Trageedzje

In trageedzje (fan it Aldgrykske τραγῳδία, tragōidia, letterlik: "bokkesang") is in literêr sjenre en in foarm fan toaniel dy't basearre is op minsklik ûnk en lijen en in dêrmei mank geande lottering ûnder it tasjende publyk. Hoewol't withoefolle kultueren lyksoartige aktearfoarmen ûntwikkele hawwe, wurdt mei de term "trageedzje" gauris ferwiisd nei in spesifike toanieltradysje dy't yn histoaryske opsjoch in unyk en tige by tige wichtich plak ynnommen hawwe yn 'e Westerske literatuer en kultuer.

Dy tradysje ûntjoech him likernôch 2500 jier lyn út in obskuere oarsprong yn it teäter fan it âlde Grikelân. Ut dy tiid is mar in fraksje fan it oarspronklike oanbod oan trageedzjes oerlevere yn guon stikken fan Aiskylos, Sofoklês en Euripides. Pas yn Renêssânse, dy't wierlik in werberte (sa't de term sels al oanjout) wie fan 'e tradysjes út 'e Aldheid, waard mei benammen it wurk fan William Shakespeare dy âlde tradysje wer fuortset.