Aleksej Savrasov: ferskil tusken ferzjes

Ut Wikipedy
Skiednis ynteraktyf trochsjen
←Toan eardere ferskillenNeikommende ferskillen →
Content deleted Content added
FisueelWikitekst
No edit summary
fan en.
Rigel 1: Rigel 1:
{{wurk}}
[[Image:Savrasov photo.JPG|frame|right|''Alexei Kondratyevich Savrasov'', 1870er jierren]]
[[Image:Savrasov photo.JPG|frame|right|''Alexei Kondratyevich Savrasov'', 1870er jierren]]

'''Alexei Kondratyevich Savrasov''' (''Алексе́й Кондра́тьевич Савра́сов'') (May 24, 1830–October 8, 1897) wie in [[Ruslân|Russysk]] lânskipsskilder en skepper fan de ''lyryske lânskipsstyl''.
'''Alexei Kondratyevich Savrasov''' (''Алексе́й Кондра́тьевич Савра́сов'') (May 24, 1830–October 8, 1897) wie in [[Ruslân|Russysk]] lânskipsskilder en skepper fan de ''lyryske lânskipsstyl''.


==Biografy==
==Biografy==
Savrasov waard berne yn in keapmansfamylje. Hy tekene al mei jonge jierren en waard yn 1838 studint by professer Rabus oan de at the Skoalle foar Skilderkeunst, Byldhoukeunst en Arsjitektuer yn [[Moskou]], dêr't er yn 1850 ôfstudearre. Hy spesjaliserre him fuortendaliks yn it lânskipsskilderjen.
Savrasov waard berne yn in keapmansfamylje. Hy tekene al mei jonge jierren en waard yn 1838 studint by professer Rabus oan de at the Skoalle foar Skilderkeunst, Byldhoukeunst en Arsjitektuer yn [[Moskou]], dêr't er yn 1850 ôfstudearre. Hy spesjaliserre him fuortendaliks yn it lânskipsskilderjen.
⚫
[[Image:RooksBackOfSavrasov.jpg|thumb|250px|left|''De roelen binne werom'' skildere troch Savrasov by it Ipatjev-kleaster yn [[Kostroma]].]]

Yn 1852 reizge er nei de [[Oekraïne]]. Yn 1854 set er him ta wenjen yn de omkriten fan Sint Petersburch, útnoege troch Gruthartoginne Maria Nikolayevna, foarsitter fan de Keizerlike Akademy fan de Keunsten. Yn 1857 waard Savrasov learaar oan de Moskouske Skoalle foar Skilder keunst, Byldhoukeunst en Arsjitektuer. Syn bêste learlingen, [[Isaak Levitan]] en [[Konstantin Korovin]] bewûnderen him en binne altyd tankber bleaun.
Yn 1852 reizge er nei de [[Oekraïne]]. Yn 1854 set er him ta wenjen yn de omkriten fan Sint Petersburch, útnoege troch Gruthartoginne Maria Nikolayevna, foarsitter fan de Keizerlike Akademy fan de Keunsten. Yn 1857 waard Savrasov learaar oan de Moskouske Skoalle foar Skilder keunst, Byldhoukeunst en Arsjitektuer. Syn bêste learlingen, [[Isaak Levitan]] en [[Konstantin Korovin]] bewûnderen him en binne altyd tankber bleaun.
⚫
[[Image:RooksBackOfSavrasov.jpg|thumb|250px|left|''De roelen binne werom'' skildere troch Savrasov by it Ipatjev-kleaster yn [[Kostroma]].]]


Yn 1857 boaske er oan Sophia Karlovna Hertz, suster fan keunsthistoarikus K. Hertz. Yn harren hûs ûntfongen sy keunstners en keunstsamlers lykas [[Pavel Tretjakov]]. Savrasov waard in goede freon fan [[Vasili Perov]]. Perov holp him mei it skilderjen fan de figueren yn it skilderij ''De [[Wolga]] by Joerjevets''; Savrasov skildere de lânskippen yn Perov syn ''Fûgelfanger'' en ''Jagers bivak''.
Yn 1857 boaske er oan Sophia Karlovna Hertz, suster fan keunsthistoarikus K. Hertz. Yn harren hûs ûntfongen sy keunstners en keunstsamlers lykas [[Pavel Tretjakov]]. Savrasov waard in goede freon fan [[Vasili Perov]]. Perov holp him mei it skilderjen fan de figueren yn it skilderij ''De [[Wolga]] by Joerjevets''; Savrasov skildere de lânskippen yn Perov syn ''Fûgelfanger'' en ''Jagers bivak''.


yn de 60er jierren gie er nei [[Ingelân]] om de [[Ynternasjonale Tentoanstelling (1862) te sjen, en nei [[Switserlân]]. Yn ien fan syn brieven skriuwt er ''der is gjin akademy yn de wrâld dy't jin sa foarút helpe kin as dizze wrâldtentoanstelling''. De skilders dy't him it meast beynfloede hawwe binne de Britske [[John Constable]] en de Swiserske skilder [[Alexandre Calame]].
Yn de 60er jierren gie er nei [[Ingelân]] om de [[Ynternasjonale Tentoanstelling (1862) te sjen, en nei [[Switserlân]]. Yn ien fan syn brieven skriuwt er ''der is gjin akademy yn de wrâld dy't jin sa foarút helpe kin as dizze wrâldtentoanstelling''. De skilders dy't him it meast beynfloede hawwe binne de Britske [[John Constable]] en de Switserske skilder [[Alexandre Calame]].


