Fokker D. VII: ferskil tusken ferzjes

Ut Wikipedy
Skiednis ynteraktyf trochsjen
←Toan eardere ferskillenNeikommende ferskillen →
Content deleted Content added
FisueelWikitekst
wurk bliuwt der
wurkleas
Rigel 1: Rigel 1:
{{wurk}}
[[Ofbyld:Fokker D VII 2.jpg|thumb|250px|Fokker D. VII]]
[[Ofbyld:Fokker D VII 2.jpg|thumb|250px|Fokker D. VII]]
De '''Fokker D.VII''' wie in [[Dütslân|Dútske]] jachtfleanmasine dat tsjin de ein fan de [[Earste Wrâldkriich]] troch [[Fokker (bedriuw)|Fokker]] makke waard neffens in ûntwerp fan [[Reinhold Platz]]. Doe't it tastel yn [[1918]] boppe it slachfjild ferskynde die bliken dat it fergelike mei de besteande [[Alliearden|alliearde]] fleanmasines superieur wie. It tastel wie sa (wreed) ferneamd dat it it iennige wapen wie dat mei namme opeaske waard troch de Alliearden yn de oerjefteûnderhannelingen oan de ein fan de oarloch.
De '''Fokker D.VII''' wie in [[Dútslân|Dútske]] jachtfleanmasine dat tsjin de ein fan de [[Earste Wrâldkriich]] troch [[Fokker (bedriuw)|Fokker]] makke waard neffens in ûntwerp fan [[Reinhold Platz]]. Doe't it tastel yn [[1918]] boppe it slachfjild ferskynde die bliken dat it fergelike mei de besteande [[Alliearden|alliearde]] fleanmasines superieur wie. It tastel wie sa (wreed) ferneamd dat it it iennige wapen wie dat mei namme opeaske waard troch de Alliearden yn de oerjefteûnderhannelingen oan de ein fan de oarloch.


== Skiednis ==
== Skiednis ==
Ein [[1917]] boude Fokker de eksperimintele dûbeldekker V.11, útrisd mei in standert Mercedes D.IIIa motor.
Ein [[1917]] boude Fokker de eksperimintele dûbeldekker V.11, útrisd mei in standert Mercedes D.IIIa motor.


[[Manfred von Richthofen]] vloog in it toestel en vond het een toestel dat lastig en oncomfortabel vloog en richtingsinstabiel was tijdens duikvluchten.
[[Manfred von Richthofen]] fleach yn de V.11 en fûn it in lestich en net noflik tastel dat rjochtingsûnstabyl by it dûken .
Fokker paste hierop de V.11 aan door de romp te verlengen en een vaste staart vóór het roer te plaatsen. Hierna vond von Richthofen dat het het beste toestel was in de competitiestrijd tussen vliegtuigtypes die in productie moesten worden genomen. Voornamelijk daardoor werd er een order geplaatst voor 400 toestellen van dit type. Hij heeft zelf nooit het toestel gevlogen in luchtgevechten omdat hij stierf vlak voordat het in gebruik werd genomen.
Fokker paste de V.11 dêrnei oan troch de romp te ferlingjen en in fêste sturt fóar it roer te setten. Dêrnei wie von Richthofen fan betinken dat it it beste tastel fan it stuit wie en dat it yn produksje naam wurde moast. Fral dêrtroch waarden der 400 fan besteld. Hy hat it tastel sels net mear fleane kinnen yn it loftgefjocht omdat er stoar krekt foar it yn gebrûk naam waard.


Omdat Fokker capaciteitsproblemen had, moesten de concurrenten [[Albatros (fleanmasine)|Albatros]] en [[AEG]] de VII meebouwen onder licentie, hoewel AEG er uiteindelijk geen heeft gebouwd. De oorlog liep ten einde en de Duitse industrie bleek niet meer in staat om meer dan 1700 toestellen te produceren.
Omdat Fokker te min produksjekapasiteit hie, moasten de konkurinten [[Albatros (fleanmasine)|Albatros]] en [[AEG]] de VII Under lisinsje meebouwe, hoewol’t AEG der úteinlik nei ien makke hat. De oarloch wie hast dien en de Dútske yndustry wie net mear by steat om goed 1700 tastellen te produsearjen.


