering|Tomke]]-boekjes. Auck Peanstra en [[Riemkje Pitstra]] soargje tegearre foar de teksten fan de ferhaaltsjes foar de televyzje en de byhearrende boekjes, dy't om in beskaat tema hinne skreaun wurde. [[Omrop Fryslân]] stjoert de bewurke ferhaaltsjes út. Ek skriuwt se - al of net yn de mande mei oaren - revueteksten. It [[iepenloftspul]] fan [[Dronryp]] hat twa stikken fan har hân opfierd: ''De stiennen ûlebuorden'' (1997) en ''Lidewij'' (1999). Se wurdt gauris frege as [[ferhaleferteller]].
Njonken it proaza dat se skreau, wurke se as skriuwster ek mei oan de learmetoade Frysk foar it basisûnderwiis: [[Studio F]]. Fierder wie se ien fan de skriuwsters fan de [[Tomke lêsbefoardering|Tomke]]-boekjes. Auck Peanstra en [[Riemkje Pitstra]] soargen tegearre foar de teksten fan de ferhaaltsjes foar de televyzje en de byhearrende boekjes, dy't om in beskaat tema hinne skreaun wurde. [[Omrop Fryslân]] stjoert de bewurke ferhaaltsjes út. Ek skreau se - al of net yn de mande mei oaren - revueteksten. It [[iepenloftspul]] fan [[Dronryp]] hat twa stikken fan har hân opfierd: ''De stiennen ûlebuorden'' (1997) en ''Lidewij'' (1999). Se waard gauris frege as [[ferhaleferteller]].


== Bibliografy ==
== Bibliografy ==

De ferzje fan 2 mrt 2016 om 12.03

Rymposter 2007.

Auck Peanstra (skûlnamme fan Aukje Hoogland-Peenstra) (Ljouwert, 2 novimber 1954 - 29 febrewaris 2016) wie in Frysk (berneboek)skriuwster.

Biografy

Yn Grou gie Peanstra nei de legere skoalle, dêrnei gie se nei de mulo. Doe't se dêr slagge wie, die se de oplieding ta beukerliedster en helle de L.U.-akte Frysk. Se wurke as skoaljuffer yn it basisûnderwiis, dat begûn yn Bitgummole dêr't se har ek te wenjen sette. Nei't se bern krigen hie, joech se har fêste baan op en wurke faak as ynfalkrêft. Nei in pear jier as faklearkrêft Frysk wurke te hawwen, wurke se yn dieltiid yn groep 2. Yn 2011 hat se it ûnderwiis oerjûn en sûnt lei sy har ta op it skriuwen en it jaan fan lêzings oer har wurk, op skoallen en by ferienings.

Skriuwe hat Peanstra eins altiten al dien, it begûn fral mei fersen dy't ûnder oare yn de Ljouwerter Krante publisearre waarden. Doe't de bern grutter waarden, krige se mear tiid om te skriuwen. Se skreau doe ferhalen foar bern en jongerein, yn 1991 debutearre se mei in ferhaal yn in sammelbondel foar bern, útjûn troch de Afûk. Yn 1993 ferskynde har earste boek: Melle moat in bril, by de Koperative Utjouwerij. Dêrnei folgen der hast alle jierren nije boeken foar bern en jongerein. Yn 1998 krige se de Simke Kloostermanpriis foar it boek Yn piama de dyk oer, yn 2001 en 2007 folgen twa nominaasje foar dy priis. Ek krige se trije kear de Sulveren Spjelde fan de Fryske Berneboekesjuery.

Auck Peanstra wie benammen bekend as skriuwster fan berneboeken, mar se skreau ek wolris foar folwoeksenen. Yn 2002 kaam har earste roman út, Elske din datter. Yn 2007 folge dêrop Sitebuorren, myn eigen paradys. It boek waard trije kear werprinte en it fertelt har oantinkens oan har jeugd yn Sytebuorren, dat leit op in eilân tusken Grou en Aldegea. Yn 2008 krige se foar dat boek de Rink van der Veldepriis. Yn 2011 kaam har tredde roman by de Afûk út: Skamte. It boek is fiksje mei autobiografyske eleminten

Njonken it proaza dat se skreau, wurke se as skriuwster ek mei oan de learmetoade Frysk foar it basisûnderwiis: Studio F. Fierder wie se ien fan de skriuwsters fan de Tomke-boekjes. Auck Peanstra en Riemkje Pitstra soargen tegearre foar de teksten fan de ferhaaltsjes foar de televyzje en de byhearrende boekjes, dy't om in beskaat tema hinne skreaun wurde. Omrop Fryslân stjoert de bewurke ferhaaltsjes út. Ek skreau se - al of net yn de mande mei oaren - revueteksten. It iepenloftspul fan Dronryp hat twa stikken fan har hân opfierd: De stiennen ûlebuorden (1997) en Lidewij (1999). Se waard gauris frege as ferhaleferteller.

Bibliografy

Berneboeken

  • 1993 : Melle moat in bril ha
  • 1995 : Fertelle fan Jelle
  • 1996 : Jan en Jeltsje
  • 1997 : Yn piama de dyk oer
  • 1998 : Lit net los Pier
  • 1998 : Kokkebynkes
  • 1999 : Smoesjes en fleanende fisken
  • 2000 : Tomke winterboek
  • 2000 : Kattekwea en bargebiten
  • 2000 : Keutels by de kofje
  • 2001 : By beppe yn't bedstee
  • 2002 : Frjemde kluchten
  • 2003 : Tomke, in pot fol ferhalen (mei Riemkje Pitstra)
  • 2004 : Skytmerakels
  • 2005 : By beppe yn 't bedstee (werprintinge)
  • 2005 : Alles foar in sint
  • 2005 : Keutels by de kofje (werprintinge)
  • 2005 : Kikkerts fange mei Tomke (mei Riemkje Pitstra)
  • 2006 : Kening Aap
  • 2006 : Jan en Jeltsje (bew. werprintinge)
  • 2006 : Tomke yn de bistetún (mei Riemkje Pitstra)
  • 2007 : Tomke en it kado
  • 2007 : Tomke en de krystkrânskes
  • 2007 : Yn piama de dyk oer (werprintinge)
  • 2007 : Geheim! (mei Riemkje Pitstra), en rymposter (mei Reinier Knol).
  • 2008 : Grapkemakkers
  • 2008 : Tomke nei it húske
  • 2008 : Tomke jierboek (mei Riemkje Pitstra, Geartsje Douma en Luuk Klazenga)
  • 2009 : It goud fan de Aboriginals (Traveliers rige)
  • 2009 : Krûpelhintsjes
  • 2010 : In geheime kat
  • 2010 : Tomke Ferkearsboek (mei Riemkje Pitstra)
  • 2011 : Tomke foarlêsferhaaltsjes (mei Riemkje Pitstra en Luuk Klazenga)
  • 2011 : Kantsje board op Kurasau (Traveliers rige)
  • 2013 : De boel op stelten (ferhalebondel)

Romans

  • 2002 : Elske din datter
  • 2007 : Sitebuorren myn eigen paradys (3e pr. 2008)
  • 2011 : Skamte

Prizen

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes: