No Time to Die (film út 2021)

No Time to Die
film
(Filmposter yn 'e Ingelske Wikipedy)
makkers
regisseur	Cary Joji Fukinaga
produsint	Michael G. Wilson Babara Broccoli
senario	Neal Purvis Robert Wade Cary Joji Fukunaga Phoebe Waller-Bridge
basearre op	it personaazje James Bond    fan Ian Fleming
kamerarezjy	Linus Sandgren
muzyk	Hans Zimmer
filmstudio	Eon Productions Metro-Goldwyn-Mayer
distribúsje	United Artists (Noard-Amearika) Universal Pictures (ynternasjonaal)
spilers
haadrollen	Daniel Craig Léa Seydoux
byrollen	Lashana Lynch Ralph Fiennes Rami Malek Ben Whishaw Naomie Harris Jeffrey Wright Christoph Waltz Ana de Armas David Dencik
skaaimerken
lân/lannen	Feriene Keninkryk Feriene Steaten
premiêre	28 septimber 2021
foarm	langspylfilm
sjenre	spionaazje-aksjefilm
taal	Ingelsk
spyltiid	163 minuten
budget en resultaten
budget	$250–300 miljoen
opbringst	$774,2 miljoen
prizen	1 × Oscar 1 × Golden Globe 1 × Grammy Award 1 × BAFTA 1 × SAG Award
filmsearje
filmsearje	James Bond
● foarich diel	Spectre

No Time to Die is in Britsk-Amerikaanske spionaazje-aksjefilm út 2021 ûnder rezjy fan Cary Joji Fukunaga, mei yn 'e haadrollen Daniel Craig as geheim agint James Bond en Léa Seydoux as Bond girl Madeleine Swann. De titel betsjut "Gjin Tiid om te Stjerren". De personaazjes binne basearre op 'e romansearje fan Ian Fleming, mar de plot fan 'e film is folslein orizjineel. De ûnderwilens pinsjonearre Bond wurdt diskear troch de Amerikaanske ynljochtingetsjinst CIA belutsen by in syktocht nei in wittenskipper dy't út in geheim laboratoarium ûntfierd is mei de technology om miljarden minsken om hals te bringen. It ûndersyk bringt Bond yn kontakt mei syn eardere wurkjouwer, de Britske geheime tsjinst MI6, en teffens mei syn grutte mar ferlerne leafde, dokter Madeleine Swann.

No Time to Die wie it fiifentweintichste diel út James Bond-filmsearje en folge as sadanich op Spectre (2015). It wie teffens de lêste fan 'e fiif James Bond-films mei Craig yn 'e haadrol. De titelsong fan 'e film, No Time to Die, songen troch Billie Eilish, waard in grutte hit. It liet waard in jier earder útbrocht as de film, wêrfan't de premiêre opholden waard troch swierrichheden y.f.m. de koroanapandemy. Fan 'e filmkritisy krige No Time to Die oer it algemien positive resinsjes. Yn 'e bioskopen brocht de film gâns jild op, mar wie it lykwols gjin grut kommersjeel súkses om't der sa'n reuseftich marketingbudget brûkt wie. De film wûn in Oscar, in Golden Globe, in Grammy, in BAFTA en in Screen Actors Guild Award.

Plot

As Madeleine Swann in jier as tolve is, kringt op in winterdei in maskere frjemdling har âldershûs op it plattelân fan Noarwegen binnen. Hy seit tsjin har mem dat har man, Madeleine har heit, dy't hiermoardner foar it misdiesyndikaat Spectre fan gangster Ernst Stavro Blofeld is, syn hiele famylje fermoarde hat. Hysels is de iennichste oerlibbene en hy is kommen om wraak te nimmen. Dêrop sjit er har mem foar de eagen fan Madeleine dea. As er ek efter har oan komt, bewapenet se har mei ien fan har heite pistoalen en sjit sy him del. Hy blykt lykwols in kûgelfrij fest te dragen en wurdt wekker wylst se wat se mient dat syn lyk is, nei bûten ta sleept. Madeleine naait út oer it iis fan in beferzen mar, dat lykwols te tin is, sadat se dertroch sakket. De maskere frjemdling, dy't har efternei kommen is, komt ympulsyf ta ynkear as er har ûnder it iis sjocht. Hy sjit it iis stikken en helpt har út it wjek te klimmen.

