Jacob Pieters Asman: ferskil tusken ferzjes

Ut Wikipedy
Content deleted Content added
...... op de i
Swarte Kees (oerlis | bydragen)
NNBW
Rigel 1: Rigel 1:
[[Ofbyld:Japik Pieter Asman (1833 - 1902).jpg|thumb|''Japik Pieter Asman'']]
[[Ofbyld:Japik Pieter Asman (1833 - 1902).jpg|thumb|''Japik Pieter Asman'']]
'''Jacob Pieters Asman''' ( [[Akkrum]], [[8 augustus]] [[1833]] - [[Terherne]] [[22 juny]] [[1902]] ) wie in skuonmakker, skearbaas (barbier), winkelman<ref> [http://www.dbnl.org/tekst/molh003nieu04_01/molh003nieu04_01_0101.htmen DBNL]</ref> en folksskriuwer út de 'skoalle' fan [[Waling Dykstra]].
'''Jacob Pieters Asman''' ( [[Akkrum]], [[8 augustus]] [[1833]] - [[Terherne]] [[22 juny]] [[1902]] ) wie in skuonmakker, skearbaas (barbier), winkelman<ref> [http://www.dbnl.org/tekst/molh003nieu04_01/molh003nieu04_01_0101.htmen DBNL]</ref> en folksskriuwer út de 'skoalle' fan [[Waling Dykstra]]. Hy wie befreone mei skriuwer-sjoernalist [[Tsjibbe Gearts van der Meulen]] fan [[Burgum]]<ref>[http://www.dbnl.org/tekst/molh003nieu04_01/molh003nieu04_01_0101.htm. DBNL]</ref>


Soan fan Pieter Asman en Klaaske van der Ploeg, dy't as jong span ynwenjen giene by de heit fan Jacob, in Dútser fan komôf, dy't as widner in drokke skuonmakkerij hie yn [[Akkrum]]. Jacob ferlear al yn syn earste bernejieren syn mem. It lêzen fan Fryske rymkes ‘[[heiling]]en’ en fan Fryske stikjes yn almanakken, al as sânjierrige, hat beslissend west foar syn libben. De leafde foar syn memmetaal siet djip enoant syn dea hat er Frysk skreaun. Krektas de measte Fryske skriuwers hied er in sober bestean. Earst siet hy op de treeft en hantearre els en piktried, letter waard er skearbaas yn Terherne, dêr't hy in menniste faam krige, Hendrikje Atzes van der Schouw († Warkum 24 jannewaris 1904), mei wa't er op 24 maaie 1857 troude. Ek reizge hy de boeren ôf mei in goud- en sulvermarse en hie in winkeltsje yn tabak en sigaren.
Hy skreau histoarysk-romantyske ferhalen en sketsen fan it skippersbestean, ûnder oaren: 'Reinder en Antsje ([[1891]]) en 'De Noarske fiskersjonge' (1891), dy't er fral yn Fryske tydskriften as '[[Forjit my net!]]' en '[[Sljucht en rjucht]]' publisearre. Ek hat er fúljetons yn it Frysk foar ferskate kranten skreaun.


Yn syn frije tiid begûn er te skriuwen yn it Frysk oer it Fryske libben, sketsen fan it skippersbestean en histoarysk-romantyske ferhalen. Ek hied er niget oan it folkslibben da't er dat sels meimakke. Syn measte wurk is te finen yn Fryske tydskriften: [[Fryske húsfreon]], [[Swanneblommen[[, [[Forjit my net]], [[Sljucht en Rjucht]] en yn de almenak dy't útjûn waard by J.G. de Vries yn Snits. Ek skreau hy Fryske fúljetons yn de Warkumer, Frjentsjerter, Snitser en Grouster krante (Frisia).
Hy wie befreone mei skriuwer-sjoernalist [[Tsjibbe Gearts van der Meulen]] fan [[Burgum]]<ref>[http://www.dbnl.org/tekst/molh003nieu04_01/molh003nieu04_01_0101.htm. DBNL]</ref>


== Bibliografy ==
* ''Reinder en Antsje'' ([[1891]])
* ''De Noarske fiskersjonge'' (1891)


{{boarnen|boarnefernijing=
{{boarnen|boarnefernijing=
* {{EvF|Asman, Jacob Pieters}}
* {{Aut|Brouwer, J. H e.o.}}, [[Encyclopedie van Friesland]], 1958.
* NNBW
-----
<references/>
<references/>
}}
}}

De ferzje fan 26 jun 2011 om 10.18

Japik Pieter Asman

Jacob Pieters Asman ( Akkrum, 8 augustus 1833 - Terherne 22 juny 1902 ) wie in skuonmakker, skearbaas (barbier), winkelman[1] en folksskriuwer út de 'skoalle' fan Waling Dykstra. Hy wie befreone mei skriuwer-sjoernalist Tsjibbe Gearts van der Meulen fan Burgum[2]

Soan fan Pieter Asman en Klaaske van der Ploeg, dy't as jong span ynwenjen giene by de heit fan Jacob, in Dútser fan komôf, dy't as widner in drokke skuonmakkerij hie yn Akkrum. Jacob ferlear al yn syn earste bernejieren syn mem. It lêzen fan Fryske rymkes ‘heilingen’ en fan Fryske stikjes yn almanakken, al as sânjierrige, hat beslissend west foar syn libben. De leafde foar syn memmetaal siet djip enoant syn dea hat er Frysk skreaun. Krektas de measte Fryske skriuwers hied er in sober bestean. Earst siet hy op de treeft en hantearre els en piktried, letter waard er skearbaas yn Terherne, dêr't hy in menniste faam krige, Hendrikje Atzes van der Schouw († Warkum 24 jannewaris 1904), mei wa't er op 24 maaie 1857 troude. Ek reizge hy de boeren ôf mei in goud- en sulvermarse en hie in winkeltsje yn tabak en sigaren.

Yn syn frije tiid begûn er te skriuwen yn it Frysk oer it Fryske libben, sketsen fan it skippersbestean en histoarysk-romantyske ferhalen. Ek hied er niget oan it folkslibben da't er dat sels meimakke. Syn measte wurk is te finen yn Fryske tydskriften: Fryske húsfreon, [[Swanneblommen[[, Forjit my net, Sljucht en Rjucht en yn de almenak dy't útjûn waard by J.G. de Vries yn Snits. Ek skreau hy Fryske fúljetons yn de Warkumer, Frjentsjerter, Snitser en Grouster krante (Frisia).

Bibliografy

  • Reinder en Antsje (1891)
  • De Noarske fiskersjonge (1891)

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes:
  • NNBW

  1. DBNL
  2. DBNL