Skyrinnen: ferskil tusken ferzjes

Ut Wikipedy
Content deleted Content added
Wikiice (oerlis | bydragen)
L sp
Aliter (oerlis | bydragen)
mar dan oars
Rigel 1: Rigel 1:
[[Ofbyld:Loipe.jpg|thumb|right|200px|Loipe]]
[[Ofbyld:Loipe.jpg|thumb|right|200px|Loipe]]


'''Langlaufe''' is een manier fan bewege op latten troch de snie. Behalfe twa skys, ha hja ek twa [[stokken]] nedich om foarút te kommen.
''Skye'', of ta ûnderskie '''skyrinne''', is it op [[sky]]s oer de snie rinne. Ornaris wurde njonken twa skys ek twa [[skystokken]] brûkt.


It langlaufen wurdt op ferskillende nivo’s beöefene en der binne ek ferskillende techniken. De nivo’s rinne útien fan rekreatyf langlaufen oant folsleine maratons op wedstriid nivo of toertochten. De twa techniken binne : ‘de klassike styl’, hjirby sette hja harren benammentlik ôf mei de sky, Understippe troch de stokken, hja rinne echt mei de stokken. De twadde technyk is de ‘frije styl’ dit likket op it reedriden; hja sette hja sydlings ôf mei, as sûnder de stokken. De stokken ha by de frije styl in grutter oandiel yn it foarút kommen dan by de klassike styl. in útsette roete foar langlaufers hjit in loipe. By de klassike styl binne dat twa spoaren, ôfhinklik fan de romte, soms oan wjerskanten fan in paad as dyk. Der tusken yn as dernêst leit dan meastal in glêd makke Frije styl loipe.
It skyen wurdt op ferskate nivo’s dien en der binne ek ferskillende techniken. De nivo’s rinne fan rekreatyf skyrinne oant folsleine maratons op wedstriidnivo of toertochten. Der wurdt in ûnderskie makke yn twa stilen. It wichtichste ûnderskie yn styl is de technyk dy't brûkt wurdt by it rinnen op in flak stik:
;klassike styl: hjirby wurdt de rintechnyk brûkt. De skys glide rjocht foarút; by it ôfsetten wurdt it gewicht op ien sky brocht, dy't dan genôch op de snie drukt foar ôfsetwjerstân. Tagelyk wurdt ien fan de stokken brûkt. Dit is wier rinnen mei skys.
;frije styl: hjirby mei ek de reedrydtechnyk brûkt wurde. De skys glide as by it reedriden; by it ôfsetten wurdt de sydkant fan de sky yn de snie drukt foar ôfsetwjêrstân. Tagelyk wurde beide stokken brûkt. De stokken hawwe by de reedrydtechnyk in grutter oandiel yn it foarút kommen as by de rintechnyk.

In útsette baan foar skyers hjit in ''loipe''. In spoar yn sa'n loipe jout dan plak foar twa skys, útsein foar de reedrydtechnyk dêr't it in flakke baan is. By wedstriden yn de klassike styl wurdt in dûbelde loipe brûkt, mei twa spoaren, Dêrnêst, of somtiden dertusjen, kin dan in reedrydloipe lizze.


== Stokken ==
== Stokken ==
In langlaufstok bestiet út ferskillende ûnderdielen. Ûnder oan de stok sit in puntsje. Dit puntsje is der om as it nedich is yn hurd beferzen iis te prikken. Boppe it puntsje sit in soarte fan kapke dat foarkomme moat dat de stok troch de snie hinne stekt. Foarhinne wie dit kapke in grutte ring. Boppe op ‘e stok sit in hanfet yn de lingte fan de stok mei in lúske deroan sadat hja de stok net ferlieze kinne.
In skyrinstok bestiet út ferskate ûnderdielen. Under oan de stok sit in metalen puntsje. Dit puntsje is der om as it nedich is yn iis te prikken, of yn hurd-beferzen grûn ûnder in tin laachje snie. Dêrboppe komt de normale punt fan de stok, dy't de stok te plak hâldt at dy yn 'e snie stutsen wurdt. Dan komt it krânske, dat tsjintwurdich alderhande fan foarmen hawwe kin. Dit jout de stok de wjerstân op de snie, dêr't de earmôfset mei dien wurdt. Dan komt de fiem. Oars as by ark moat in skyfiem wat bûgje kinne, om de krêft fan de ôfset opnimme te kinnen en dy wêr werom te jaan. Boppe op ‘e fiem sit de jelt, yn de lingte fan de stok. Oan de jelt sit in rymluts. Dy is maklik dat de begjinner de skystok net ferlieze sil, mar de funksje is fral dat in part fan de earmôfset fia de rym oerbrocht wurdt op de stok, yn stee fan dat de in aldermachtich sterke gryp nedich is om alle krêft troch de fingers oer te bringjen. Fanwegen dy funksje is de rymluts faak foarme nei de hân. Lofter en rjochter stokken binne dan net gelyk.
De lingte fan de stok hinget ôf fan de styl dy’t brûkt wurdt. By de klassike styl moat de stok oant ûnder de [[Earmtakke]] komme. By de frije styl mei de stok oant [[each]]hichte komme.


De lingte fan de stok hinget ôf fan de styl dy’t brûkt wurdt. By de klassike styl moat de stok oant de earmsholte komme. By de frije styl mei de stok oant eachhichte komme.
== Skys ==
De langlauf skys binne lang en smel. De Klassike langlauf skys binne sa’n 20 oant 30 sintimeter langer dan de lichemslingte, wylst de skys dy’t foar de Frije styl brûkt wurde koarter binne dan de lichemslingte. De skys binne licht bôgen wêrtroch der foar eltse gewichtsklasse ferskillende skys binne.


