West Side Story (film út 2021)
West Side Story | ||
![]() | ||
(Filmposter yn 'e Ingelske Wikipedy) | ||
![]() | ||
makkers | ||
regisseur | Steven Spielberg | |
produsint | Steven Spielberg Kristie Macosko Krieger Kevin McCallum | |
senario | Tony Kushner | |
basearre op | West Side Story fan Jerome Robbins Leonard Bernstein Stephen Sondheim | |
kamerarezjy | Janusz Kamiński | |
muzyk | David Newman Leonard Bernstein | |
filmstudio | Amblin Entertainment 20th Century Studios TSG Entertainment | |
distribúsje | 20th Century Studios | |
spilers | ||
haadrollen | Ansel Elgort Rachel Zegler Ariana DeBose | |
byrollen | Mike Faist David Alvarez Rita Moreno Brian d'Arcy James Corey Stoll | |
skaaimerken | ||
lân/lannen | ![]() | |
premiêre | 29 novimber 2021 | |
foarm | lange filmmusical | |
sjenre | romantysk drama | |
taal | Ingelsk Spaansk | |
spyltiid | 156 minuten | |
budget en resultaten | ||
budget | $100 miljoen | |
opbringst | $76,0 miljoen | |
prizen | 1 × Oscar 3 × Golden Globe 1 × SAG Award 2 × BAFTA |
West Side Story is in Amerikaansk romantysk filmdrama yn 'e foarm fan in lange musical út 2021 ûnder rezjy fan Steven Spielberg. De haadrollen waarde fertolke troch Ansel Elgort, Rachel Zegler en Ariana DeBose. De titel betsjut "Ferhaal fan 'e Westkant", en ferwiisd nei de Upper West Side fan Manhattan yn 'e stêd New York. De film waard basearre op 'e ferneamde toanielmusical West Side Story út 1957 en wie in remake fan 'e film West Side Story út 1961. De toanielmusical sels wie eins wer in moderne adaptaasje fan it klassike, let-sechstjinde-iuwske toanielstik Romeo en Julia, fan William Shakespeare.
It ferhaal folget twa strjitbindes: de Jets, besteande út blanke jonges, en de Sharks, dy't opmakke binne út Portorikanen. Beide groepen fjochtsje om 'e macht yn in folksbuert, wylst op 'e eftergrûn de sloopkûgels der al oan komme om alle gebouwen plat te goaien en romte te meitsjen foar de skouboargen fan it Lincoln Center. De sadwaande sinleaze striid tusken de beide bindes rint út op in grutte konfrontaasje, wylst Tony, ien fan 'e Jets, en María, de jongere suster fan 'e oanfierder fan 'e Sharks, fereale opinoar reitsje.
West Side Story krige fan 'e filmkritisy rûnom lof taswaaid en wûn in Oscar, trije Golden Globes (wêrûnder de Golden Globe foar Bêste Musical of Komeedzje), in Screen Actors Guild Award en twa BAFTA's. Mar yn 'e bioskopen fertsjinne de film by lange nei it produksjebudget net iens werom, lit stean dat de mânske marketingkosten ferhelle waarden. Dêrby moat wol oantekene wurde dat soks benammen te witen wie oan 'e beheinings dy't doedestiden oan bioskoopbesyk oplein waarden yn it ramt fan 'e koroanapandemy.
Plot
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Yn it New York fan 1957 risselwearret it stedsbestjoer om 'e hiele folksbuert San Juan Hill, oan 'e Upper West Side fan Manhattan, plat te goaien. Op dy manear moat romte makke wurde foar de bou fan it Lincoln Center, in kompleks fan skouboargen en fasiliteiten foar hegere kultuer foar de elite. Nettsjinsteande it feit dat de sloopkûgels almar tichterby komme, stride yn 'e buert noch altyd twa strjitbindes om 'e hearskippij. De Jets binne opmakke út blanke jonges, wylst de Sharks besteane út Portorikanen. De beide groepen kinne inoars bloed wol drinke. De autoriteiten, yn 'e foarm fan plysjeman Krupke en ynspekteur Schrank, besykje it near te lizzen op 'e strideraasjes tusken de beide bindes troch derop te wizen dat se fjochtsje om wat mei koarten neat oars as in bulte pún wêze sil. De bindeleden binne lykwols te grutsk om har dêr wat oan gelegen lizze te litten.
Riff, de lieder fan 'e Jets, makket plannen foar in grutte konfrontaasje mei de Sharks, dy't harren striid foar iens en foar altyd besljochtsje moat. Syn bêste freon Tony is ûnder betingst frijlitten nei't er in jier yn it tichthûs sitten hat om't er by in earder gefjocht in lid fan 'e Egyptian Kings op in hier nei deaslein hie. As Riff om syn help freget by it beävensearjen fan it grutte gefjocht, moat Tony him nee ferkeapje. Hy is raar skrokken fan syn eigen dieden en wol besykje in nij bestean op te bouwen sûnder geweld. Hy hat in baan fûn yn 'e krudenierswinkel fan Valentina, in âldere Portorikaanske frou dy't de widdo fan in blanke Amerikaan is en dêrom troch Riff en de Jets akseptearre wurdt. Underwilens besiket Bernardo, de lieder fan 'e Sharks, syn jongere suster María te keppeljen oan syn freon Chino. María sjocht Chino lykwols net stean en langet nei ûnôfhinklikens. Op in dûnsfeest sjogge Tony en María inoar en it is foar harren allebeide leafde op it earste gesicht. As er gewaarwurdt dat syn suster mei in blanke dûnset, wurdt Bernardo poerlulk. Wannear't Riff him koarte tiid letter útdaget foar it grutte gefjocht, stimt er dêryn ta. Underwilens besiket Tony María letter dy jûn fia de brântrep fan har appartemintekompleks, wêrby't er mei har in moeting foar de oare dei ôfpraat.
Tink derom: Yn de tekst hjirûnder wurdt de ôfrin fan de film beskreaun.
As jo de film sels sjen wolle, is it mooglik better dat jo it no folgjende diel fan 'e plotbeskriuwing (earst noch) net lêze. |
De oare moarns meitsje Bernardo en syn faam Anita, mei wa't er gearwennet, rûzje oer harren takomst. Anita leaut yn 'e Amerikaanske Dream en wol in libben yn New York opbouwe, wylst Bernardo neat sjocht yn in libben om utens en net wachtsje kin om werom nei Porto Riko. Underwilens wurde de Jets troch de plysje oan 'e tosk field oer de grutte konfrontaasje dy't neffens de geroften op kommendeweis is, mar se hâlde har fan 'e domme. Tony en María moetsje inoar yn 'e stêd en ride de metro nei de noardpunt fan Manhattan, dêr't Tony oan María The Cloisters sjen lit, in museum mei in kolleksje Midsiuwske Jeropeeske keunst. María ûntfytmannet in ûnthjit oan Tony om it grutte gefjocht tsjin te kearen. Foar't se wer op hûs oangeane, beswarre se inoar de leafde.
Underwilens hat Riff in pistoal witten te bemachtigjen. Tony besiket Riff safier te krijen dat er de grutte konfrontaasje ôfseit, en ûntnaderet him it pistoal, mar de Jets stelle it fjoerwapen werom. Nettsjinsteande it krewearjen fan sawol de plysje as fan Tony om it spul tsjin te hâlden, fynt de grutte konfrontaasje tusken de beide strjitbindes dy jûns plak yn in leechsteand fabryksgebou. Tony jout him der ek by, noch altyd mei it idee om 'e boel op te kearen. Syn besykjen om Bernardo foar him te winnen troch him te fertellen dat er fan María hâldt, falt net yn goede ierde. It dêropfolgjende gefjocht tusken Bernardo en Riff rint út op messewurk, wêrby't Bernardo Riff deastekt. Alhiel breinroer oer de dea fan syn freon falt Tony Bernardo oan en stekt him ek dea. As sirenes de oankomst fan 'e plysje oankundigje, pike de bindeleden halje-trawalje út. Chino fynt it weismiten pistoal fan Riff en nimt it mei.
