Jelle Zijlstra: ferskil tusken ferzjes

←Toan eardere ferskillen Neikommende ferskillen →

Content deleted Content added

Inline

De ferzje fan 17 mrt 2014 om 19.05

Oan dizze side wurdt noch wurke! Fier hjir asjebleaft gjin bewurkings út oant de skriuwer mei de side klear is.

Jelle Zijlstra (Easterbierrum, 27 augustus 1918 - Wassenaar, 23 desimber 2001) wie in ekonoom. Hy promovearre yn de Hannelswittenskippen, wie sûnt 1948 heechlearaar oan de Frije Universiteit fan Amsterdam en wie Earste- en Twadde Keamerlid foar de ARP.

Levensloop

Na het behalen van het MULO- en HBS-diploma in Harns volgde Zijlstra een opleiding aan de Nederlandse Economische Hogeschool te Rotterdam.

De vervulling van de militaire dienstplicht en zijn onderduiken tijdens de Tweede Wereldoorlog (hij weigerde in 1943 de aan studenten verplichte loyaliteitsverklaring te tekenen) onderbraken tweemaal zijn studie. Tijdens zijn studie was hij lid van de Societas Studiosorum Reformatorum Roterodamensis (S.S.R.-R.). Hij werd lid van het dispuut U.C.R.I.G.E.S. Hij behaalde zijn doctoraalexamen economie in oktober 1945. Hij was daarna werkzaam bij de Nederlandse Economische Hogeschool als assistent en vanaf 1946 als hoofdassistent in het economisch onderzoek. In 1947 werd hij benoemd tot lector.

In december 2001 overleed Zijlstra op 83-jarige leeftijd. Hij werd begraven te Wassenaar.

Wurkpaad

Wetenschappelijke carrière

Zijlstra promoveerde in 1948 op het proefschrift "De omloopsnelheid van het geld en haar betekenis voor de geldwaarde en het monetaire evenwicht". Hij werd nog in hetzelfde jaar benoemd tot hoogleraar in de theoretische economie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam.

Minister

Van 2 september 1952 tot 24 juli 1963 was hij minister van Economische Zaken yn it twadde kabinet Drees en yn it tredde kabinet Drees, fan Economische Zaken en van Financiën as "ad interim" yn it Twadde kabinet Beel en fan Financiën yn itKabinet-De Quay.

Staatsfonds voor de aardgasbaten

In deze periode negeerde Zijlstra de oproep tot het vormen van een staatsfonds voor de aardgasbaten. Deze historische fout leidde uiteindelijk tot de Dutch Disease (Hollânske sykte). De Nederlandse gulden werd zo hard dat de internationale concurrentiepositie werd ondermijnd. Tevens werden de aardgasbaten door vele opeenvolgende kabinetten gebruikt om de verzorgingsstaat te betalen. Van de ruim 200 miljard euro opbrengsten in 50 jaar tijd is nog geen 15% uiteindelijk geïnvesteerd.

Heechlearaar

Zijlstra werd na zijn ministerschap benoemd tot hoogleraar in de leer der openbare financiën aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Van 1963 tot 1966 was hij ook lid van de Earste Keamer fan de Steaten-Generaal.

Minister-presidint

Na de val van het Kabinet-Cals was hij van 22 novimber 1966 oant 5 april 1967 minister-presidint en minister fan financiën fan it interim-kabinet mei syn namme. De benoeming tot president van De Nederlandsche Bank, gedaan door minister Vondeling, moest voorlopig ongedaan worden gemaakt vanwege Zijlstra's premierschap. De kabaretier Wim Kan stelde in zijn oudejaarsconference van 1966, dat Zijlstra alvorens bankpresident te worden, eerst moest zorgen dat er wat op die bank stond.

Bankier

Vanaf 1967 tot en met 1981 was Zijlstra president van De Nederlandsche Bank N.V. Samen met de directeur buitenlands beleid van de bank, André Szász, ontwikkelde hij het "harde-guldenbeleid". De gulden werd gekoppeld aan de Duitse mark, en Nederland volgde het Duitse monetaire beleid. De economie van de Bondsrepubliek Duitsland groeide razendsnel in die dagen, en daar haakte Nederland graag bij aan. Ook was Zijlstra in die jaren President van de Bank voor Internationale Betalingen te Bazel.

Op 30 april 1983 werd Zijlstra benoemd tot Minister fan Steat. Hij heeft vele bestuursfuncties en commissariaten vervuld, en was ook de peetomke fan Kening Willem-Alexander.

