Kröller-Müller Museum

It Kröller-Müller Museum is in museum foar moderne keunst, yn it Nasjonaal Park De Hege Feluwe te Otterlo yn de Nederlânske provinsje Gelderlân. It museum en it neistlizzende byldenpark, mei-inoar sa'n 25 ha, hawwe ynternasjonale bekendheid. Jierliks komme der mear as 250.000 besikers út binnen- en bûtenlân.

It museum is neamd nei Helene Kröller-Müller, dy't, advisearre troch keunstpedagooch H.P. Bremmer, in grut part fan de samling gearfandele.

It museum is yn opdracht fan de Kröllers ûntwurpen troch de Belgyske arsjitekt Henry Van de Velde. It waard yn 1938 iepene. It gebou is tsjintwurdich eigendom fan de Steat (Ryksgebouwetsjinst), dy't it yn 1977 útwreidzje liet mei ûnder oaren eksposysjesealen, depots en in nije yngongshal, nei ûntwerp fan arsjitekt Wim Quist.

Yn 1961 liet de doetiidske direkteur Bram Hammacher it museum útwreidzje mei in byldepark. Yn 1963 folge Rudi Oxenaar Hammacher op en fan 1990 oant 2011 wie Evert van Straaten de direkteur. Hy waard opfolge troch Lisette Pelsers.

Samling[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

It museum hat yn wrâldferneamde kolleksje skilderijen en tekeningen fan de keunstskilder Vincent van Gogh op 'e noed. Dêrneist is der in rike samling moderne en hjoeddeiske keunst dêr't mear as 400 wurken (ynternasjonale avant-garde út de jierren '60 oant no) út de eardere kolleksje Visser ûnder binne; sa as wurk fan Anselm Kiefer, Richard Long en Ellsworth Kelly. Yn 2005 waard in legaat, besteande út 28 wurken en korrespondinsje, út de neilittenskip fan Rudi van Deventer (soan fan de museumdirekteur yn de oarlochsjierren) oangien.

Der is wurk fan ûnder oaren:

Utstald wurk (kar út)[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Édouard Manet:
Portret fan in man
Pierre-Auguste Renoir:
De Clown
Vincent van Gogh:
Wever mei weeftou
Vincent van Gogh:
La Berceuse (Augustine Roulin)
Vincent van Gogh:
Kaféterras by Nacht
Georges Seurat:
Can-Can (Le Chahut)
Odilon Redon:
De Sykloop

It byldepark[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Eastlik terrein[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Sol LeWitt, Six-sided tower, 1993 ∗
Richard Serra, One, 1988 ∗
Krijn Giezen, Utsjen, attention, 1986-2005 ∗
Tom Claassen, Lizzende houten mannen, 2000 ∗
Chris Booth, De echo fan de Feluwe, 2003-2005 ∗
Luciano Fabro, La doppia faccia del cielo, 1986 ∗
Isamu Wakabayashi, Otterlo Mist, 2001 ∗
Arturo Martini, Giuditta e Oloferne, 1932-1933 ∗

Aldo van Eyck-paviljoen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Aldo van Eyck, Aldo van Eyck-paviljoen, 1965-1966（Opnij opboud yn Otterlo, 2005-2006）∗
Joseph Mendes da Costa, Leafde, 1917
Willy Anthoons, Forme infinie, 1949 resp. 1960
Armando, Swarte skeal, 1989
Joannis Avramidis, Grosse Figur, 1958
Ralph Brown, Vernal Figure, 1957
Jacob Epstein, Angel-torso, 1923-1961
Emilio Greco, Grande bagnante n. 3, 1957
Oscar Jespers, Vooroverhellende torso, 1932