Op har wurk as skjinmakster yn in warehûs kin María har net stilhâlde en fertelt se de oare skjinmaksters hoe fereale oft se is, al seit se der net by op wa. Underweis nei hûs moetet se lykwols Chino, dy't har fertelt dat Tony har broer deadien hat. María is oerémis, mar as Tony letter fia de brântrep nei har finster klimt om ôfskie te nimmen foar't er himsels oanjaan sil by de plysje, wegeret se him gean te litten om't se net ek him ferlieze wol. Se slagje tegearre op bêd en meitsje plannen om út te naaien. Underwilens fettet Chino it idee op en brûk it pistoal om Tony te fermoardzjen út wraak foar de dea fan Bernardo. Nei't se yn it mortuarium it stoflik omskot fan Bernardo identifisearre hat, trappearret Anita by thúskomst Tony yn María har sliepkeamer. Anita redendielt mei María, mar akseptearret úteinlings dat María fan Tony hâldt en dat it pearke út New York wei moat om't Tony dêr nea feilich wêze sil foar de wraak fan 'e Sharks.
Ynspekteur Schrank komt del om Anita en María oer de dea fan Bernardo te ûnderstean. María hie mei Tony ôfpraat om him te treffen yn 'e winkel fan Valentina, om dyselde jûns noch mei him út te naaien. Wannear't Schrank har oan 'e praat hâldt, freget se temûk Anita om nei de winkel te gean mei it boadskip dat se wat ferlet is en dat Chino mei in pistoal omrint (wat se oan 'e weet kommen is fan Schrank). As Anita by de winkel oankomt, blike de Jets dêr om te hingjen, dy't har op rasistyske wize misledigje. De konfrontaasje rint op in hier nei út op in groepsferkrêfting, nettsjinsteande it krewearjen fan Graziella, de faam fan Riff, om dat foar te kommen. It is de âlde Valentina, dy't op in stuit út 'e kelder komt en handich regaad makket. De traumatisearre Anita liicht dan wrokjend dat Chino María deasketten hat. Har Amerikaanske Dream leit no folslein oan diggels, en se swart dat se sa gau mooglik werom sil nei Porto Riko. Nei't Anita har ôfjûn hat, feecht Valentina de Jets de mantel út, dy't yn skamte útinoar geane.
Wannear't Valentina Tony fertelt dat María dea is, draaft er nei bûten ta. Hy swalket tusken de ruïnes en ûnbewenber ferklearre gebouwen troch wylst er oan Chino ropt om him ek dea te sjitten, mei't er sûnder María net libje wol. Lang om let sjocht er lykwols María rinnen, dy't nei't se Schrank ôfpoeiere hat einlings ûnderweis is nei de winkel fan Valentina. Mar op it stuit dat Tony en María opinoar ta drave, dûkt efter Tony Chino op, dy't him twaris yn 'e rêch sjit. Tony ferstjert yn 'e earms fan María, noch altyd yn blidens dat er har dochs noch libben weromfûn hat. María is alhiel telider slein, ûntnaderet Chino it pistoal en bedriget him en de op it lûd fan 'e skotten ôfkommen Jets en Sharks mei de dea. Se beskrobbet harren gûlend foar de stjergefallen dy't harren nutteleaze rûzje feroarsake hat, foar't se úteinlings it pistoal falle lit. De Jets tille it stoflik omskot fan Tony op en de Sharks helpe harren om it fuort te dragen. Wylst de plysje arrivearret om Chino op te pakken, komt der sa op 't langelêst in ein oan 'e fete tusken de beide bindes.
