Bjørnstjerne Bjørnson: ferskil tusken ferzjes

Ut Wikipedy
Content deleted Content added
Xqbot (oerlis | bydragen)
L r2.7.3) (Bot - fuort: diq:Bjørnstjerne Bjørnson
Makecat-bot (oerlis | bydragen)
L r2.6.5) (Bot - derby: sh:Bjørnstjerne Bjørnson
Rigel 115: Rigel 115:
[[ro:Bjørnstjerne Bjørnson]]
[[ro:Bjørnstjerne Bjørnson]]
[[ru:Бьёрнсон, Бьёрнстьерне]]
[[ru:Бьёрнсон, Бьёрнстьерне]]
[[sh:Bjørnstjerne Bjørnson]]
[[simple:Bjørnstjerne Bjørnson]]
[[simple:Bjørnstjerne Bjørnson]]
[[sk:Bjørnstjerne Bjørnson]]
[[sk:Bjørnstjerne Bjørnson]]

De ferzje fan 4 mrt 2013 om 15.28

Bjørnstjerne Bjørnson
Bjørnson's soan Erling
Stânbyld fan Bjørnson foar it Nationaltheatret yn Oslo

Bjørnstjerne Bjørnson (Kvikne (Tynset, Hedmark), 8 desimber 1832Parys, 26 april 1910) wie in Noarske skriuwer, sjoernalist en politikus. Yn 1903 ûntfong Bjørnson de Nobelpriis foar de Literatuer. Hy is ek de auteur fan de tekst fan it Noarske folksliet Ja, vi elsker dette landet. Mei Henrik Ibsen, Jonas Lie en Alexander Kielland wurdt er rekkene ta de Grutte Fjouwer fan de Noarske letterkunde.

Yn 1857 publisearre Bjørnson Synnøve Solbakken, de earste fan syn boereromans. Yn 1858 waard dy folge troch Arne, yn 1860 troch En glad Gut ('In blide jonge'), en yn 1868 troch Fiskerjenten ('It fiskersfanke'). Dat binne de wichtichste fertsjintwurdigers fan syn boereferhalen, de bonde-fortellinger.[1]

Betiid wurk

Bjørnson woe graach sêgen út it eachpunt fan boeren wei skriuwe, dy't de foarm fan nasjonale drama's krije moasten, saneamde folke-stykker. De earste dêrfan wie in ien-akter dy't him yn de 12e ieu ôfspile, Mellem Slagene (Tusken de slaggen), skreaun yn 1855 en útbrocht yn 1857. Hy waard foaral beynfloede troch de stúdzje fan Jens Immanuel Baggesen en Adam Gottlob Oehlenschläger by dit stik, skipe by in besite oan Kopenhagen. Mellem Slagene waard folge troch Halte-Hulda (Lamme Hulda) yn 1858, en Kong Sverre (Kening Sverre) yn 1861. Syn wichtichste wurk oan't doe ta wie de politike trilogy Sigurd Slembe (Sigurd de Minne), útbrocht yn 1862

Bjørnson's hûshâlding

Bjørnson wie de soan fan dûmny Peder Bjørnson en Inger Elise Nordraach. Hy boaske Karoline Reimers (1835-1934) yn 1858. Sy krigen seis bern, dêr't fiif fan folwoeksen waarden:

  • Bjørn Bjørnson (1859–1942)
  • Einar Bjørnson (1864–1942)
  • Erling Bjørnson (1868–1959)
  • Bergliot Bjørnson (1869–1953)
  • Dagny Bjørnson (1871–1872)
  • Dagny Bjørnson (1876–1974)

Wurk

  • Mellem Slagene, (Tusken de slaggen troch) sêge drama, 1857
  • Synnøve Solbakken, boereferhaal, 1857
  • Arne, 1859
  • En glad Gut, (In blide jonge) 1860
  • Halte-Hulda, (Lamme Hulda) 1858
  • Kong Sverre, (Kening Sverre) 1861
  • Sigurd Slembe, (Sigurd de Minne) 1862
  • Maria Stuart i Skotland, (Mary Stuart ynn Skotlân) 1863
  • De Nygifte, (De nij-trouden) 1865
  • Fiskerjenten, 1868
  • Arnljot Gelline, epyske rige 1870
  • Digte og Sange, (Gedichten en sangen) 1880
  • Brudeslåtten, boereferhaal, 1872
  • Sigurd Jorsalafar, sêge drama, 1872
  • En fallit, (De falliten) drama, 1875
  • Redaktøren, (De redakteur) drama, 1875
  • Kaptejn Mansana, (Kaptein Mansana) novel, 1875
  • Kongen, (De kening) 1877
  • Magnhild, 1877
  • Det ny system, (It nije systeem) 1879
  • Leonarda, 1879
  • En hanske , 1883
  • Støv, 1882
  • Over ævne, første stykke, (De minslike macht te boppe - I) 1883
  • Det flager i byen og på havnen, 1884
  • På guds veje, (Op God syn wize) 1889
  • Fred, oratoarium, 1891
  • Over oevne, annet stykke, (De minslike macht te boppe - II) 1895
  • Paul Lange og Tora Parsberg, 1898
  • Daglannet, 1904
  • Når den ny vin blomstrer, (At de nije wyn bloeit) 1909
  • Norges Vel, kantate, 1909

Keppeling om utens

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes:
  1. (A biographical essay, 1910, troch William Morton Payne, oersetter fan ferskillend wurk fan Bjørnson.)
Wikimedia Commons Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Bjørnstjerne Bjørnson fan Wikimedia Commons.