Maurizio Micheli: ferskil tusken ferzjes

	Maurizio Micheli
	akteur
	persoanlike bysûnderheden
echte namme	Maurizio Micheli
nasjonaliteit	Italjaansk
berne	3 febrewaris 1947
berteplak	Livorno (Itaalje)
etnisiteit	Italjaansk
reg. identiteit	Toskaansk
jierren aktyf	1974 – no
	offisjele webside
	Webstee fan Maurizio Micheli

Skiednis ynteraktyf trochsjen

←Toan eardere ferskillen Neikommende ferskillen →

Content deleted Content added

FisueelWikitekst

Inline

De ferzje fan 14 okt 2020 om 21.54

Maurizio Micheli (Livorno, 3 febrewaris 1947) is in Italjaansk toaniel-, tillefyzje- en film akteur.

Libben en karriêre

Jonkheid en oplieding

Micheli waard yn 1947 berne yn it Toskaanske Livorno, mar ferfear al jong mei syn âlden en jongere suske nei Bari ta.^[1]. Doe't er likernôch 20 jier wie, ferhuze er nei Milaan dêr't in oplieding folge oan 'e Skoalle foar Dramatyske Keunsten yn it Piccolo Teatro.

Karriêre

Fan 'e ein fan 'e santiger oant de ein fan 'e tachtiger jierren krige Micheli grutte populariteit as komyk, troch in searje suksesfolle revu's, wêrûnder Fantastico, W le donne, Al Paradise en A tutto gag. Micheli wie ek heul aktyf as toanielakteur, mar syn filmkarriêre kaam op it twadde plan. Yn 1999 waard er beneamd ta offisier yn 'e Oarder fan Fertsjinste fan 'e Italjaanske Republyk.

Yn 2002 publisearre Micheli de roman Garibaldi amore mio, fan Baldini Castoldi Dalai,^[2] dêr't in foarstelling nei makke waard.

Priveelibben

Micheli is skieden fan aktrise Daniela Nobili, mei wa't er in soan hat, Guido. Sûnt 1996 hat er in relaasje mei aktrise Benedicta Boccoli.

Hichtepunten út Micheli's karriêre

films

Allegro Non Troppo (1976)
Café Express (1980)
Mani di fata (1982)
Heads I Win, Tails You Lose (1982)
I Am an ESP (1985)
Il commissario Lo Gatto (1987)
Roba da ricchi (1987)
Rimini Rimini (1987)
Rimini Rimini - Un anno dopo (1988)
Cucciolo (1998)
Commediasexi (2006)
Valzer (2007)
The Cézanne Affair (2009)
Pinocchio (2012)
Women Drive Me Crazy (2013)
Quo vado? (2016)