Musicalnûmers
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]- Prologue – orkest
- La Borinqueña – Bernardo en de Sharks
- Jet Song – Riff en de Jets
- Something's Coming – Tony
- Dance at the Gym (Blues, Promenade, Mambo, Cha-cha, and Jump) – orkest
- Maria – Tony
- Tonight – Tony en María
- Scherzo – orkest
- America – Anita, Bernardo, de Sharks en harren fammen
- Gee, Officer Krupke – de Jets (sûnder Riff)
- One Hand, One Heart – Tony en María
- Cool – Tony, Riff en de Jets
- Tonight Quintet – María, Tony, Anita, Riff, Bernardo, de Jets en de Sharks
- The Rumble – orkest
- I Feel Pretty – María, Luz, Rosalía, Fausta, Charita, Lluvia, Meche en Provi
- Somewhere – Valentina
- A Boy Like That / I Have a Love – Anita en María
- Mambo (reprise) – orkest
- Tonight (reprise) – María
- Finale – orkest




Rolferdieling
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]- haadrollen
personaazje | akteur/aktrise |
Tony | Ansel Elgort |
María | Rachel Zegler |
Anita | Ariana DeBose |
- byrollen
personaazje | akteur/aktrise |
Riff | Mike Faist |
Bernardo | David Alvarez |
Valentina | Rita Moreno |
plysjeman Krupke | Brian d'Arcy James |
ynspekteur Schrank | Corey Stoll |
Chino | Josh Andrés Rivera |
Graziella | Paloma Garcia-Lee |
Baby John | Patrick Higgins |
Fausta | Andréa Burns |
Anybodys | Iris Menas |
Rosalía | Ana Isabelle |
Meche | Jamila Velazquez |
Lluvia | Yassmin Alers |
Rory | Jamie Harris |
Abe | Curtiss Cook |
Mouthpiece | Ben Cook |
Balkan | Kyle Allen |
Snowboy | Myles Erlick |
Tessie | Talia Ryder |
Velma | Maddie Ziegler |
Diesel | Kevin Csolak |
Produksje en distribúsje
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Produksje
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Yn maart 2014 joech filmmakker Steven Spielberg foar it earst oan dat er belangstelling hie foar it meitsjen fan in filmadaptaasje fan 'e toanielmusical West Side Story fan Jerome Robbins mei muzyk fan Leonard Bernstein en lietteksten fan Stephen Sondheim. It soe in remake wêze fan 'e oarspronklike ferfilming út 1961, makke troch Robert Wise en Jerome Robbins, dy't ek West Side Story hiet. Dy earste filmadaptaasje wie in wiere klassiker wurden en hie alve Oscars, trije Golden Globes en in Grammy wûn. Nei't Spielberg syn ynteresse buorkundich makke hie, kocht filmstudio 20th Century Fox de rjochten op West Side Story oan. Yn in fraachpetear mei it tydskrift Variety sei Spielberg yn 2020: "West Side Story wie eins it earste stik popmuzyk dat ea troch ús heit en mem yn 'e hûs talitten waard. Ik […] rekke der as bern folslein fereale op."
Spielberg regissearre syn remake fan West Side Story nei in senario fan Tony Kushner. Dyselde sei yn 2017 yn in fraachpetear mei de webside Deadline Hollywood dat syn skript tichter by de toanielmusical bliuwe soe as de film út 1961 dien hie, en dat er alle musicalnûmers út 'e toanielmusical yntakt litte woe. As produsinten wiene Spielberg, Kristie Macosko Krieger en Kevin McCallum by it projekt belutsen foar Spielberg syn eigen filmstudio Amblin Entertainment y.g.m. TSG Entertainment en 20th Century Studios (de nije namme fan 20th Century Fox nei't it bedriuw oankocht wie troch Disney). Foar de film wie in budget beskikber fan $100 miljoen. De kamerarezjy wie yn 'e hannen fan Janusz Kamiński en de goreografy fan 'e dûnssênes waard tabetroud oan Justin Peck. Paul Tazewell ûntwurp de kostúms foar de film en de filmmuzyk waard fersoarge troch David Newman, dy't foar it meastepart nije arranzjeminten skreau foar de âlde muzyk fan Bernstein. Spielberg droech de film op oan syn heit Arnold, dy't ûnder it produksjeproses kaam te ferstjerren yn 'e hege âlderdom fan 103 ijier.