In jier as tweintich letter hat Madeleine in relaasje krigen mei James Bond, in spion foar de Britske geheime tsjinst MI6. Dyselde is nei de arrestaasje fan syn aartsfijân Blofeld (sjoch: Spectre) mei pinsjoen gien om mei Madeleine in nij libben op te bouwen. Se reizgje nei Matera, yn súdlik Itaalje, dêr't sy him bepraat om 'e grêftombe fan syn âlde leafde Vesper Lynd te besykjen, dat er it ferline loslitte kin. Wannear't Bond dêr yndie hinne giet, oerlibbet er mar kwealk in bomoanslach as de grêftombe fol eksplosiven blykt te lizzen. Neitiid wurdt er efterfolge troch in hiel legerke kriminelen fan Spectre, oanfierd troch in hierling mei in keunsteach dy't Primo hjit. Bond ûntsnapt, mar om't er wit dat Madeleine geheimen foar him hat, fermoedet er dat sy him ferret hat en dat se him yn 'e fâle rinne litte woe troch him mei opsetsin nei de grêftombe te stjoeren wêrfan't se wist dat dy fol springstof lei. Madeleine ûntstriidt dat, mar Bond leaut har net, set har op 'e trein en ferbrekt harren relaasje.

Fiif jier letter wurdt de oerrûne Russyske wittenskipper Valdo Obrûtsjev mei grou geweld út in geheim Britsk oerheidslaboratoarium ûntfierd troch in team fan Spectre ûnder lieding fan Primo. Dyselden binne stjoerd om Project Heracles te stellen, in programmearber biowapen besteande út nanorobots dy't it minsklik DNA oanfalle. Dat topgeheime projekt stiet ûnder tafersjoch fan M, de sjef fan MI6. De opdracht foar de operaasje fan Spectre komt fan Blofeld, dy't it slagget om út syn finzenissel yn Belmarsh Prison wei syn lieding fan it misdiesyndikaat fuort te setten. Wat Blofeld lykwols net wit, is dat Obrûtsjev yn it geheim wurket foar in trêde partij, in rivalisearjend misdiesyndikaat dat laat wurdt troch de lichaamlik skeinde en geastlik steurde fergittiger Ljûtsifer Safin. Wannear't Spectre neitiid fertrout op it wurk fan Obrûtsjev om Project Heracles te aktivearjen, sabotearret hy de boel yn opdracht fan Safin troch it wapen tsjin oare DNA-sekwinsjes te rjochtsjen as dêr't Primo him opdracht ta jûn hat.

Underwilens libbet Bond in weromlutsen bestean op Jamaika, dêr't er opsocht wurdt troch syn âlde freon, spesjaal agint Felix Leiter fan 'e Amerikaanske ynljochtingetsjinst CIA. De Amerikanen hawwe lucht krigen fan 'e wraam fan Spectre op it geheime laboratoarium, mar MI6 wegeret om oer dy kwestje fierders iepenheid fan saken te jaan. Dêrom hat de CIA in eigen operaasje op poaten set om derefter te kommen wat de Britten by de ein hawwe. Om't de Amerikanen har bemuoie mei de saken fan harren nauste bûnsgenoat, leit it allegearre hiel gefoelich, en dêrom hat Leiter in fertsjintwurdiger fan it Amerikaansk Ministearje fan Bûtenlânske Saken op sleeptou, in Logan Ash, dy't it algemien tafersjoch oer de operaasje hat. Ut ûndersyk is bleken dat Obrûtsjev him yn Kuba befynt. Leiter en Ash wolle dat Bond dêr yn opdracht foar de CIA ynfiltrearret en de wittenskipper ûntfierd sadat sy dy ûnderfreegje kinne. Bond fielt dêr earst neat foar, mar wannear't er troch de swarte Nomi, syn plakferfangster as geheim agint 007 fan MI6, warskôge wurdt om him net mei de saak te bemuoien, wurdt er dwers en seit er Leiter syn help ta.

Tink derom: Yn de tekst hjirûnder wurdt de ôfrin fan de film beskreaun. As jo de film sels sjen wolle, is it mooglik better dat jo it no folgjende diel fan 'e plotbeskriuwing (earst noch) net lêze.

