Sonnet 17: ferskil tusken ferzjes
Mathys1995 (oerlis | bydragen) Nije Side: '''Sonnet 17''' is it lêste yn in rige fan santjin saneamde "fuortplantingssonnetten" dy't it earste part fan de Sonnetten fan Shakespeare út [1609 fo... |
Mathys1995 (oerlis | bydragen) LNo edit summary |
||
Rigel 1: | Rigel 1: | ||
'''Sonnet 17''' is it lêste yn in rige fan santjin saneamde "fuortplantingssonnetten" dy't it earste part fan de [[Sonnetten (Shakespeare)|Sonnetten fan Shakespeare]] út |
'''Sonnet 17''' is it lêste yn in rige fan santjin saneamde "fuortplantingssonnetten", dy't it earste part fan de [[Sonnetten (Shakespeare)|Sonnetten fan Shakespeare]] út [[1609]] foarmje. Yn dizze sonnetten puonnet [[William Shakespeare|Shakespeare]] in feint oan in húshâlden te begjinnen en bern te krijen, want syn moaiens hawwe net it ivige libben. Nei dit gedicht ferskowt de tematyk ynienen nei de romantyk fan it ferneamde [[Sonnet 18]]. |
||
== Shakespeares tekst == |
== Shakespeares tekst == |
De ferzje fan 24 jun 2015 om 12.18
Sonnet 17 is it lêste yn in rige fan santjin saneamde "fuortplantingssonnetten", dy't it earste part fan de Sonnetten fan Shakespeare út 1609 foarmje. Yn dizze sonnetten puonnet Shakespeare in feint oan in húshâlden te begjinnen en bern te krijen, want syn moaiens hawwe net it ivige libben. Nei dit gedicht ferskowt de tematyk ynienen nei de romantyk fan it ferneamde Sonnet 18.
Shakespeares tekst
Sonnet 17 Who will believe my verse in time to come
|
Oersetting
- Wa sil al sa skielk myn fers noch leauwe
- As it oprjocht dyn wiere goedens neamt?
- Wylst de himel wit, dat it as in grêf is,
- Dy't dyn libben dekt; net heal dyn lof sjongt.
- As ik dyn swide eagen sketse koe,
- Lykas yn ferzen dyn moaiens, stik foar stik,
- Dan sei hja skielk: "Dizze poëet dy lycht,
- Sokke himelske pracht giet foarby oan minsken."
- Dan waard myn skrift, fergield troch syn âldens,
- Fersmaad, lyk âlde manlju mei praatsjes,
- En wat dy rjocht die, waard in mâl ferlet,
- In poffige klank út in fier ferline.
- Mar wie der mei de tiid in bern as dy,
- Dan wienen der twa: dêr en yn myn rym.