Funksjes

1952-1959 minister fan Ekonomyske Saken yn it Twadde- en Tredde kabinet Drees
1956, 1959 fraksjefoarsitter ARP Twadde Keamer
1956 lid Twadde Keamer
1958-1963, 1966-1967 minister fan Finansjen
1963-1966 lid Earste Keamer
1966-1967 minister-presidint
1966-1967 minister fan Algemiene Saken
1967-1982 presidint fan de Nederlânske Bank.
1983 minister fan Steat.

Trivia

Jelle Zijlstra hat jierrenlang in hûs yn De Tike hân.
Wim Kan song yn 1967 - "waar we heen gaan Jelle Sal Wel Sien"

Literatuer

Jelle Zijlstra, Per slot van rekening, memoires, Utjouwerij Contact, Amsterdam, 1993

Wikimedia Commons

Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Jelle Zijlstra fan Wikimedia Commons.

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Brouwer, J.H., en oaren (red.), Encyclopedie van Friesland, Amsterdam: Elsevier 1958, Zijlstra, Jelle.

@@ Rigel 9: / Rigel 9: @@
 In december 2001 overleed Zijlstra op 83-jarige leeftijd. Hij werd begraven te Wassenaar.
+== Wurkpaad ==
+===Wetenschappelijke carrière===
+Zijlstra promoveerde in 1948 op het proefschrift "De omloopsnelheid van het geld en haar betekenis voor
+de geldwaarde en het monetaire evenwicht". Hij werd nog in hetzelfde jaar benoemd tot [[hoogleraar]] in de theoretische economie aan de [[Vrije Universiteit Amsterdam|Vrije Universiteit]] van [[Amsterdam]].
+===Minister===
+Van 2 september 1952 tot 24 juli 1963 was hij [[minister]] van Economische Zaken yn it [[Kabinet-Drees II|twadde kabinet Drees]] en yn it [[Kabinet-Drees III|tredde  kabinet Drees]], fan Economische Zaken en van Financiën as "ad interim" yn it [[Kabinet-Beel II|Twadde kabinet Beel]] en fan Financiën yn it[[Kabinet-De Quay]].
+====Staatsfonds voor de aardgasbaten====
+In deze periode negeerde Zijlstra de oproep tot het vormen van een staatsfonds voor de [[aardgasbaten]]. Deze historische fout leidde uiteindelijk tot de [[Hollandse ziekte (economie)|Dutch Disease]] (Hollânske sykte). De Nederlandse gulden werd zo hard dat de internationale concurrentiepositie werd ondermijnd. Tevens werden de aardgasbaten door vele opeenvolgende kabinetten gebruikt om de verzorgingsstaat te betalen. Van de ruim 200 miljard euro opbrengsten in 50 jaar tijd is nog geen 15% uiteindelijk geïnvesteerd.
+===Heechlearaar===
+Zijlstra werd na zijn ministerschap benoemd tot hoogleraar in de leer der [[openbare financiën]] aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Van 1963 tot 1966 was hij ook lid van de [[Earste Keamer fan de Steaten-Generaal]].
+===Minister-presidint===
+Na de val van het [[Kabinet-Cals]] was hij van 22 novimber 1966 oant 5 april 1967 minister-presidint en minister fan financiën fan it interim-kabinet mei syn namme. De benoeming tot president van De Nederlandsche Bank, gedaan door [[Anne Vondeling|minister Vondeling]], moest voorlopig ongedaan worden gemaakt vanwege Zijlstra's premierschap. De kabaretier [[Wim Kan]] stelde in zijn oudejaarsconference van 1966, dat Zijlstra alvorens bankpresident te worden, eerst moest zorgen dat er wat op die bank stond.
+===Bankier===
+Vanaf 1967 tot en met 1981 was Zijlstra president van [[De Nederlandsche Bank]] N.V. Samen met de directeur buitenlands beleid van de bank, [[André Szász]], ontwikkelde hij het "harde-guldenbeleid". De gulden werd gekoppeld aan de [[Duitse mark]], en Nederland volgde het Duitse monetaire beleid. De economie van de [[Bondsrepubliek Duitsland (1949-1990)|Bondsrepubliek Duitsland]] groeide razendsnel in die dagen, en daar haakte Nederland graag bij aan. Ook was Zijlstra in die jaren President van de [[Bank voor Internationale Betalingen]] te [[Bazel (Zwitserland)|Bazel]].
+Op 30 april 1983 werd Zijlstra benoemd tot [[Minister fan Steat]]. Hij heeft vele bestuursfuncties en commissariaten vervuld, en was ook de peetomke fan Kening [[Willem-Alexander]].
 ==Funksjes==