Bond bejout him nei Santiago de Cuba, dêr't er mei de jonge Kubaanse Paloma, in aginte foar de CIA, in feest ynfiltrearret dêr't alle wichtige leden fan Spectre oanwêzich binne. It docht bliken dat it hiele barren ek bywenne wurdt troch Blofeld fanút syn sel yn Londen, fia it bioanyske each fan Primo. De oankomst fan Bond is net ûnferwachte: it blykt in fâle te wêzen. Midden op 'e dûnsflier wurdt in dize fan nanorobots sproeid, yn 'e ferwachting dat Bond dêrtroch stjerre sil. Troch Obrûtsjev syn tadwaan is lykwols net Bond syn DNA it doelwyt fan 'e nanorobots, mar it DNA fan 'e hegere leden fan Spectre. Wylst dyselden om Bond hinne dea delfalle as miggen, besiket Nomi, dy't ek nei Santiago de Cuba reizge is, om mei Obrûtsjev út te naaien. Mei de help fan Paloma wit Bond ôf te weven mei Primo en de sljochtwei trewanten fan Spectre, dy't net oantaast wurde troch de nanorobots. Dêrnei is er Nomi te fluch ôf en wit er mei Obrûtsjev út Kuba te ûntkommen yn Nomi har eigen wetterfleantúch.

Hy bringt de wittenskipper nei in fiskersboat yn 'e Golf fan Meksiko, mei as doel om him danich oan 'e tosk te fielen oer wat er útheefd hat. It docht lykwols bliken dat Logan Ash in agint fan 'e organisaasje fan Safin is. Hy sjit Leiter del en wit Bond nei in fjochtpartij mei de ferwûne CIA-agint yn 'e masinekeamer op te sluten. Hy pleatst ûnder de wetterline springstofladings op 'e romp fan it skip en spilet dan mei Obrûtsjev fan ruten. Leiter beswykt oan syn wûnen, mar Bond wit út 'e sinkende fiskersboat te ûntkommen, en wurdt letter oppikt troch in passearjend skip.

Bond keart werom nei Londen, dêr't er by MI6 freget om mei Blofeld prate te meien. Hy kriget te hearren dat de gangster inkeld mei syn psychiater prate wol of mei, en dat is nimmen oars as dokter Madeleine Swann. M besiket om Bond bûten de saak te hâlden, mar mei de help fan 'e geniale útfiner Q en Moneypenny, de sekretaresse fan M, ûntdekt Bond wat Obrûtsjev no eins by de ein hie. Underwilens kriget Swann yn har praktyk in nije pasjint, Ljûtsifer Safin, dy't him foar har oer identifisearret as de moardner fan har mem en de rêder fan har libben troch har it stikken masker sjen te litten dat er al dy jierren lyn droech. Hy jout har in lyts fleske mei rûkersguod dat se opdwaan moat as se de earstfolgjende kear Blofeld yn 'e finzenis besiket. Mei't se begrypt dat er har brûke wol om Blofeld út 'e ljochten te helpen, seit se dat der nimmen is dy't er bedriigje kin om har dêrta te twingen, mei't der nimmen mear oer is fan wa't se hâldt. Safin antwurdet dat it hiel drôf wêze soe as dat sa wie, mar dat se allebeide wol witte dat it in leagen is.

Mei tsjinnichheid docht Madeleine it rûkersguod op har polzen foar't se in moeting mei Blofeld hat. Under begelieding fan Nomi en fan Tanner, de stêfsjef fan M, mei ek Bond by dat petear oanwêzich wêze. Madeleine betinkt har op it lêste stuit en easket oerstjoer om derút litten te wurden. Bond grypt har by ien fan har polzen en ynfektearret himsels sa ûngemurken mei it tsjin Blofeld syn DNA rjochte biowapen dat Obrûtsjev foar Safin ûntwikkele hat. Wannear't Blofeld by it folgjende petear spultsjes mei him besiket te spyljen, rekket Bond op in stuit sa breinroer, dat er de man by de kiel grypt mei deselde hân dy't Madeleine har pols oanrekke hat. Fan gefolgen falt it biowapen Blofeld syn DNA oan dat er it bestjert. Neitiid jout Bond, by wize fan betankje foar de geunst dy't MI6 him ferliend hat, oan Nomi de namme fan Logan Ash troch.