De Fokker werd ingezet op het slagveld in mei 1918 en bleek al snel superieur ten opzichte van de bestaande Albatros- en [[Pfalz (vliegtuig)|Pfalz]]-verkenners. Zijn beste eigenschappen bleken duiken zonder kans op structurele schade, klimmen onder grote aanvalshoeken, zijn 'zachte' overtrekeigenschappen en de lage kans op spinnen. Dit in tegenstelling tot de [[Sopwith Camel]] en de [[Spad XIII]] dy't sa mar ynienen overtrekken en in een heftige spin konden belanden.
De Fokker waard maaie 1918 op slachfjild ynset die rillegau bliken superieur fergelike mei de besteande Albatros- en [[Pfalz (fleanmasine)|Pfalz]]-ferkenners. It tastel koe goed dûke sûnder kâns op strukturele skea, klimme ûnder grutte oanfalshoeken (hy koe sels as earste jager oan de propeller hingjen bliuwe), rekke net gau oerlutsen en de kâns op in ''spin'' wie lyts. Dat wie by de Britske [[Sopwith Camel]] en de [[Spad XIII]] al oars, dy koenen sa mar ynienen oerlutsen reitsje en yn in ferheftige spin bedarje koenen.<br>
De nadelen van de VII waren de hitte van de motor die de [[munitie]] kon laten ontbranden (der waarden letter kuolfinnen geïnstalleerd). Brandstoftanks brieken faak op de naden en ek de ribben op de boppefleugel joegen faak belies.
De neidielen fan de VII wienen de hjitte fan de motor dêr't de [[munysje]] fan yn de brân reitsje koe (der waarden letter kuolblêden oanbrocht). Brânstoftanks brieken faak op de naden en ek de ribben op de boppefleugel joegen faak belies.


Aanvankelijk werd een [[Mercedes D.III]]a motor fan 127 [[Kilowatt|kW]] gebruikt, later werd een [[BMW]] motor fan 138 kW gebruikt wat een aanzienlijke verbetering bleek.<br>
Yn it earstoan waard in [[Mercedes D.III]]a motor fan 127 [[Kilowatt|kW]] brûkt, letter kaam der in [[BMW]] motor fan 138 kW yn wat in grutte ferbettering wie.<br>
Toen de oorlog in novimber einige waren der 775 fan it type yn gebrûk.<br>
Doe’t de oarloch novimber 1918 einige wienen der 775 fan it type yn gebrûk.<br>
Na de oorlog werd het type nog door tal van landen gebruikt. 142 buitgemaakte exemplaren werden naar de [[Verenigde Staten]] overgebracht waar het toestel in gebruik werd genomen. Anthony Fokker smokkelde een groot aantal onvoltooide toestellen naar Nederland waar ze in zijn nieuwe fabriek in Amsterdam werden afgebouwd. Nog in [[1929]] werden nieuwe D.VII's onder licentie voor de Zwitserse luchtmacht geproduceerd.
Ek nei de oarloch waard it type noch troch tal fan lannen brûkt. 142 ferovere eksimplaren gienen nei de [[Feriene Steaten]]. Anthony Fokker smokkele in grut tal net ôfmakke tastellen nei [[Nederlân]] dêr’t se yn syn nije fabryk yn Amsterdam ôfboud waarden. Noch yn [[1929]] waarden nije D.VII's ûnder lisinsje foar de Switserske loftmacht makke.

⚫
It [[Militêr Loftfeart Museum]] yn [[Soesterberg]], it ''Brome County Historical Society'' yn Kanada, it Deutsches Museum yn [[München]] it [[Royal Air Force|RAF]]-museum yn Ingelân, it Musée de l'Air yn [[Frankryk]] en it National Air And Space Museum yn [[Washington D.C.|Washington]] hawwe noch orzjinele eksemplaren yn harren samling.


Originele exemplaren kunnen nog gevonden worden in het [[Militêr Loftfeart Museum]] yn [[Soesterberg]], it ''Brome County Historical Society'' yn Kanada, it Deutsches Museum yn
⚫
[[München]] it [[Royal Air Force|RAF]]-museum yn Ingelân, it Musée de l'Air yn [[Frankryk]] en it National Air And Space Museum yn [[Washington D.C.|Washington]].