''De Roeken binne werom'' (1871) is considered by many critics to be the high point in Savrasov’s artistic career. Using a common, even trivial, episode of birds returning home, and an extremely simple landscape, Savrasov emotionally showed the transition of nature from winter to spring. It was a new type of ''lyrical landscape'' painting, called later by critics ''the mood landscape''. The painting brought him fame.
''De Roeken binne werom'' (1871) wurdt troch in protte kritisy beskôge as it hichtepunt fan Savrasov’s artistike karriêre. Yn in hiel ienfâldich, sjochtwei tafriel fan it werom kommen fan de roeken lit Savrasov, yngeand en mei gefoel, de oergong fan winter nei maitiid sjen. It wie in nijsoartige wize fan ''lyrysk lânskip''skilderjen, troch lettere kritisy as ''stimmich lânskip'' oantsjut. It skilderij makke him ferneamd.


Yn 1870 waard er lid fan [[De Swalkers]], hy briek mei de troch it regear stipe akademyske keunstrjochting.
Yn 1870 waard er lid fan [[De Swalkers]], hy briek mei de troch it regear stipe akademyske keunstopfettings.


Savrasov rekke yn 1871, nei de dea fan syn dochter, yn in krisis, altearst as keunstner. De tsjinslach yn syn persoanlik libben, en faaks ek ûntefredenens mei sy artistike karriêre, brochten him oan de drank. Al it besykjen fan syn sibben en freonen koene dêr gjin feroaring yn bringe.
In 1871, after the death of his daughter, there was a crisis in his art. The misfortunes in his personal life and, possibly, dissatisfaction with his artistic career were the reasons of his tragedy—he became an alcoholic. All attempts of his relatives and friends to help him were in vain.


De lêste jierren libbe Savrasov as in earmoedlijer, wie er sûnder eigen dak boppe de holle. Allinne de konsjerzje fan de Mouskouske skoalle foat keunsten en Pavel Tretyakov, stifter fan de [[Tretjakov Galery]] wienen op syn begraffenis yn 1897.
De lêste jierren libbe Savrasov as in earmoedlijer, wie er sûnder eigen dak boppe de holle. Allinne de konsjerzje fan de Moskouske skoalle foar keunsten en Pavel Tretyakov, stifter fan de [[Tretjakov Galery]] wienen op syn begraffenis yn 1897.


== Kar út it wurk ==
== Kar út it wurk ==
Rigel 36: Rigel 33:
Image:SavrasovAK VesDen VLA.jpg|''Maitiidsdei'', 1873
Image:SavrasovAK VesDen VLA.jpg|''Maitiidsdei'', 1873
Image:Savrasov rafts.JPG|''Flotten'' (1873).
Image:Savrasov rafts.JPG|''Flotten'' (1873).
Image:Savrasov VecherPerelet OD.jpg|''Jûntiid''. Fûgeltrek, 1874
Image:Savrasov VecherPerelet OD.jpg|''Jûntiid''. ''Fûgeltrek'', 1874
Image:Savrasov monastery gate.JPG|''Poarten fan it kleaster'' (1875).
Image:Savrasov monastery gate.JPG|''Poarten fan it kleaster'' (1875).
Image:Savrasov spring thaw.JPG|''Iere maityd''. Dauwe. (1880s).
Image:Savrasov spring thaw.JPG|''Iere maityd''. ''Dauwe''. (1880s).
Image:Savrasov ogorody.JPG|''Maityd. Keukentunen'' (1893).
Image:Savrasov ogorody.JPG|''Maityd. Keukentunen'' (1893).
Image:Savrasov rasputitsa.JPG|''Rasputitsa'' (See fan modder, 1894)
Image:Savrasov rasputitsa.JPG|''Rasputitsa'' (See fan modder, 1894)

De ferzje fan 14 des 2009 om 13.51

Alexei Kondratyevich Savrasov, 1870er jierren

Alexei Kondratyevich Savrasov (Алексе́й Кондра́тьевич Савра́сов) (May 24, 1830–October 8, 1897) wie in Russysk lânskipsskilder en skepper fan de lyryske lânskipsstyl.