Madeleine is nei har ôfsetten út 'e finzenis weiwurden, mar Bond bringt himsels te binnen dat se him ris oer har âldershûs yn Noarwegen ferteld hat. Hy reizget dêrhinne en treft dêr net inkeld Madeleine oan, mar ek har fiifjierrige dochter. Nettsjinsteande it feit dat Madeleine dat ûntstriidt, leaut Bond dat hysels de heit fan it famke is. Madeleine lit him de dossiers sjen dy't har heit oer de famylje fan Safin oanlein hie en Bond jout dy ynformaasje troch oan MI6. Hy en Madeleine fermoedsoenje har mei-inoar en reitsje tegearre op bêd. De oare moarns skillet MI6 op mei it berjocht dat it haadkertier fan Safin lokalisearre is op in eilantsje yn 'e Koerilen, dêr't sawol troch Japan as troch Ruslân oanspraak op makke wurdt. Nomi is ûnderwilens Logan Ash op it spoar, dy't him oan 'e westkust fan Noarwegen befynt. Mei't dat ek is wêr't Madeleine har âldershûs stiet, beseft Bond dat Ash efter Madeleine oan komt.

Mei Madeleine en Mathilde besiket er te ûntkommen, mar Ash en syn trewanten sitte harren al rillegau op 'e hakken. Bond, Madeleine en Mathilde sykje beskûl yn in nullewâld yn 'e neite fan it hûs, dêr't Bond ôfweeft mei de trewanten fan Ash. Hy wreket de moard op Felix Leiter troch Ash te ferpletterjen ûnder in kantele auto. Underwilens wurde Madeleine en Mathilde, dy't er efterlitten hie yn in âld jagershutte, lykwols finzen nommen troch Safin. Dyselde fiert harren ôf yn syn helikopter, dêr't er Bond it neisjen mei jout. Bond wurdt net folle letter oppikt troch Nomi, mei wa't er fan in Noarske loftmachtbasis yn in transportfleantúch fan MI6 nei it Fiere Easten fljocht.

Q foarsjocht Bond en Nomi fan in sweeffleantúch dat ek de wjukken opteare en yn in ûnderseeër feroarje kin. Dêrmei ynfiltrearje de beide geheim aginten it haadkertier fan Safin, dat in nanorobotfabryk blykt te wêzen. De sljochtsinnige Safin hat nammentlik plannen om hiele etnyske groepen út te rûgjen om gjin oare reden as dat dy lju sels graach stjerre wolle soene. Hy sjocht himsels as in soarte fan libbene god dy't de wrâld ferlosse moat. Bond besiket Mathilde út syn kloeren te rêden, mar Safin wit mei it famke te ûntkommen, hoewol't er har letter ynienen ympulsyf wer gean lit. Underwilens is Madeleine oan 'e bewekking troch Primo ûntkommen en hja jout har by Bond. Tegearre fine se Mathilde werom. Nomi deadet Obrûtsjev troch him yn in sâltsoerbassin te skoppen nei't er drige hat alle Westafrikanen (wêrûnder sysels) út te rûgjen.

Bond beseft dat it fabryk fan Safin folslein fan 'e ierdboaiem weifage wurde moat om genoside foar te kommen. Dêrta beävensearret er dat de Britske Keninklike Marine it kompleks mei raketten platbombardearje sil. It probleem is dat it gebou in batterij raketsilo's út 'e Twadde Wrâldoarloch omfettet, dêr't de Britske raketten simpelwei fan ôf stuiterje soene. It is dêrom nedich dat de raketdoarren iepene wurde ear't it bombardemint plakfynt. Wylst Nomi yn in rubberboat Madeleine en Mathilde yn feilichheid bringt, fjochtet Bond himsels in paad nei de kontrôlekeamer ta. Underweis weeft er ôf mei de lêste trewanten fan Safin, ûnder wa Primo. Yn 'e kontrôlekeamer oankommen iepenet er de raketdoarren, wêrnei't er him gau-gau út 'e fuotten besiket te meitsjen.

Underweis nei de útgong fan it kompleks wurdt Bond lykwols gewaar dat de raketdoarren wer ticht geane. Hy hastiget him werom, mar rint yn 'e fâle fan Safin, dy't him swier ferwûnet mei in fjoerwapen. Wylst Bond him de earm brekt oan 'e kant dêr't er syn wapen fêsthâldt, brekt Safin mei syn oare hân, in fleske mei nanorobotgif dat rjochte is tsjin it DNA fan Madeleine en Mathilde. Bond sjit Safin dea, mar Q ynformearret him dat de nanorobots net fuort te heljen binne: as men der ienris mei yn oanrekking kommen is, hâldt men se de rest fan jins libben by jin. Mar dat hat gjin ynfloed op it libben fan 'e drager, dy't der ommers ymmún foar is; hy moat inkeld fier út 'e buert fan 'e doelwiten bliuwe. Bond antwurdet dat dat foar him net wurkje sil.