== Technyske feiten en prestaasjes ==
== Technyske feiten en prestaasjes ==
Rigel 62: Rigel 61:
|floeistofkuolle seissilinder-[[linemotor]]:
|floeistofkuolle seissilinder-[[linemotor]]:
|[[Mercedes D III]]a<br>Startfermogen 130 kW / 180 [[Hynstekrêft|hk]],
|[[Mercedes D III]]a<br>Startfermogen 130 kW / 180 [[Hynstekrêft|hk]],
|[[BMW IIIa]] (''Höhenmotor'')<br>Startleistung 166 kW/226 PS
|[[BMW IIIa]] <br>Startleistung 166 kW/226 PS
|-
|-
| Topfaasje:
| Topfaasje:
Rigel 108: Rigel 107:
Ofbyld:Fokker_D_VII.jpg|Fokker D.VII
Ofbyld:Fokker_D_VII.jpg|Fokker D.VII
</gallery>
</gallery>



== Lannen dêr't de D. VII tsjinne hat ==
== Lannen dêr't de D. VII tsjinne hat ==
Rigel 135: Rigel 133:
* Kenneth Munson: ''Kampfflugzeuge. Jagd- und Schulflugzeuge 1914 – 1919''. 2. neu bearbeitete Auflage. Orell Füssli Verlag, [[Zürich]] 1976, ISBN 3-280-00824-7, (''Flugzeuge der Welt in Farben''), S. 24, 121–122.
* Kenneth Munson: ''Kampfflugzeuge. Jagd- und Schulflugzeuge 1914 – 1919''. 2. neu bearbeitete Auflage. Orell Füssli Verlag, [[Zürich]] 1976, ISBN 3-280-00824-7, (''Flugzeuge der Welt in Farben''), S. 24, 121–122.
* Heinz Nowarra: ''Die Entwicklung der Flugzeuge 1914 – 1918''. Lehmanns, München 1959.
* Heinz Nowarra: ''Die Entwicklung der Flugzeuge 1914 – 1918''. Lehmanns, München 1959.
* A. R. Weyl: ''Fokker. The Creative Years''. Reprint. Putnam, [[Londen'' 1987, ISBN 0-85177-817-8.
* A. R. Weyl: ''Fokker. The Creative Years''. Reprint. Putnam, [[Londen]] 1987, ISBN 0-85177-817-8.


== Keppelings om utens ==
== Keppelings om utens ==

De ferzje fan 18 jun 2012 om 17.00

Fokker D. VII

De Fokker D.VII wie in Dútske jachtfleanmasine dat tsjin de ein fan de Earste Wrâldkriich troch Fokker makke waard neffens in ûntwerp fan Reinhold Platz. Doe't it tastel yn 1918 boppe it slachfjild ferskynde die bliken dat it fergelike mei de besteande alliearde fleanmasines superieur wie. It tastel wie sa (wreed) ferneamd dat it it iennige wapen wie dat mei namme opeaske waard troch de Alliearden yn de oerjefteûnderhannelingen oan de ein fan de oarloch.

Skiednis

Ein 1917 boude Fokker de eksperimintele dûbeldekker V.11, útrisd mei in standert Mercedes D.IIIa motor.

Manfred von Richthofen fleach yn de V.11 en fûn it in lestich en net noflik tastel dat rjochtingsûnstabyl by it dûken . Fokker paste de V.11 dêrnei oan troch de romp te ferlingjen en in fêste sturt fóar it roer te setten. Dêrnei wie von Richthofen fan betinken dat it it beste tastel fan it stuit wie en dat it yn produksje naam wurde moast. Fral dêrtroch waarden der 400 fan besteld. Hy hat it tastel sels net mear fleane kinnen yn it loftgefjocht omdat er stoar krekt foar it yn gebrûk naam waard.

Omdat Fokker te min produksjekapasiteit hie, moasten de konkurinten Albatros en AEG de VII Under lisinsje meebouwe, hoewol’t AEG der úteinlik nei ien makke hat. De oarloch wie hast dien en de Dútske yndustry wie net mear by steat om goed 1700 tastellen te produsearjen.

De Fokker waard maaie 1918 op slachfjild ynset die rillegau bliken superieur fergelike mei de besteande Albatros- en Pfalz-ferkenners. It tastel koe goed dûke sûnder kâns op strukturele skea, klimme ûnder grutte oanfalshoeken (hy koe sels as earste jager oan de propeller hingjen bliuwe), rekke net gau oerlutsen en de kâns op in spin wie lyts. Dat wie by de Britske Sopwith Camel en de Spad XIII al oars, dy koenen sa mar ynienen oerlutsen reitsje en yn in ferheftige spin bedarje koenen.
De neidielen fan de VII wienen de hjitte fan de motor dêr't de munysje fan yn de brân reitsje koe (der waarden letter kuolblêden oanbrocht). Brânstoftanks brieken faak op de naden en ek de ribben op de boppefleugel joegen faak belies.

Yn it earstoan waard in Mercedes D.IIIa motor fan 127 kW brûkt, letter kaam der in BMW motor fan 138 kW yn wat in grutte ferbettering wie.
Doe’t de oarloch novimber 1918 einige wienen der 775 fan it type yn gebrûk.
Ek nei de oarloch waard it type noch troch tal fan lannen brûkt. 142 ferovere eksimplaren gienen nei de Feriene Steaten. Anthony Fokker smokkele in grut tal net ôfmakke tastellen nei Nederlân dêr’t se yn syn nije fabryk yn Amsterdam ôfboud waarden. Noch yn 1929 waarden nije D.VII's ûnder lisinsje foar de Switserske loftmacht makke.

It Militêr Loftfeart Museum yn Soesterberg, it Brome County Historical Society yn Kanada, it Deutsches Museum yn München it RAF-museum yn Ingelân, it Musée de l'Air yn Frankryk en it National Air And Space Museum yn Washington hawwe noch orzjinele eksemplaren yn harren samling.


Technyske feiten en prestaasjes

Fokker D.VII Fokker D.VIIF
Boujier: 1918 1918
Ornearre as: Jachtfleanmasine Jachtfleanmasine
Lingte: 6,95 m 6,95 m
Spanwiidte: 8,90 m 8,90 m
Hichte: 2,75 m 2,75 m
Fleugeloerflak: 20,20 m² 20,20 m²
Leechgewicht: 684 kg 684 kg
Startgewicht: 910 kg 910 kg
floeistofkuolle seissilinder-linemotor: Mercedes D IIIa
Startfermogen 130 kW / 180 hk, 		BMW IIIa
Startleistung 166 kW/226 PS
Topfaasje: 189 km/o op 1.000 m 205 km/o op 2.000 m
Klimfaasje nei 1.000 m: 5 minuten 48 s. 2 minuten 24 s.
Klimfaasje nei 3.000 m: 8 minuten 12 s.
Klimfaasje nei 5.000m: 31 minuten 30 s. 15 minuten 18 s.
Plafond: 6.000 m 7.000 m
Fleanberik: 350 km 350 km
Fleantiid: 1 oere 30 minuten 1 oere 30 minuten
Bewapening: 2 LMG 08/15 2 LMG 08/15
Bemanning: 1 1

Gallery

Lannen dêr't de D. VII tsjinne hat

Te fergelykjen tastellen

Literatuer

  • Enzo Angelucci, Paolo Matricardi: Die Flugzeuge. Von den Anfängen bis zum Ersten Weltkrieg. Falken-Verlag, Wiesbaden 1976, ISBN 3-8068-0391-9,.
  • Karlheinz Kens, Hanns Müller: Die Flugzeuge des Ersten Weltkriegs 1914 – 1918. Heyne, München 1973, ISBN 3-453-00404-3.
  • Günter Kroschel, Helmut Stützer: Die deutschen Militärflugzeuge 1910 – 1918. Lohse-Eissing, Wilhelmshaven 1977, ISBN 3-920602-18-8.
  • Kenneth Munson: Kampfflugzeuge. Jagd- und Schulflugzeuge 1914 – 1919. 2. neu bearbeitete Auflage. Orell Füssli Verlag, Zürich 1976, ISBN 3-280-00824-7, (Flugzeuge der Welt in Farben), S. 24, 121–122.
  • Heinz Nowarra: Die Entwicklung der Flugzeuge 1914 – 1918. Lehmanns, München 1959.
  • A. R. Weyl: Fokker. The Creative Years. Reprint. Putnam, Londen 1987, ISBN 0-85177-817-8.

Keppelings om utens

Opfrege fan "https://fy.wikipedia.org/w/index.php?title=Fokker_D._VII&oldid=565258"