teäter

(1974) Patria e mammà, ^[3]
(1975) Giovinezza addio!, skreaun en regissearre troch Maurizio Micheli
(1975) Magic Modern Macbett, skreaun en regissearre troch Maurizio Micheli
(1978) Mi voleva Strehler, skreaun en regissearre troch Maurizio Micheli
(1979) C'era un sacco di gente soprattutto giovani, skreaun troch Umberto Simonetta
(1980) Né bello né dannato, skreaun en regissearre troch Maurizio Micheli
(1981) L'opera dello sghignazzo, skreaun troch Dario Fo
(1984) Nudo e senza meta, skreaun en regissearre troch Maurizio Micheli
(1985) Il contrabbasso, skreaun troch Patrick Süskind, reg. Marco Risi, (Festival dei Due Mondi Spolèto)
(1988) In America lo fanno da anni, skreaun troch Umberto Simonetta
(1989) Romance Romance, reg. Luigi Squarzina
(1991) L'ultimo degli amanti focosi, skreaun troch Neil Simon
(1992) Disposto a tutto, skreaun troch Enrico Vaime
(1993) Cantando Cantando, skreaun troch Maurizio Micheli, reg. Gianni Fenzi, mei Benedicta Boccoli
(1994) Buonanotte Bettina, fan Garinei en Giovannini, reg. de Gianni Fenzi mei Benedicta Boccoli, Miranda Martino, Aldo Ralli
(1996) Un paio d'ali, fan Garinei en Giovannini, reg. Pietro Garinei, mei Sabrina Ferilli, Maurizio Mattioli, Aurora Banfi
(1998) Un mandarino per Teo, fan Garinei en Giovannini, reg. Gino Landi, mei Enzo Garinei Aurora Banfi, Vincenzo Crocitti
(2000) Polvere di Stelle fan Alberto Sordi), reg. Marco Mattolini, mei Benedicta Boccoli
(2001) Amphitryon fan Plautus, reg. Michele Mirabella, mei Benedicta Boccoli, Claudio Angelini, Matteo Micheli
(2002) Le pillole d'Ercole, fan Charles Maurice Hennequin en Paul Bilhaud, reg. Maurizio Nichetti mei Benedicta Boccoli, Claudio, Angelini
(2004) Garibaldi amore mio, skreaun troch Maurizio Micheli, reg. Michele Mirabella, mei Claudio Angelini, Paola Lorenzoni, Anna Casalino
(2005) La Presidentessa, reg. Gigi Proietti, mei Sabrina Ferilli
(2007) Il contrabbasso, fan Patrick Süskind, reg. Marco Risi
(2007) Il letto ovale, fan Ray Cooney en John Chapman, reg. Gino Landi, mei Barbara d'Urso en (letter) Maria Laura Baccarini
(verão 2007) Il Paese dei Campanelli, reg. Maurizio Nichetti
(verão 2008) Cin Ci La, reg. Maurizio Nichetti
(2009) Italiani si nasce e noi lo nacquimo, skreaun mei Tullio Solenghi, reg. Marcello Cotugno, mei Fulvia Lorenzetti, Matteo Micheli
(2012) George Dandin ou le Mari confondu, fan Molière, reg. Alberto Gagnarli, mei Benedicta Boccoli, Aldo Ralli, Matteo Micheli
(2012) L'apparenza inganna, fan Francis Veber, skreaun mei Tullio Solenghi
(2012) Anche nelle migliori famiglie, skreaun en regissearre troch Maurizio Micheli, reg. Federico Vigorito, mei Aldo Ralli, a (yn ddiweddarach) 2013 Paolo Gattini
(2013-2015-2016) Signori... le paté de la maison, fan "Le Prenom", Matthieu DeLaporte en Alexandre De La Patelliere, reg. Maurizio Micheli. Mei Sabrina Ferilli, Pino Quartullo, Massimiliano Giovanetti, Claudiafederica Petrella, Liliana Oricchio.
(2015) Un coperto in più, fan Maurizio Costanzo, reg. Gianfelice Imparato, mei Vito, Loredana Giordano, Alessia Fabiani.
(2016-2017-2018) Uomo solo in fila, monolooch skreaun en regissearre troch Maurizio Micheli
(2017-2018) Il più brutto weekend della nostra vita, fan Norman Foster, mei Benedicta Boccoli, Nini Salerno, Antonella Elia. Reg. Maurizio Micheli.
(2019) Tempi nuovi, skreaun en regissearre troch Cristina Comencini, mei Iaia Forte
(2020) Su con la vita skreaun en regissearre troch Maurizio Micheli, mei Benedicta Boccoli, Nini Salerno, Nina Pons^[4]; ^[5]

Underskiedingen

Officier yn de Oarder fan Fertsjinst fan de Italjaanske Republyk, Rome, 27 desimber 1999^[6]

Keppelings om utens

(it) Offisjeel webstee fan Maurizio Micheli

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side.

Wikimedia Commons

Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Benedicta Boccoli fan Wikimedia Commons.

[1] «Io, il miglior barese di Livorno»: parla Maurizio Micheli

[2] Maurizio Micheli, attore, comico e commediografo italiano, oggi 73enne, di grande formazione teatrale, protagonista di molti film commedia

[3] Fan de site mauriziomicheli.it

[4] È proprio il caso di dire: “Su con la vita!”. Lo spettacolo di Maurizio Micheli ad Avezzano

[5] Su con la vita! Gli spaiati e Le belle statuine

[6] Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana Micheli sig. Maurizio

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Rigel 10: / Rigel 10: @@
 | stjerplak                    =
 | etnisiteit                   = [[File:Flag of Italy.svg|border|20px]] [[Italjanen|Italjaansk]]
-| regionale identiteit         = [[File:Flag of Tuscany.svg|border|20px]] [[Toskanen|Toskanesk]]
+| regionale identiteit         = [[File:Flag of Tuscany.svg|border|20px]] [[Toskanen|Toskaansk]]
 | jierren aktyf                = [[1974]] – no
 | prizen                       =
@@ Rigel 18: / Rigel 18: @@
 ==Libben en karriêre==
+===Jonkheid en oplieding===
-Micheli waard yn [[1947]] berne yn it [[Toskane]] [[Livorno]], mar ferfear al jong mei har âlden en har jongere suske nei [[Bari (stêd)|Bary]]<ref>[https://www.lagazzettadelmezzogiorno.it/news/gossip-e-dintorni/1231253/io-il-miglior-barese-di-livorno-parla-maurizio-micheli.html «Io, il miglior barese di Livorno»: parla Maurizio Micheli]</ref> ta, doe om 20 ferhuze hy nei [[Milaan]] wêr't hy folge en studearre oan 'e Skoalle foar Dramatyske Keunsten oan' e ''Piccolo Teatro''.
+Micheli waard yn [[1947]] berne yn it [[Toskane|Toskaanske]] [[Livorno]], mar ferfear al jong mei syn âlden en jongere suske nei [[Bari (stêd)|Bari]] ta.<ref>[https://www.lagazzettadelmezzogiorno.it/news/gossip-e-dintorni/1231253/io-il-miglior-barese-di-livorno-parla-maurizio-micheli.html «Io, il miglior barese di Livorno»: parla Maurizio Micheli]</ref>. Doe't er likernôch 20 jier wie, ferhuze er nei [[Milaan]] dêr't in [[oplieding]] folge oan 'e Skoalle foar Dramatyske Keunsten yn it ''Piccolo Teatro''.
+===Karriêre===
-Tusken lette santiger en tachtiger jierren krige Micheli in grutte populariteit as komyk, troch in searje suksesfolle ferskaatshows, wêrûnder ''Fantastico'', ''W le donne'', ''Al Paradise'' en ''A tutto gag''. Micheli wie ek heul aktyf op it poadium, wylst syn filmaktiviteit minder wichtich wie. Yn [[1999]] krige hy de eareoffisier fan 'e Italjaanske Republyk.
+Fan 'e ein fan 'e santiger oant de ein fan 'e tachtiger jierren krige Micheli grutte populariteit as [[komyk]], troch in searje suksesfolle [[revu|revu's]], wêrûnder ''Fantastico'', ''W le donne'', ''Al Paradise'' en ''A tutto gag''. Micheli wie ek heul aktyf as toanielakteur, mar syn filmkarriêre kaam op it twadde plan. Yn [[1999]] waard er beneamd ta offisier yn 'e Oarder fan Fertsjinste fan 'e Italjaanske Republyk.
-Yn [[2002]] publisearre hy de roman Garibaldi amore mio, fan Baldini Castoldi Dalai.<ref>[https://telecaprinews.it/2020/02/03/maurizio-micheli-attore-comico-e-commediografo-italiano-oggi-73enne-di-grande-formazione-teatrale-protagonista-di-molti-film-commedia/ Maurizio Micheli, attore, comico e commediografo italiano, oggi 73enne, di grande formazione teatrale, protagonista di molti film commedia]</ref>
+Yn [[2002]] publisearre Micheli de [[roman]] ''Garibaldi amore mio'', fan [[Baldini Castoldi Dalai]],<ref>[https://telecaprinews.it/2020/02/03/maurizio-micheli-attore-comico-e-commediografo-italiano-oggi-73enne-di-grande-formazione-teatrale-protagonista-di-molti-film-commedia/ Maurizio Micheli, attore, comico e commediografo italiano, oggi 73enne, di grande formazione teatrale, protagonista di molti film commedia]</ref> dêr't in foarstelling nei makke waard.
+===Priveelibben===
+Micheli is [[skieding (houlik)|skieden]] fan aktrise [[Daniela Nobili]], mei wa't er in soan hat, Guido. Sûnt 1996 hat er in [[relaasje (ynterpersoanlike bân)|relaasje]] mei aktrise [[Benedicta Boccoli]].
 ==Hichtepunten út Micheli's karriêre==