Daniel Craig.

Léa Seydoux.

Lashana Lynch.

Ralph Fiennes.

Rami Malek.

Bliedend en mankepoatsjend sleept er him by de treppen op nei de kontrôlekeamer, dêr't er de raketdoarren wer iependocht. Los fan it feit dat er, ferwûne as er is, net mear foar it bombardemint fuortkomme kin, wól er dat ek net mear no't er Madeleine en Mathilde nea wer sjen kin sûnder harren dea te meitsjen. Hy nimt fia in radioferbining kontakt op mei Madeleine om ôfskie te nimmen en sprekt syn leafde foar har en Mathilde út, fan wa't Madeleine no tajout dat se yndie syn dochter is. De raketten reine del op it haadkertier fan Safin, dat folslein ferneatige wurdt. Bond, dy't op it dak fan 'e kontrôlekeamer klommen is, komt om yn 'e eksploazjes.

Letter hâlde M, Q, Moneypenny, Nomi en Bill Tanner yn it haadkertier fan MI6 yn Londen in koarte plechtichheid ta oantins oan Bond. Madeleine, dy't mei Mathilde ûnderweis is nei Matera, seit tsjin har dochterke dat se har in ferhaal fertelle wol "oer in man mei de namme Bond – James Bond."

Rolferdieling

haadrollen

personaazje	akteur/aktrise
pinsjonearre MI6-agint James Bond	Daniel Craig
dokter Madeleine Swann	Léa Seydoux

byrollen

personaazje	akteur/aktrise
MI6-geheim aginte 007 Nomi	Lashana Lynch
M	Ralph Fiennes
Ljûtsifer Safin	Rami Malek
Q	Ben Whishaw
Eve Moneypenny	Naomie Harris
CIA-agint Felix Leiter	Jeffrey Wright
Ernst Stavro Blofeld	Christoph Waltz
CIA-aginte Paloma	Ana de Armas
dr. Valdo Obrûtsjev	David Dencik
Mathilde Swann	Lisa-Dorah Sonnet
Primo	Dali Benssalah
Logan Ash	Billy Magnussen
MI6-agint Bill Tanner	Rory Kinnear
de jonge Madeleine Swann	Coline Defaud
mem fan Madeleine Swann	Mathilde Bourbin
manlike wittenskipper yn laboratoarium	Hugh Dennis (cameo)
froulike wittenskipper yn laboratoarium	Priyanga Burford
dr. Vogel	Brigitte Millar

Produksje en distribúsje

Produksje

De preproduksje fan No Time to Die sette yn febrewaris 2016 útein. De kladferzje fan in senario waard skreaun troch Neal Purvis en Robert Wade, dy't harren fierders orizjinele ferhaal basearren op 'e personaazjes út it wurk fan Ian Fleming, de geastlike heit fan James Bond.

Regisseur Cary Joji Fukunaga.

Ferskate regisseurs fan namme waarden oansocht om 'e film te meitsjen, ûnder wa Christopher Nolan, Yann Demange, David Mackenzie en Denis Villeneuve, mar dy betanken allegearre foar de eare. Sam Mendes, dy't de foargeande beide James Bond-films Skyfall (2012) en Spectre (2015) makke hie, sleat út dat hy in trêde film yn 'e rige meitsje soe. Yn febrewaris 2018 waard Danny Boyle oannommen as regisseur, mar yn augustus fan dat jier stapte er op fanwegen in "kreätyf skeel" mei de produsinten. Sa bedarre úteinlings de jonge Cary Joji Fukinaga op 'e regisseursstoel. Hy wie de earste Amerikaan dy't in (kanonike) Bond-film fan Eon Productions regissearre.