Casting
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Rita Moreno, dy't yn 'e ferfilming út 1961 de rol fan Anita spile, wie by de nije ferfilming belutsen as útfierend produsinte. Spesjaal foar har waard yn 'e film de rol fan Valentina kreëarre, de eigeneresse fan in krudenierswinkel, dy't oan it publyk foarsteld wurdt as de widdo fan 'e oarspronklike eigner Doc. Dêrmei ferfong sy it personaazje fan Doc sels, dy't yn 'e toanielferzje en yn 'e earste ferfilming foarkaam. Ansel Elgort en Mike Faist waarden cast yn 'e rollen fan Tony en Riff. By grutskalige audysjes waarden Ariana DeBose, David Alvarez en Josh Andrés Rivera útkeazen fan foar de rollen fan Anita, resp. Bernardo en Chino. De jonge Rachel Zegler, dy't noch nea in rol yn in film spile hie, waard troch Spielberg út 30.000 gadingmakkers útkeazen foar de rol fan María.
Opnamen
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]De opnamen foar West Side Story, dy't yn totaal 79 dagen yn beslach namen, setten yn july 2019 útein en duorren oant en mei 27 septimber fan dat jier. Der waard benammen filme yn New York, yn 't bysûnder yn 'e wiken Harlem (yn 'e borough Manhattan) en Flatlands (yn 'e borough Brooklyn). Dêrnjonken fûnen der ek opnamen plak yn Paterson yn Nij-Jersey, dêr't yn augustus yn 'e iepen loft in hiele filmset boud waard, en yn Newark en Essex County, ek yn Nij-Jersey.
Rita Moreno fertelde yn in fraachpetear mei it blêd Entertainment Weekly dat se har rol fan Valentina yn 'e film tige dreech fûn yn 'e sêne wêryn't Valentina Anita rêdt fan in groepsferkrêfting troch de Jets. Dat hie benammen te krijen mei Moreno har eigen ûnderfinings mei seksuele oantaasting yn 'e filmyndustry fan Hollywood, en ek fûn se it sureëel om in personaazje te rêden dat sysels sechstich jier earder yn 'e oarspronklike ferfilming spile hie. Oars as foar Moreno by de oarspronklike ferfilming wie der no foar Ariana DeBose, dy't de rol fan Anita spile, in yntimiteitskoördinator op 'e set oanwêzich om 'e feilichheid fan 'e aktrise te garandearjen.
Steven Spielberg en Stephen Sondheim woene allebeide it liet I Fee Pretty út 'e remake skrasse. Sondheim hie it oarspronklik ûnder protest skreaun en tafoege oan 'e oarspronklike toanielmusical, mei't de produsinten derop stiene om nei it grutte gefjocht mei de stekpartij in fleurich ferske te hawwen oan it begjin fan it twadde bedriuw. Sondheim fertelde letter dat er him suver sjenearre foar de tekst fan it nûmer, sasear dat it op syn fersyk yn 2020 weilitten waard út 'e Broadway-revival fan West Side Story. Spielberg hie likemin in protte op mei it ferske. Hy betwifele oft it yn in film wol funksjonearje koe lykas oarspronklik bedoeld, mei't der no gjin skoft siet tusken de stekpartij en I Feel Pretty. Senarioskriuwer Tony Kushner kearde it skrassen fan it liet út 'e film lykwols tsjin. Spielberg sei dêr letter oer: "Tony lei oan my út, en dêrnei lei ik oan Stephen [Sondheim] út […], dat it hjirby giet om 'e earste kear […] dat it hiele publyk fierder yn it ferhaal is as María. En it publyk sil dêrtroch tige beskermjende gefoelens foar har ûntwikkelje, om't wy witte wat sy op it punt stiet te ûntdekken."

Distribúsje
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]De distribúsje fan West Side Story waard fersoarge troch 20th Century Studios. It wie oarspronklik de bedoeling dat de film op 18 desimber 2020 yn 'e Amerikaanske bioskopen yn premiêre gean soe, mar Disney, de eigner fan 20th Century Studios, besleat dy datum út te stellen omreden fan 'e beheinings dy't oplein wiene oan bioskoopbesyk yn it ramt fan 'e lockdowns dy't mank giene mei de koroanapandemy.