Biografy

Savrasov waard berne yn in keapmansfamylje. Hy tekene al mei jonge jierren en waard yn 1838 studint by professer Rabus oan de at the Skoalle foar Skilderkeunst, Byldhoukeunst en Arsjitektuer yn Moskou, dêr't er yn 1850 ôfstudearre. Hy spesjaliserre him fuortendaliks yn it lânskipsskilderjen.

De roelen binne werom skildere troch Savrasov by it Ipatjev-kleaster yn Kostroma.

Yn 1852 reizge er nei de Oekraïne. Yn 1854 set er him ta wenjen yn de omkriten fan Sint Petersburch, útnoege troch Gruthartoginne Maria Nikolayevna, foarsitter fan de Keizerlike Akademy fan de Keunsten. Yn 1857 waard Savrasov learaar oan de Moskouske Skoalle foar Skilder keunst, Byldhoukeunst en Arsjitektuer. Syn bêste learlingen, Isaak Levitan en Konstantin Korovin bewûnderen him en binne altyd tankber bleaun.

Yn 1857 boaske er oan Sophia Karlovna Hertz, suster fan keunsthistoarikus K. Hertz. Yn harren hûs ûntfongen sy keunstners en keunstsamlers lykas Pavel Tretjakov. Savrasov waard in goede freon fan Vasili Perov. Perov holp him mei it skilderjen fan de figueren yn it skilderij De Wolga by Joerjevets; Savrasov skildere de lânskippen yn Perov syn Fûgelfanger en Jagers bivak.

Yn de 60er jierren gie er nei Ingelân om de [[Ynternasjonale Tentoanstelling (1862) te sjen, en nei Switserlân. Yn ien fan syn brieven skriuwt er der is gjin akademy yn de wrâld dy't jin sa foarút helpe kin as dizze wrâldtentoanstelling. De skilders dy't him it meast beynfloede hawwe binne de Britske John Constable en de Switserske skilder Alexandre Calame.

De Roeken binne werom (1871) wurdt troch in protte kritisy beskôge as it hichtepunt fan Savrasov’s artistike karriêre. Yn in hiel ienfâldich, sjochtwei tafriel fan it werom kommen fan de roeken lit Savrasov, yngeand en mei gefoel, de oergong fan winter nei maitiid sjen. It wie in nijsoartige wize fan lyrysk lânskipskilderjen, troch lettere kritisy as stimmich lânskip oantsjut. It skilderij makke him ferneamd.

Yn 1870 waard er lid fan De Swalkers, hy briek mei de troch it regear stipe akademyske keunstopfettings.

Savrasov rekke yn 1871, nei de dea fan syn dochter, yn in krisis, altearst as keunstner. De tsjinslach yn syn persoanlik libben, en faaks ek ûntefredenens mei sy artistike karriêre, brochten him oan de drank. Al it besykjen fan syn sibben en freonen koene dêr gjin feroaring yn bringe.

De lêste jierren libbe Savrasov as in earmoedlijer, wie er sûnder eigen dak boppe de holle. Allinne de konsjerzje fan de Moskouske skoalle foar keunsten en Pavel Tretyakov, stifter fan de Tretjakov Galery wienen op syn begraffenis yn 1897.

Kar út it wurk

  • It Kremlin sjoen fan de Krymsky brêge by min waar (1851).
    It Kremlin sjoen fan de Krymsky brêge by min waar (1851).
  • Lânskip yn de omkriten fan Oranienbaum (1854).
    Lânskip yn de omkriten fan Oranienbaum (1854).
  • Lânskip mei rivier en angelfisker (1859).
    Lânskip mei rivier en angelfisker (1859).
  • Rustyk lânskip (1867).
    Rustyk lânskip (1867).
  • Winternacht (1869).
    Winternacht (1869).
  • Winter (1870).
    Winter (1870).
  • Sinneûndergong boppe in sompe, 1871
    Sinneûndergong boppe in sompe, 1871
  • Kleaster fan de Grotten ûnder Nizjny Novgorod (1871).
    Kleaster fan de Grotten ûnder Nizjny Novgorod (1871).
  • Sukharevtoer (1872).
    Sukharevtoer (1872).
  • Reinbôge (1873).
    Reinbôge (1873).
  • Maitiidsdei, 1873
    Maitiidsdei, 1873
  • Flotten (1873).
    Flotten (1873).
  • Jûntiid. Fûgeltrek, 1874
    Jûntiid. Fûgeltrek, 1874
  • Poarten fan it kleaster (1875).
    Poarten fan it kleaster (1875).
  • Iere maityd. Dauwe. (1880s).
    Iere maityd. Dauwe. (1880s).
  • Maityd. Keukentunen (1893).
    Maityd. Keukentunen (1893).
  • Rasputitsa (See fan modder, 1894)
    Rasputitsa (See fan modder, 1894)

Referinsje

Savrasov's grêf op begraafplak Vagankovo (Moskou)


Keppeling om utens

Opfrege fan "https://fy.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksej_Savrasov&oldid=271204"