Fukunaga wurke op basis fan it skript fan Purvis en Wade, dat noch wat byskaaft wie troch himsels en Phoebe Waller-Bridge. As produsinten wiene Michael G. Wilson en Babara Broccoli by it projekt belutsen foar de filmstudio's Eon Productions en Metro-Goldwyn-Mayer (MGM). Dêrmei wie No Time to Die in Britsk-Amerikaanske ko-produksje. Foar de film wie in budget beskikber fan $250 oant $300 miljoen. De kamerarezjy wie yn 'e hannen fan Linus Sandgren, en de filmmuzyk waard fersoarge troch Hans Zimmer. De titelsong mei deselde namme waard songen troch Billie Eilish. Yn 'e postproduksje waarden oan 'e film special effects tafoege dy't oanmakke wiene troch û.o. Industrial Light & Magic (ILM) fan George Lucas.

Opnamen

De opnamen foar No Time to Die soene oarspronklik op 3 desimber 2018 úteinsette, mar troch it opstappen fan Boyle en syn ferfanging troch Fukunaga rûn it spul danich fertraging op. Uteinlik giene de opnamen yn april 2019 dan dochs fan start. Se duorren oant en mei 25 oktober fan dat jier. Reshoots fûnen plak op en koart nei 20 desimber 2019.

It Langvann ("Langwetter"), in mar yn Noarwegen, foarme de filmlokaasje foar de sênes by it âldershûs fan Madeleine Swann.

De measte binnendoarsênes waarden filme yn 'e Pinewood Studios yn it Ingelske Buckinghamshire. Foar de sênes om en by it âldershûs fan Madeleine Swann yn Noarwegen waard in lokaasje útsocht by it Langvann ("Langwetter"), by Nittedal. Yn Noarwegen waard ek in efterfolgingssêne opnommen by de kust fan 'e Noarske See lâns. De earste efterfolgingssêne fan 'e film, dy't plakfynt yn súdlik Itaalje, waard foar in diel (te foet) opnommen op it Ponte Viadotto-Acquedotto Madonna della Stelle yn Gravina di Puglia yn Apûlje, en foar in diel (yn 'e auto) yn Matera yn Basilikata (wêrûnder in doughnut op it Piazza San Giovanni Battista). In oare Súditaljaanske filmlokaasje wie it stedsje Sapri (û.m. foar de sêne wêryn't Bond Madeleine op 'e trein set).

Der waard ek filme op ferskate lokaasjes yn 'e Britske haadstêd Londen, wêrûnder Whitehall, it Senate House en Hammersmith. Yn Skotlân waarden sênes opnommen yn Aviemore en it omlizzende Nasjonaal Park De Cairngorms, en teffens by it lânhûs Ardverikie House en oan 'e iggen fan Loch Laggan. De sêne yn it Noarske wâld, dêr't Bond, Madeleine en Mathilde efterfolge wurde troch Ash en de oare trewanten fan Safin, waard filme yn it Grutte Park fan Windsor by it Ingelske Windsor.

De sênes yn Jamaika waarden filme yn Port Antonio. De bûtendoarsênes dy't op Kuba spylje, waarden ek yn Jamaika opnommen, ûnder mear yn 'e haven fan 'e haadstêd Kingston, foar wa't de bylden fan it wetterfleantúch oangiet. De bûtendoarsênes op it eilân mei it haadkertier fan Safin, yn 'e See fan Ochotsk, waarden eins filme op Kalsoy, yn 'e Fêreu-eilannen. It marineskip dat de raketten op 'e basis fan Safin ôffjurret, wie de torpedoboatjager HMS Dragon fan 'e Britske Keninklike Marine. (Der waarden yn it echt gjin raketten ôffjurre; bylden dêrfan waarden yn 'e postproduksje oanmakke troch special effects.) It transportfleantúch dêr't Bond en Nomi mei fan Noarwegen nei it Fiere Easten fleane, wie in Boeing C-17 Globemaster III fan 'e Britske Keninklike Loftmacht (RAF).

De Ponte Viadotto-Acquedotto Madonna della Stella yn Gravina di Puglia yn 'e Italjaanske regio Apûlje foarme de setting foar de earste grutte efterfolgingssêne út 'e film.