Uteinlik wie West Side Story foar it earst te sjen yn in besletten fertoaning op 17 novimber 2021, dy't inkeld tagonklik wie foar de wichtichste leden fan 'e crew en cast. De wiere premiêre folge op 29 novimber fan dat jier yn it Lincoln Center yn New York. It byhearrende soundtrackalbum ferskynde op 10 desimber by platemaatskippij Hollywood Records. Fan dyselde datum ôf wie de film 45 dagen lang yn in beheind tal bioskopen te sjen foar it bredere publyk. Mar oanhâldende swierrichheden mei de pandemy makken dat Disney besleat om West Side Story fierder mar fia streamingtsjinsten oan te bieden. Fan 2 maart 2022 ôf wie West Side Story te sjen fia Disney+ en HBO Max. Op 15 maart waard de film ek útbrocht op dvd en op blu-ray.
Untfangst
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Fan 'e filmkritisy krige West Side Story oer it algemien loovjende resinsjes. Sa skreau Peter Bradshaw fan 'e Britske krante The Guardian: "Ik haw myn hert ferpâne oan dit oangripende Amerikaanske mearke fan doemde leafde." Regisseur Steven Spielberg priizge er mei de wurden: "Syn technysk masterskip is sensasjoneel". Yn it tydskrift Empire joech Helen O'Hara oan West Side Story 5 fan 5 stjerren. Hja skreau: "[It is sa] oangripend en hertferskuorrend, dat it wol liket as hat Spielberg in ferfilming makke dy't net allinnich trou bliuwt oan 'e oarsprong, mar ek, fan begjin oant ein, de moderne wrâld wjerspegelet."
Yn it tydskrift Variety fûn Owen Gleiberman dat der fan West Side Story "in balstjurrige brûsendheid" útgie. Hy skreau: "Je kinne de freugde fiele dy't [Spielberg] hie by it meitsjen [fan dizze film], en de kick is besmetlik." Yn in fraachpetear mei de webside Deadline Hollywood priizge de toanoanjaande Amerikaansk filmmakker Quentin Tarantino yn 2022 sawol de remake fan West Side Story as de aksjefilm Top Gun: Maverick. Hy woe hawwe dat de films, hoe ferskillend se ek wiene, allebeide "in wier sinematysk spektakel leveren, fan it soarte dêr't ik hast fan tocht hie dat ik it net mear weromsjen soe."

In foarbyld fan 'e minderheid fan resinsinten dy't út 'e toan foelen trochdat se West Side Story in minne resinsje joegen, wie Richard Brody. Dyselde liet de film ôfrinne yn it tydskrift The New Yorker om't de makkers der neffens him "min úttochte tafoegings en ferkearde feroarings" oan ta- en yn trochfierd hiene.
Op 'e webside Rotten Tomatoes, dy't resinsjes sammelet, hat West Side Story in tige heech goedkarringspersintaazje fan 91%, basearre op 385 ûnderskate resinsjes. De konsensuskrityk fan 'e webside, gearstald út al dy resinsjes, stelt: "Steven Spielbergs [film] presintearret in nije kyk op 'e klassike musical dy't syn populêre foargonger belykje kin en der op guon mêden sels boppe-út stekt." Op Metacritic, de wichtichste konkurrint fan Rotten Tomatoes, behellet West Side Story in goedkarringspersintaazje fan 85%, basearre op 62 resinsjes.
Resultaat
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Opbringst
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]West Side Story brocht yn 'e bioskopen yn 'e Feriene Steaten en Kanada $38,5 miljoen op, en yn alle oare lannen en territoaria $37,5 miljoen. Wrâldwiid kaam de opbringst dêrmei út op $76,0 miljoen. Ofset tsjin it budget fan $100 miljoen betsjut dat al in ferlies fan $24 miljoen, en dêr komme de marketingkosten noch oerhinne. It waard benammen feroarsake troch de beheinings dy't oan bioskoopbesyk oplein wiene yn it ramt fan 'e koroanapandemy. Oan 'e oare kant, it tydskrift Variety berekkene dat West Side Story $300 miljoen fertsjinje moast om kyt te spyljen. It is mar tige de fraach oft de film dat sels sûnder de koroanapandemy wol helle hawwe soe.
