Sebald Justinus Brugmans: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added

Inline

De ferzje fan 13 jan 2010 om 20.15

Oan dizze side wurdt noch wurke! Fier hjir asjebleaft gjin bewurkings út oant de skriuwer mei de side klear is.

Sebald Justinus Brugmans (Frjentsjer, 24 maart 1763 - Leien, 22 july 1819) wie in Nederlânske arts, botanikus en heechlearaar yn mear as ien natuerwittenskippen. Hy wie de soan fan Antonius Brugmans, heechlearaar yn meardere wittenskippen.

Brugmans studearre oan de Universiteit fan Grins, dêr't er syn doktoraten yn de medisinen en filosofy helle, en ôfstudearre yn de frije keunsten. Yn 1785 waard er professor yn de fysika en wiskunde oan de Universiteit fan Frjentsjer en yn 1786 folge er David van Royen (1727-1799) op as professor yn de botanika oan de Universiteit fan Leien, dêr't er ek direkteur (praefectus horti) fan de Hortus Botanikus waard. By de hortus wurke er gear mei hortulanus Nicolaas Meerburgh, syn rjochterhân.

Yn 1795 waard Brugmans beneamd as professor yn de genêskunde yn Leiden nei't er himsels foar de funksje oanbean hie. , and also in charge of the Military Medical Service of the newly created Batavian Republic. In 1811 he was appointed inspector-general of the French Imperial Military Health Service. As a military physician, he was instrumental in the establishment of emergency hospital facilities and the improvement of hospital and barrack conditions. Brugmans stressed the importance of sanitary conditions, and fought against the spread of contagious diseases. He is particularly remembered for his expertise regarding gangrene.

A genus of subtropical flowering plants known as Brugmansia is named after him.

Keppelings om utens

Sebald Justinus Brugmans, Museum Boerhaave, online ferzje hjir
Side fan Sebald Justinus Brugmans by de Keninklike Nederlandse Akademy fan Wittenskippen
Side fan Sebald Justinus Brugmans by de Digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren (DBNL)

@@ Rigel 3: / Rigel 3: @@
 '''Sebald Justinus Brugmans''' ([[Frjentsjer]], [[24 maart]] [[1763]] - [[Leien]], [[22 july]] [[1819]]) wie in Nederlânske [[arts]], [[botanikus]] en [[heechlearaar]] yn mear as ien natuerwittenskippen. Hy wie de soan fan  [[Antonius Brugmans]], heechlearaar yn meardere wittenskippen.
+Brugmans studearre oan de [[Universiteit fan Grins]], dêr't er syn doktoraten yn de [[medisinen]] en [[filosofy]] helle, en ôfstudearre yn de [[frije keunsten]]. Yn 1785 waard er professor yn de [[fysika]] en  [[wiskunde]] oan de [[Universiteit fan Frjentsjer]] en yn 1786 folge er [[David van Royen]] (1727-1799) op as professor yn de [[botanika]] oan de [[Universiteit fan Leien]], dêr't er ek direkteur (''praefectus horti'') fan de [[Hortus Botanicus Leiden|Hortus Botanikus]] waard. By de hortus wurke er gear mei hortulanus [[Nicolaas Meerburgh]], syn rjochterhân.
+Yn 1795 waard Brugmans beneamd as professor yn de genêskunde yn [[Leiden]] nei't er himsels foar de funksje oanbean hie. , and also in charge of the Military Medical Service of the newly created [[Batavian Republic]]. In 1811 he was appointed inspector-general of the French Imperial Military Health Service. As a military physician, he was instrumental in the establishment of emergency hospital facilities and the improvement of hospital and barrack conditions. Brugmans stressed the importance of sanitary conditions, and fought against the spread of contagious diseases. He is particularly remembered for his expertise regarding [[gangrene]].
+A [[genus]] of subtropical [[flowering plant]]s known as ''[[Brugmansia]]'' is named after him.
 == Keppelings om utens ==