Distribúsje

De distribúsje fan No Time to Die waard yn Noard-Amearika fersoarge troch United Artists, in dochterûndernimming fan Metro-Goldwyn-Mayer (MGM), en yn 'e rest fan 'e wrâld troch Universal Pictures. Oarspronklik soe de film yn novimber 2019 útkomme, mar troch de fertragings mei de opnamen dy't it gefolch wiene fan it opstappen fan Danny Boyle as regisseur, waard dat útsteld oant april 2020. Omreden fan 'e lockdowns en oare beheinings dy't yn it ramt fan 'e koroanapandemy oplein waarden oan bioskoopbesyk, moast dy datum noch ferskate oare kearen opskood wurde. Uteinlings fûn de premiêre fan No Time to Die op 28 septimber 2021 plak yn 'e Royal Albert Hall yn Londen. De film iepene dêrnei op 30 septimber yn 'e Britske en op 8 oktober yn 'e Amerikaanske bioskopen. No Time to Die waard op 20 desimber 2021 útbrocht op dvd en blu-ray.

It byhearrende soundtrackalbum ferskynde op 1 oktober 2021 by platemaatskippij Decca Records. De titelsong No Time to Die, songen troch Billie Eilish en skreaun troch harsels en Finneas O'Connell, kaam troch de fertragings fan 'e premiêre fan 'e film al in jier earder út, yn 2020. Mei achttjin jier wie Eilish de jongste artyst ea dy't de titelsong fan in James Bond-film ynsong. Har liet ûntjoech him ta in grutte hit en Eilish wûn der ferskate grutte prizen mei (sjoch: § Prizen).

Untfangst

Fan 'e filmkritisy krige No Time to Die oer it algemien positive resinsjes. Sa omskreau Peter Bradshaw fan 'e Britske krante The Guardian de film as "in epysk spektakelstik", foar it fuotljocht brocht "mei geweldige swier" en grôtfol sittend mei "oandwaanlikens, aksje, drama, brike kluchten, hertsear, makabere horror en skandalich healwize âlderwetske aksje". Neffens Robbie Collin fan The Daily Telegraph wie No Time to Die "ekstrafagant befredigjend", "gauris grappich", "prachtich" filme en mei gadgets dy't "sawol ûnwierskynlik as skandalich" wiene. De film begûn neffens him mei "in sensasjoneel spannende en sinistere prolooch" en besleat mei "in op it moed kommende ein". Yn 'e San Francisco Chronicle skreau Mick LaSalle dat de film "syn plak ynnimt mank de bêste dielen fan 'e hiele searje".

It Fêreuske Kalsoy giet yn 'e film troch foar it eilân yn 'e Koerilen dêr't Safin syn geheime basis fêstige hat.

Fan Michael O'Sullivan fan The Washington Post krige No Time to Die lykwols 'mar' 3 fan 4 stjerren, mei't de film neffens him "wat te lang en wat te yngewikkeld" wie. K. Austin Collins fan it tydskrift Rolling Stone omskreau de film as "wol goed: soms yntrigearjend, soms net, soms saai, soms net". Dêr heakke er oan ta: "De film wurdt súksesfoller as je it beskôgje as in hulde oan it Craig-tiidrek en oan 'e stjer sels." Oare resinsinten, ûnder wa John Nugent fan Empire en Kyle Smith fan 'e National Review, hiene krityk op 'e lange spyldoer fan 'e film (2 oeren en 43 minuten), dy't neffens Nugent net rjochtfeardige waard troch de plot. Neffens Smith wie No Time to Die boppedat "it somberste en minst leuke diel fan 'e hiele James Bond-searje."

Yn The Independent fûn ek Clarisse Loughrey de film saai en teloarstellend. Hja omskreau it útgongspunt fan it stellen fan in biologysk massaferneatigingswapen as "generike spionaazje-flauwekul", en fûn dat Rami Malek "frijwol neat jout oan syn rol [fan smjunt Ljûfsifer Safin], útsein syn aksint en syn stereotype misfoarmingsmake-up." Op 'e webside RogerEbert.com parte Brian Tallerico 2 fan 4 stjerren oan No Time to Die ta. Hy skreau: "Foar [in filmsearje] dy't ienris sa knaphandich it âlde, tiidleaze personaazje yn balâns brocht mei in nije, rikere styl, is it wichtichste punt fan krityk [op dizze film] miskien wol dat der neat yn sit dat net alris better dien is yn 'e oare Craig-films."