== Skys ==
De rinskys binne lang en smel. De skys brûkt foar klassike styl binne sa’n 20 oant 30 sintimeter langer as de lichemslingte, wylst de skys dy’t foar de frije styl brûkt wurde ornaris koarter binne dan de lichemslingte. De skys binne licht bôgen wêrtroch by it gliden it middenstik de snie net rekket. Wurdt al it gewicht op ien sky set, dan moat de sky sa fier trochbûgje dat dan ek it middenstik de snie rekket. De grûn foar dit ferskil is dat it middenstik troch in ribbels yn it oerflak of troch skywaaks dy't der yn it foar op oanbrocht is mear fet hat op de snie. Dêrtroch kin mei it middenstik op de snie in ôfset makke wurde, en is foar te kommen dat men weromglydt. Mar datselde stik soe dêrnei it glydzjen tsjinhâlde, dat dan moat de snie dêrmei net rekke wurde. Fanwege dy ôfstimming moat de spanning fan de sky oerienstimme mei it gewicht fan dejinge dy't der op stiet.


[[Kategory:Wintersport]]
[[Kategory:Wintersport]]

De ferzje fan 8 apr 2010 om 02.59

Loipe

Skye, of ta ûnderskie skyrinne, is it op skys oer de snie rinne. Ornaris wurde njonken twa skys ek twa skystokken brûkt.

It skyen wurdt op ferskate nivo’s dien en der binne ek ferskillende techniken. De nivo’s rinne fan rekreatyf skyrinne oant folsleine maratons op wedstriidnivo of toertochten. Der wurdt in ûnderskie makke yn twa stilen. It wichtichste ûnderskie yn styl is de technyk dy't brûkt wurdt by it rinnen op in flak stik:

klassike styl
hjirby wurdt de rintechnyk brûkt. De skys glide rjocht foarút; by it ôfsetten wurdt it gewicht op ien sky brocht, dy't dan genôch op de snie drukt foar ôfsetwjerstân. Tagelyk wurdt ien fan de stokken brûkt. Dit is wier rinnen mei skys.
frije styl
hjirby mei ek de reedrydtechnyk brûkt wurde. De skys glide as by it reedriden; by it ôfsetten wurdt de sydkant fan de sky yn de snie drukt foar ôfsetwjêrstân. Tagelyk wurde beide stokken brûkt. De stokken hawwe by de reedrydtechnyk in grutter oandiel yn it foarút kommen as by de rintechnyk.

In útsette baan foar skyers hjit in loipe. In spoar yn sa'n loipe jout dan plak foar twa skys, útsein foar de reedrydtechnyk dêr't it in flakke baan is. By wedstriden yn de klassike styl wurdt in dûbelde loipe brûkt, mei twa spoaren, Dêrnêst, of somtiden dertusjen, kin dan in reedrydloipe lizze.

Stokken

In skyrinstok bestiet út ferskate ûnderdielen. Under oan de stok sit in metalen puntsje. Dit puntsje is der om as it nedich is yn iis te prikken, of yn hurd-beferzen grûn ûnder in tin laachje snie. Dêrboppe komt de normale punt fan de stok, dy't de stok te plak hâldt at dy yn 'e snie stutsen wurdt. Dan komt it krânske, dat tsjintwurdich alderhande fan foarmen hawwe kin. Dit jout de stok de wjerstân op de snie, dêr't de earmôfset mei dien wurdt. Dan komt de fiem. Oars as by ark moat in skyfiem wat bûgje kinne, om de krêft fan de ôfset opnimme te kinnen en dy wêr werom te jaan. Boppe op ‘e fiem sit de jelt, yn de lingte fan de stok. Oan de jelt sit in rymluts. Dy is maklik dat de begjinner de skystok net ferlieze sil, mar de funksje is fral dat in part fan de earmôfset fia de rym oerbrocht wurdt op de stok, yn stee fan dat de in aldermachtich sterke gryp nedich is om alle krêft troch de fingers oer te bringjen. Fanwegen dy funksje is de rymluts faak foarme nei de hân. Lofter en rjochter stokken binne dan net gelyk.

De lingte fan de stok hinget ôf fan de styl dy’t brûkt wurdt. By de klassike styl moat de stok oant de earmsholte komme. By de frije styl mei de stok oant eachhichte komme.

Skys

De rinskys binne lang en smel. De skys brûkt foar klassike styl binne sa’n 20 oant 30 sintimeter langer as de lichemslingte, wylst de skys dy’t foar de frije styl brûkt wurde ornaris koarter binne dan de lichemslingte. De skys binne licht bôgen wêrtroch by it gliden it middenstik de snie net rekket. Wurdt al it gewicht op ien sky set, dan moat de sky sa fier trochbûgje dat dan ek it middenstik de snie rekket. De grûn foar dit ferskil is dat it middenstik troch in ribbels yn it oerflak of troch skywaaks dy't der yn it foar op oanbrocht is mear fet hat op de snie. Dêrtroch kin mei it middenstik op de snie in ôfset makke wurde, en is foar te kommen dat men weromglydt. Mar datselde stik soe dêrnei it glydzjen tsjinhâlde, dat dan moat de snie dêrmei net rekke wurde. Fanwege dy ôfstimming moat de spanning fan de sky oerienstimme mei it gewicht fan dejinge dy't der op stiet.