Henry Kissinger: ferskil tusken ferzjes

Ut Wikipedy
Content deleted Content added
Swarte Kees (oerlis | bydragen)
redst
No edit summary
Rigel 8: Rigel 8:
Henry Kissinger waard yn [[1968]] spesjaal adviseur fan presidint [[Nixon]] op it mêd fan de nasjonale feiligens. Hy ûntfong tegearre mei [[Le Duc Tho]] de [[Nobelpriis foar de Frede]] foar syn ynset by it ôfsluten fan fredesbestân yn de [[Fietnamkriich]].
Henry Kissinger waard yn [[1968]] spesjaal adviseur fan presidint [[Nixon]] op it mêd fan de nasjonale feiligens. Hy ûntfong tegearre mei [[Le Duc Tho]] de [[Nobelpriis foar de Frede]] foar syn ynset by it ôfsluten fan fredesbestân yn de [[Fietnamkriich]].


Op 22 septimber 1973 waard Kissinger minister fan Bûtenlânske Saken, in funksje hy oant 1977 útoefenje soe.
Op 22 septimber 1973 waard Kissinger minister fan Bûtenlânske Saken, in funksje dy't hy oant 1977 útoefenje soe.


[[Kategory:Feriene Steaten]]
[[Kategory:Feriene Steaten]]

De ferzje fan 5 mrt 2010 om 23.12

Henry Kissinger yn 1976

Henry Alfred Kissinger (Fürth (Dútslân), 27 maaie 1923) is in Amerikaansk diplomaat en politikus fan joadske komôf. Hy jildt tsjintwurdich as in wichtich arsjitekt fan de Amerikaanske polityk fan ûntspanning mei Ruslân (earder de Sowjet-Uny) en Sina.

Hy waard berne as Heinz Alfred Kissinger. Yn 1938, op de flecht troch Adolf Hitlers ferfolging fan de Joaden, ferfarde syn famylje út Dútslân wei nei New York. Op 19 juny 1943 waard Kissinger Amerikaansk steatsboarger. As soldaat yn it Amerikaanske leger kaam Kissinger oan de ein fan de kriich werom nei Dútslân. Hy waard dêr militêr bestjoerder.

Letter gong er wurken as heechlearaar ynternasjonale betrekkingen oan de universiteit fan Harvard, dêr't hy ek inkele boeken publisearre oer ôfskrikken mei nukleêre wapens. Neffens him wie tusken lytsskalich geweld en de ynset fan atoomwapens foar de Feriene Steaten gjin oannimlik militêr optreden mooglik. Dat brocht him yn de polityk, ynearsten as Demokraat, letter as Republikein.

Henry Kissinger waard yn 1968 spesjaal adviseur fan presidint Nixon op it mêd fan de nasjonale feiligens. Hy ûntfong tegearre mei Le Duc Tho de Nobelpriis foar de Frede foar syn ynset by it ôfsluten fan fredesbestân yn de Fietnamkriich.

Op 22 septimber 1973 waard Kissinger minister fan Bûtenlânske Saken, in funksje dy't hy oant 1977 útoefenje soe.