Prizen
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]By de Oscars waard West Side Story yn 2022 nominearre foar prizen yn 7 kategoryen, wêrûnder bêste film, bêste regisseur, bêste kamerarezjy, bêste kostúmûntwerp, bêste produksje-ûntwerp en bêste lûd. Ariana DeBose wûn mei har fertolking fan 'e rol fan Anita de Oscar foar bêste byrol fan in aktrise. By de Golden Globes waard West Side Story datselde jiers nominearre yn 4 kategoryen, wêrûnder bêste filmregisseur. De film wûn de prizen foar bêste film (musical of komeedzje), bêste aktrise (Rachel Zegler) en bêste byrol fan in aktrise (Ariana DeBose). By de Screen Actors Guild Awards wûn DeBose ek de priis foar bêste froulike byrol. By de Grammy Awards, de wichtichte Amerikaanske muzykprizen, waard West Side Story yn 2023 nominearre foar de priis yn 'e kategory bêste kompilaasjesoundtrack foar fisuele media.

By de BAFTA's, de wichtichste Britske filmprizen, waard West Side Story yn 2022 nominearre yn 5 kategoryen, wêrûnder bêste byrol fan in akteur (Mike Faist), bêste produksje-ûntwerp en bêste lûd. De film wûn de BAFTA's foar bêste byrol fan in aktrise (Ariana DeBose) en bêste casting (castingdirector Cindy Tolan). By de Saturn Awards ûntfong West Side Story nominaasjes yn 'e kategoryen bêste aksje- of aventoerefilm en bêste regisseur. By de Critics' Choice Awards waard de film nominearre foar 11 prizen yn 10 kategoryen, wêrûnder bêste film, bêste regisseur, bêste byrol fan in aktrise (Rita Moreno), bêste jonge akteur/aktrise (Rachel Zegler), bêste cast, bêste adaptearre senario, bêste kamerarezjy, bêste produksje-ûntwerp en bêste kostúmûntwerp. De film wûn 2 prizen: foar bêste byrol fan in aktrise (Ariana DeBose) en bêste filmmontaazje.
Fierders waard West Side Story ek noch nominearre foar de MTV Movie & TV Awards foar bêste trochbraakrol (Ariana DeBose as Anita) en bêste musicalmomint (it liet America). De NAACP nominearre DeBose foar de NAACP Image Award yn 'e kategory treflike trochbraakrol yn in film. Op it Ynternasjonaal Filmfestival fan Santa Barbara wûn DeBose de Virtuosos Award, wylst Steven Spielberg dêr eare waard as ien fan 'e treflikste regisseurs fan it jier.
Keppelings om utens
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]- (in) Offisjele webside fan West Side Story fan 20th Century Studios
- (in) Offisjele webside fan West Side Story fan Amblin Entertainment
- (in) Offisjele webside fan West Side Story fan West Side Story (de musical)
- (in) Ynformaasje oer West Side Story yn 'e Internet Movie Database (IMDb)
Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side. |
- Amerikaanske filmmusical
- Amerikaanske romantyske dramafilm
- Amerikaanske dûnsfilm
- Ingelsktalige film
- Spaansktalige film
- Film fan Amblin Entertainment
- Film fan TSG Entertainment
- Film fan 20th Century Studios
- Film fan Steven Spielberg
- Film út 2021
- Film oer rasisme
- Film oer ras of etnisiteit
- Film oer seksisme
- Film oer in binde
- Film oer in ûnmooglike leafde
- Film oer in ynterrasiale leafdesrelaasje
- Film oer bruorren en susters
- Film oer freonskip
- Film oer wraak
- Film basearre op in musical
- Film basearre op Romeo en Julia
- Remake fan in oare film
- Winner fan de Golden Globe foar Bêste Film – Musical of Komeedzje