Falentinianus III: ferskil tusken ferzjes
L Bot - derby: ko:발렌티니아누스 3세 |
L Bot - derby: tl:Valentinian III |
||
| Rigel 50: | Rigel 50: | ||
[[sv:Valentinianus III]] |
[[sv:Valentinianus III]] |
||
[[sw:Valentinian III]] |
[[sw:Valentinian III]] |
||
[[tl:Valentinian III]] |
|||
[[tr:III. Valentinianus]] |
[[tr:III. Valentinianus]] |
||
De ferzje fan 30 des 2008 om 04.25
Falentinianus III (Latyn: Flavius Placidus Valentinianus; 2 july 419, Ravenna - 16 maart 455, Rome), wie keizer fan it West-Romeinske Ryk fan 425 oant 455.
Falentinianus wie de soan fan fjildhear en letter keizer Konstantius III en Galla Plasidia, de suster fan keizer Honorius en dochter fan East-Romeinske keizer Teodosius I. Hy wie de lêste keizer dy't regearde oer in westlik ryk dat foar it grutstepart noch yntakt wie.
Skiednis
Falentinianus wie noch mar seis 6 jier âld doe't hy ta keizer kroand waard as ferfanger foar usurpator Iohannes. Syn taken as keizer waarden oernommen troch syn mem. Yn 437 boaske er mei Lisinia Eudoksia, de dochter fan East-Romeinske keizer Teodosius II. Alhoewol't hy doe mûnich wurden wie, hie er noch hieltyd net folle mei it ryk te krijen. De oerbefelhawwer fan it leger, magister militum Aetius, hie lykwols wol in protte macht. Falentinianus waard beskreaun as in ferdoarn jonkje dat ûnder ynfloed stie fan stjerrewikkers en tsjoenders en dy't wierskynlik net folle sin of kunde hie om te regearen. Hy soarge der as fanatyk kristen wol foar dat de paus folle mear macht krige.
Fieders is bekend dat ûnder syn regear it Romeinske ryk hurd tebek rûn; in tal wichtige provinsjes waard nammentlik troch barbaren ferovere: Afrika, wichtich foar de nôtfoarsjenning fan it ryk, gong ferlern oan de Fandalen, yn Hispanje waarden folle gebieten ferovere troch de Sueven, en Galje kaam hieltyd mear yn besit fan de Franken, Fisigoaten en Boergonden. Wol slagge generaal Aetius ûnder syn hearskippij, yn 451, deryn om de Hunnen tsjin te hâlden.
Yn 454 liet Falentinianus Aetius fermoardzje, mooglik om mear macht nei him ta te lûken, mar yn alle gefallen op inisjatyf fan Petronius Maksimus, in rike patrysjer dy't mear macht hawwe woe. In jier letter waard Falentinianus sels fermoarde troch eardere troepen fan Aetius, al wienen dy nei alle gedachten ynhierd troch Petronius Maksimus. Petronius Maksimus waard lykwols syn opfolger.