Ta ein beslút hie Anthony Horowitz, de auteur fan ferskate autorisearre James Bond-romans as fuortsetting fan it wurk fan Ian Fleming, yn in fraachpetear mei de krante The Times krityk op it feit dat James Bond oan 'e ein fan 'e film deagiet. Hoewol't hy it ek yn omtinken nommen hie om dat yn ien fan syn boeken barre te litten, hied er dêr fan ôfsjoen om't, sa seid er: "it arrogant fan my wêze soe om in personaazje deagean te litten dat iksels net skepen hie, en dêrnjonken moet Bond net stjerre, [want] Bond is foar ivich."

Op 'e webside Rotten Tomatoes, dy't resinsjes sammelet, hat No Time to Die in heech goedkarringspersintaazje fan 83%, basearre op 425 ûnderskate resinsjes. De konsensuskrityk fan 'e webside, gearstald út al dy resinsjes, stelt: "It is net it glêdste of orizjineelste 007-aventoer, mar No Time to Die beslút de tsjinst fan Daniel Craig as James Bond yn befredigjende styl." Op Metacritic, de wichtichste konkurrint fan Rotten Tomatoes, behellet No Time to Die in goedkarringspersintaazje fan 68%, basearre op 67 resinsjes.

Sjongster Billie Eilish hie in grutte hit mei de titelsong fan 'e film, No Time to Die.

Resultaat

Opbringst

No Time to Die brocht yn 'e bioskopen yn 'e Feriene Steaten en Kanada $160,9 miljoen op, en yn alle oare lannen en territoaria $613,3 miljoen. Wrâldwiid kaam de opbringst dêrmei út op $774,2 miljoen. Ofset tsjin it budget fan $250 oant $300 miljoen betsjut dat in winst fan teminsten $474,2 miljoen, hoewol't dêr de marketingkosten noch wol ôf moatte. Dêrmei wie No Time to Die op trije nei meast opbringende film fan 2021, nei de Amerikaanske superheldefilm Spider-Man: No Way Home en de Sineeske films The Battle at Lake Changjin (長津湖, Chángjīn Hú) en Hi, Mom (你好，李焕英, Nǐ hǎo, Lǐ Huànyīng). It tydskrift Variety en de webside TheWrap rûsden lykwols dat it marketingbudget nochris $350 miljoen bedroech, sadat No Time to Die eins mar kwealk út 'e kosten kaam. Dat soe te witen wêze oan 'e (lichte) beheinings oan bioskoopbesyk dy't yn 2021 yn it ramt fan 'e koroanapandemy noch fan krêft wiene.

Prizen

No Time to Die waard yn 2022 by de Oscars nominearre foar prizen yn 3 kategoryen, wêrûnder bêste lûd en bêste fisuele effekten. Sjongster Billie Eilish wûn de Oscar foar bêste orizjinele liet foar No Time to Die. Dyselde priis wûn Eilish ek by de Golden Globes en (yn 2021) by de Grammys. By de BAFTA's, de wichtichste Britske filmprizen, waard No Time to Die nominearre foar 5 prizen, wêrûnder bêste Britske film, bêste kamerarezjy, bêste lûd en bêste fisuele effekten. De film wûn de BAFTA foar bêste filmmontaazje. By de Screen Actors Guild Awards wûn No Time to Die de priis yn 'e kategory bêste groep stuntlju yn in film. De film wûn ek de Filmpriis fan 'e Japanske Akademy foar bêste film yn in bûtenlânske taal.

By de Satellite Awards waard Billie Eilish foar har liet nominearre foar de priis foar bêste orizjinele liet. By de Saturn Awards waard No Time to Die nominearre foar de priis foar bêste aksje- of aventoerefilm. Komponist Hans Zimmer wûn foar syn soundtrack in ASCAP Award en waard nominearre foar de Grammy Award foar bêste soundtrack foar fisuele media. Eilish wûn de Critics' Choice Movie Award foar bêste liet, en No Time to Die waard nominearre foar de Critics' Choice Movie Award foar bêste special effects. Fierders waard de film noch nominearre foar 4 People's Choice Awards, wylst Daniel Craig nominearre waard foar de MTV Movie Award foar bêste held en Lashana Lynch foar de MOBO Award foar bêste optreden in yn film of op 'e tillefyzje.

Keppelings om utens

• (in) Offisjele webside fan No Time to Die
• (in) Ynformaasje oer No Time to Die yn 'e Internet Movie Database (IMDb)

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side. Commons Wikimedia Commons  Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory No Time to Die fan Wikimedia Commons.