Abdij fan Echternach

Oan dizze side wurdt noch wurke! Fier hjir asjebleaft gjin bewurkings út oant de skriuwer mei de side klear is.

Sint-Willibrordusbasilyk fan de abdij fan Echternach

De Abdij van Echternach yn Lúksemboarchske plak Echternach waard yn 698 troch Willibrord stifte op grûn fan de Pepinen. It wie it earste troch in Angel-Saks oprjochte kleaster op it Jeropeeske kontinint. Willibrord is der ek stoarn en begroeven..

Skiednis

Willibrord

The modern basilica in Echternach.

Echternach, oan de rivier de Sauer, hie yn de 1e ieu in Romeinske filla. Yn de 6e ieu wie dat lângoed yn hannen rekke fan de biskop fan Trier, dy't dêr in lyts kleaster boude. Yn 698 skonk Irmine, dochter fan Dagobert II, lân yn Echternach oan de Northumbriaanske misjonaris Willibrord, Biskop fan Utert, om dêr in grutter kleaster te setten; hja beneamde Willibrord as earste abt. De kar foar Willibrord wie foar in part ynjûn troch syn reputaasje as bekearder fan heidenen (de Apostel fan de Friezen), diels ek om't de biskopssit fan Utert troch (heidenske) Fryske oanfallen yn gefaar rekke wie. Echternach soe it earste Angel-Saksyske kleaster op it Jeropeeske kontinint wurde.

Willibrord koe de earste tsjerke yn Echternach ynwije yn 700 mei jildlike stipe fan Pepyn fan Herstal. Pepyn's soan, Karel Martel, stifter fan de Karolingyske dynasty, liet syn soan Pepyn de Koarte yn 714 yn Echternach dope. Neist stipe fan de Karolingen waard Willibrord syn abdij ek skoarre troch Wilfrid, mei wa't er yn Ripon tsjinne hie. Fierders slagge it Willibrord om anti-Ierske foaroardielen fan Wilfrid te feroarjen en krige doe ek steun fan in soad Ierske Muontsen dy't de rêchbonke fan it earste kleaster wurde soene.

Willibrord wie in soad yn Echternach, foaral nei de plondering fan Utrecht yn 716, en stoar dêr ek yn 739. Willibrord waard byset yn it oratorium dat al rillegau pylgers luts. Yn 751 joech Pepyn de abdij fan Echternach in 'keninklike' status, mei foarstlike ymmuniteit. Om it kleaster ûnstie in stêd dy't rillegau ien fan de grutste en bloeiendste fan Lúksemboarch wurde soe.

Karolingyske Renêssânse

Beornrad, de tredde abt fan Echternach, wie in grut favoryt fan Karel de Grutte en waard promovearre ta Aartsbiskop fan Sens yn 785. Doe't Beornrad stoar yn 797, kaam de abdij ûnder it direkte bestjoer fan Karel de Grutte. Dat duorre in jier.

It wurk fan de muontsen yn Echternach waard tige beynfloede de troch Willibrord Britske eftergrûn dêr't in protte klam lein waard op codices, en Echternach ûntjoech him ta ien fan de wichtichste scriptoria yn it Frankyske Ryk. Dêr waarden fjouwer evangeeljen skreaun: de Evangeeljen fan Augsburch, Evangeeljen fan Maeseyck, Evangeeljen fan Trier, en it Evangeeljefragmint fan Freiburg.

Manuscripts produced at Echternach are known to have been in both insular and Roman half uncial script. As Echternach was so prolific, and enjoyed the patronage of, and aggrandisement by, Pepin the Short and Charlemagne, it played a crucial role in the development of the early Carolingian Renaissance. Seeing the work of the abbey at Echternach at taming the native German script, and eager to further the reform, Charlemagne sent for Alcuin, to establish a scriptorium at Aix-la-Chapelle. Alcuin synthesised the two styles into the standard Carolingian minuscule, which predominated for the next four centuries.

The early 9e ieu was the heyday of the abdij, as it enjoyed power, both spiritual and temporal. However, this was all guaranteed only by the Carolingians. When the authority of the centralised Frankish state collapsed during the civil wars under Loadewyk de Fromme, so too did the power of the abbey. In 847, the Benedictine monks were ejected and replaced by lay-abbots.

Weromkommen fan de Benediktiner muontsen

Side fan de Kodeks Aureus fan Echternach

The fortunes of the abbey continued to flux with the fortunes of the Hillige Roomske Ryk. When Otto the Great reunited the Empire, he sought to rejuvenate the intellectual and religious life of his dominions, including Echternach. In 971, he restored the Benedictine to Echternach with forty monks of that order from Trier. The abbey entered a second Golden Age, as it once again became one of northern Europe's most influential abbeys. The Codex Aureus of Echternach, an important surviving codex written entirely in gold ink was produced here in the eleventh century.

Tsjerken

Der binne seis tsjerken op it stee yn Echternach boud:

• Unbekend - 700: Orizjinele tsjerke foar't de abdij der wie.
• 700 - c.800: Merovingyske tsjerke
• c.800 - 1016: Karolingyske tsjerke
• 1031 - 1797: Oarspronklike Romaneske basilyk
• 1862 - 1944: Rekonstruearre basilyk
• 1953 - no: Moderne basilyk

• 
  Stânbyld Willibrord yn Echternach
• 
  Willibrord-altaar yn de basilyk
• 
  Willibrord's grêf yn de krypte fan de basilyk

Commons

Wikimedia Commons

Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Echternach Abbey fan Wikimedia Commons.