Myn Anna

Ut Wikipedy
(Trochferwiisd fan Min Anna Is en Ros' So Roth)
Myn Anna
algemiene gegevens
oarspr. titel Min Anna Is en Ros' So Roth
auteur Klaus Groth
taal Nederdútsk
foarm gedicht
1e publikaasje 1853
oarspr. útjwr. fa. J. de Lange
bondel Die Quickborn (Rimen en Teltsjes)
oersetting nei it Frysk
Fryske titel Myn Anna
publikaasje 1857
oersetter Eeltsje Hiddes Halbertsma

Myn Anna, yn it oarspronklike Nederdútsk: Min Anna Is en Ros' So Roth, is in gedicht fan 'e hân fan 'e Dútske dichter Klaus Groth, dy't it yn 1853 publisearre as ûnderdiel fan 'e bondel Die Quickborn (in Quickborn is in boarne dêr't altyd grûnwetter opwellet). In diel fan dy dichtbondel waard inkele jierren letter yn it Frysk oerset troch Eeltsje Hiddes Halbertsma (1797-1858), dy't syn fertaling yn 1857 útjaan liet ûnder de titel De Quickborn. Sûnt 1871 makket De Quickborn, mei it eigen wurk fan 'e bruorren Halbertsma, diel út fan 'e ferneamde samling Rimen en Teltsjes. Myn Anna is in leafdesgedicht besteande út fjouwer fiifregelige kûpletten, wêryn't de sprekker syn faam Anna besjongt.

Oarspronklike tekst[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Min Anna Is en Ros' So Roth
Min Anna is en Ros' so roth,
Min Anna is min Blom,
Min Anna is en Swölk to Fot,
Min Anna is as Melk un Blot,
As Appel oppen Bom.


De Vullmach hett en Appelgarn,
Un Rosen inne Strat;
De Vullmach kann sin Rosen wahrn,
De Vullmach kann sin Appeln arn.
Min Anna is min Staat!
Se is min Staat, se is min Freid
Un allens alltomal,
Un wenn de Wind de Rosen weiht,
Un wenn de Wind de Appeln sleit:
Se fallt mi nich hendal.


Se fallt ni af, se fallt ni hin,
Se hett son frischen Moth;
So blöht min Hart, so blöht min Sinn,
Min Anna blift de Blom derin
Bet an min seli Dod.

Oersetting fan Halbertsma[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Myn Anna
Myn Anna is in roas sa read,
Myn swiete hunichseam;
Myn Anna is in swel te foet,
Myn Anna is as molk' en bloed,
In apel oan 'e beam.


De grytman hat in apelhôf,
En roazen prûs en prat.
De grytman nimt syn apels ôf,
Syn roazen waaie yn 't stof;
Myn Anna bliuwt myn skat.
Sy is myn skat, myn sillichheid,
En alles tagelyk;
En as de wyn mei roazen waait,
En as de stoarm mei apels saait,
Myn Anna bliuwt allyk.


Sy falt net ôf, sy waait net wei,
Har troanj' is fris en rea.
Sa gloeit myn boarst en 't hert dêryn,
Myn Anna bliuwt in blom dêryn,
Ta oan 'e skrille dea.

Boarnen, noaten en referinsjes[boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en/as referinsjes: