Springe nei ynhâld

Mary Poppins (film)

Ut Wikipedy
Mary Poppins
film
(Filmposter yn 'e Ingelske Wikipedy)
makkers
regisseur Robert Stevenson
produsint Walt Disney
senario Bill Walsh
Don DaGradi
basearre op de romansearje fan P.L. Travers
kamerarezjy Edward Colman
muzyk Inwin Kostal (soundtrack)
bruorren Sherman (lieten)
filmstudio Walt Disney Productions
distribúsje Buena Vista Distribution
spilers
haadrollen Julie Andrews
Dick Van Dyke
byrollen David Tomlinson
Glynis Johns
Karen Dotrice
Matthew Garber
skaaimerken
lân/lannen Feriene Steaten
premiêre 27 augustus 1964
foarm lange filmmusical
sjenre histoaryske fantasy-
   komeedzjefilm
taal Ingelsk
spyltiid 139 minuten
budget en resultaten
budget $4,4–6 miljoen
opbringst $103,1 miljoen (Noard-Amearika)
prizen Oscar
Golden Globe
Grammy Award
BAFTA
filmsearje
filmsearje Mary Poppins
● folgjend diel Mary Poppins Returns

Mary Poppins is in Amerikaanske histoaryske fantasykomeedzjefilm, filmmusical en famyljefilm yn Technicolor út 1964. De film stie ûnder rezjy fan Robert Stevenson en hie yn 'e haadrollen Julie Andrews en Dick Van Dyke. De titel ferwiist nei de haadpersoan. De film waard basearre op 'e romansearje mei deselde namme fan skriuwster P.L. Travers. It ferhaal giet oer in rike, mar net-funksjonearjende Ingelske húshâlding mei twa jonge bern yn it Londen fan 1910, dêr't regaad makke wurdt troch Mary Poppins, in gûvernante dy't tsjoene kin. Mei har magyske krêften ferbetteret hja de dynamyk yn it gesin, om dêrnei like hommels wer ôf te setten as hja kommen is.

Mary Poppins waard tige goed ûntfongen troch de filmkritisy en wie yn 'e bioskopen in grut kommersjeel súkses as de meast opbringende film fan 1964. De film waard bekroane mei 5 Oscars, in Golden Globe, twa Grammy Awards en in BAFTA. Julie Andrews wûn mei har aktearprestaasje yn 'e titelrol in BAFTA en sawol de Oscar as de Golden Globe yn 'e kategory bêste aktrise. Yn 2013 waard Mary Poppins foar preservearring foar de ivichheid opnommen yn it Amerikaanske Nasjonaal Film Register. Datselde jiers waard de film Saving Mr. Banks útbrocht, in biografysk drama oer de tastânkomming fan Mary Poppins. In ferfolchfilm, Mary Poppins Returns, kaam út yn 2018.

Yn Londen yn 'e maityd fan 1910 keart bankmeiwurker George Banks oan 'e ein fan 'e dei werom nei hûs. Fan syn frou Winifred, dy't aktyf is by de suffrazjettes, heart er dat de gûvernante fan harren bern Jane en Michael ûntslach nommen hat om't de bern net te hanthavenjen binne. Hjoed is no al de fjirde kear yn in wike dat se útnaaid binne. As Banks de plysje skillet om 'e bern as fermist op te jaan, wurde se krekt thúsbrocht troch plysje Jones, dy't harren allinne oan 'e fierste kant fan it park oantroffen hat. It docht bliken dat se safier ôfdwaald wiene om't se by it draakjefleanen efter in losslein draakje oan sieten. De bern freegje Banks om harren te helpen en ûntwerp in better draakje, mar dat stegeret er ôf om't er wol wichtiger dingen oan 'e holle hat.

Om't it mei it lêste espel gûvernantes dat Winifred oannommen hat, hieltyd op deselde wize ôftriedde is, nimt Banks it op him om diskear sels in nije gûvernante te sykjen. Jane en Michael komme op 'e lapen mei in selsopstelde fakatuere foar in sympatikere, leavere gûvernante, mar dat fynt Banks grutte flauwekul, dat hy ferskuort harren bryfke en smyt de snipels yn 'e iepen hurd (dy't net oan is). Ynstee pleatst er in advertinsje yn The Times foar in strange gûvernante, dy't gjin rare fratsen duldet. Underwilens sûcht lykwols in sterke wynfleach de snipels fan it bryfke fan 'e bern omheech troch de skoarstien, wêrnei't se fuortdwarrelje troch de loft.

De oare moarns stiet der in hiele rige âldere, soersjende gûvernantes by de Banks' foar de doar om op sollisitaasjepetear. Ear't Banks lykwols ree is om oan húshâldster Ellen opdracht te jaan en lit se ien foar ien yn, stekt der in sterke wyn op, dy't de hiele kliber fan 'e sokken blaast en fuortwaait. Dat foarfal binne lykwols inkeld Jane en Michael tsjûge fan, en Andrew, it hûntsje fan juffer Lark, de buorfrou fan 'e famylje Banks. Datselde jildt ek foar wat dêrnei bart: in jonge, tsjeppe frou komt út 'e loft oansaaien, hingjend oan har paraplu, en lânet lichtfuottich op 'e stoepe fan 'e filla fan 'e famylje Banks. As Ellen har ynlit, docht bliken dat dizze Mary Poppins George Banks maklik mei wurden oer kin. Hja presintearret kalmkes de wer hiele, troch de bern opstelde fakatuere oan 'e feralterearre Banks, wêrnei't se harsels oannimt as gûvernante en him oanpraat dat dat syn idee wie.

Tink derom: Yn de tekst hjirûnder wurdt de ôfrin fan de film beskreaun.
As jo de film sels sjen wolle, is it mooglik better dat jo it no folgjende diel fan 'e plotbeskriuwing (earst noch) net lêze.

Nei't se mei Jane en Michael yn 'e kunde kommen is, helpt se harren om 'e bernekeamer op te romjen troch dêrfoar tsjoenderij yn te setten. De bern binne dan op slach ferkocht. Neitiid nimt Mary harren mei foar in eintsje kuierjen yn it park, dêr't se Mary har freon Bert treffe. Dat is in Cockney-sprekkende hantsjemuoisfeint út 'e arbeidersklasse, dy't dy deis wurket as trottoirskilder. Mary brûkt har magy om harsels, Bert en de bern oer te bringen yn ien fan Bert syn tekenings. Wylst de bern op in draaimole ride, kuierje Mary en Bert in stikje, sjonge in ferske en flirte wat. Nei't se har wer by de bern jûn hawwe, betsjoent Mary de draaimolehynders sadat se dermei út te riden gean kinne troch it plattelân. Dêr kruse se it paad fan in foksejacht; Bert rêdt de foks, wêrnei't se op in draafbaan bedarje, dêr't Mary op har draaimolehynder meidocht oan in hurddraverij en wint. Om 'e oerwinning te beskriuwen, brûkt se it ûnsinwurd "supercalifragilisticexpialidocious" (Lûdsfragmint beharkje). It útstapke einiget abrupt as it yn Londen begjint te stjalpreinen. Bert syn kryttekening spielt dêrtroch fuort, mei as gefolch dat de fjouwer aventoerslju weromskuord wurde nei de echte wrâld.

De oare deis sille Mary en de bern om boadskippen, mar Mary, dy't blykber mei bisten prate kin, wurdt troch it hûntsje Andrew warskôge dat it wer safier is mei Bert syn omke Albert. Dat, se nimt de bern mei dêrhinne. Omke Albert blykt in eksintryk âldman te wêzen dy't, trochdat er net mear ophâlde kin fan laitsjen, omheech sweeft is nei it plafon fan syn wente. Mary, Bert en de bern jouwe harren dêr by him om te teedrinken, wêrby't se in protte grappen fertelle. As George Banks de ferhalen fan Jane en Michael heart oer hynsteriden op draaimolehynders en teedrinken by it plafon, rekket er opsternaat om't it no krekt de bedoeling wie dat de nije gûvernante de bern ôfleart sokke ûnsinpraatsjes te ferkeapjen, yn pleats dat se it harren bybringt. Hy ropt Mary Poppins by him en drigemintet mei ûntslach, mar sy manipulearret him om deryn ta te stimmen dat er de bern de oare deis meinimt nei syn wurk.

Dy jûns fertelt Mary de bern oer it âldwyfke dat op 'e treppens foar de Sint-Pauluskatedraal sit en de minsken oanfiteret om 'e dowen te fuorjen dy't om har hinne fladderje. No wol it tafal dat de bank dêr't George Banks wurket, fuort foar de Sint-Pauluskatedraal oer stiet, dat wannear't Banks de oare deis de bern meinimt nei de bank, sjocht Michael it âldwyfke sitten. Hy hat in munt, in tuppence, en dy wol er besteegje oan foer om 'e fûgels te fuorjen, sa't it âldwyfke graach wol. Banks leit dêr fluch it near op en skuort him mei nei de bank. Syn baas, de âlde hear Dawes jr., wol witte wat dy bern hjir moatte, dat Banks seit it earste dat yn him opkomt: Michael hat in tuppence en wol in bankrekken iepenje. As de eigner fan 'e bank, de tige âlde hear Dawes sr., dat heart, fiteret er Michael op agressive wize oan om syn tuppence by syn bank te ynvestearjen. Uteinlik roppet er it jonkje de munt sels út 'e hân wei. Dêrop easket Michael mei útset lûd syn jild werom, wêrmei't er by fersin in bankrun feroarsaket as oare klanten bang reitsje dat de Dawes Bank harren jild ek net weromjaan wol.

Nei't Michael syn tuppence weromgrypt hat, naaie hy en Jane út, wêrnei't se ferdwaald reitsje yn it Londenske East End, it diel fan 'e stêd dêr't de lju út 'e arbeidersklasse wenje. Op 't langelêst treffe se by tafal Bert wer, dy't dizze dei as skoarstienreager wurket. Hy bringt harren thús, mar om't Mary frij hat, de húshâldster en de kokkinne oar wurk hawwe en sysels nei in gearkomste fan 'e suffrazjettes moat, set Winifred him fuort oan it wurk as berne-oppas. As de beide bern troch de skoarstien omheech sûgd wurde nei it dak, freget Bert Mary Poppins om help, ek al is it har frije dei. Op it dak fine se de bern werom, en dêr treffe se ek in hiele kloft oare mei ruot besmodzge skoarstienreagers. Mei syn allen dûnsje en sjonge se op 'e dakken, oant admiraal Boom, in eksintrike buorman fan 'e famylje Banks, harren oansjocht foar ynbrekkers en mei syn skipskanon in lading fjoerwurk op harren ôfsjit. Wannear't Banks en de frou wer thúskomme, treffe se de skoarstienreagers al dûnsjend en sjongend yn harren wenkeamer oan, wêrnei't Bert syn maten fuortstjoert.

Banks wurd opskille troch dhr. Dawes jr., dy't him freget om dy jûns nei de bank ta te kommen foar in petear oer wat syn bern oanrjochte hawwe. Tusken de regels troch lit er trochskimerje dat Banks ûntslein wurde sil. Jane en Michael hearre de iene helte fan it tillefoanpetear en beseffe dat se har heit yn 'e swierrichheden brocht hawwe. Michael jout de fûl befochten tuppence oer om it goed te meitsjen. Bert praat in skoftke op Banks yn, wêrby't er him op slûchslimme wize oan it ferstân bringt dat er mear tiid mei syn bern trochbringe moat foar't se dêr te âld foar binne. By de moeting yn 'e bank wurdt Banks op fernederjende wize syn ûntslach oansein. As him frege wurdt oft er dêr noch wat op te sizzen hat, sjocht er sykjend om wurden nei de tuppence yn syn hân, en blaft er derút: "Supercalifragilisticexpialidocious!" Ek fertelt er in mop fan omke Albert dy't er earder fan Michael heard hie ("Ik ken in man mei in houten poat dy't Smith hjit." Antwurd: "O ja? En hoe hjit syn oare skonk?"). Dêrnei jout er him laitsjend ôf nei hûs. Dhr. Dawes sr. prakkesearret djip oer de mop nei, oant de klû him lang om let begjint te daagjen. Dêrop moat er ûnbedaarlik laitsje, wêrby't er, krekt as omke Albert, omheech sweeft nei it plafon, ta skrik fan syn soan Dawes jr. en de oare leden fan it bankbestjoer.

De oare deis draait de wyn, en mei't Mary Poppins yn 't foar sein hie dat se inkeld sa lang bliuwe soe as de wyn út deselde hoeke kaam, betsjut dat de ein fan har ferbliuw by de famylje Banks. In gelokkiger Banks hat ûnderwilens it stikkene draakje fan syn bern reparearre en giet mei de hiele húshâlding nei it park te draakjefleanen. Dêr moetet er dhr. Dawes jr. en de oare bestjoersleden fan 'e bank, dy't ek oan it draakjefleanen binne. Dawes fertelt dat syn heit, dhr. Dawes sr., him de foargeande jûns dealake hat. Hoewol't him dat wol spyt, hied er de âldman noch nea sa gelokkich sjoen as fuort foar syn ferstjerren. Hy hat dêrom besletten om Banks syn baan werom te jaan en him boppedat de frijkommen sit yn it bankbestjoer te jaan. Mei har wurk dien, brûkt Mary Poppins ûnderwilens har paraplu om fuort te sweven. As se oerkomt, ropt Bert har ta om net te lang fuort te bliuwen.

  1. Life I Lead
  2. Perfect Nanny
  3. A Spoonful of Sugar
  4. Jolly Holiday
  5. Supercalifragilisticexpialidocious
  6. I Love to Laugh
  7. Feed the Birds
  8. Fidelity Fiduciary Bank
  9. Chim Chim Cher-ee
  10. Step in Time
  11. A Man Has Dreams
  12. Let's Go Fly a Kite
Julie Andrews as Mary Poppins.
Dick Van Dyke as Bert.
David Tomlinson as George Banks.
Karen Dotrice en Matthew Garber as Jane en Michael.
Hermione Baddeley en Reta Shaw as Ellen de húshâldster en frou Brill, de kokkinne.
haadrollen
personaazje akteur/aktrise   
Mary Poppins Julie Andrews
Bert Dick Van Dyke


byrollen
personaazje akteur/aktrise
George Banks David Tomlinson
Winifred Banks Glynis Johns
Jane Banks Karen Dotrice
Michael Banks Matthew Garber
Ellen de húshâldster Hermione Baddeley
frou Brill de kokkinne Reta Shaw
dhr. Dawes sr. Dick Van Dyke
dhr. Dawes jr. Arthur Malet
Katie Nanna Elsa Lanchester
plysjeman Jones Arthur Treacher
omke Albert Ed Wynn
admiraal Boom Reginald Owen
earste stjoerman Binnacle Don Barclay (fysyk) en David Tomlinson (stim)
Mary Poppins har pappegaai-paraplu David Tomlinson (stim)
juffer Lark Marjorie Bennett
it 'fûgelwyfke' Jane Darwell (fysyk) en Robert B. Sherman (stim)
juffer Persimmon Marjorie Eaton
portier by de bank James Logan
frou Corry Alma Lawton
âldwiif Betty Lou Gerson
man yn bank Kay E. Kuter
frou yn bank #1 Doris Lloyd
frou yn bank #2 Queenie Leonard
stimakteurs tekenfilmsegmint
pearelparkytwyfke Julie Andrews
pearleparkytmantsje Richard M. Sherman
pearelparkytdrummer J. Pat O'Malley
pearelparkytbanjoïst Robert B. Sherman
ko Marc Breaux
lûkhynder Paul Frees
raam Bill Lee
baarch Thurl Ravenscroft
goes Marni Nixon
lammen Ginny Tyler
skylpodden Daws Butler
pinguïn-ober #1 Daws Butler
pinguïn-ober #2 Dallas McKennon
pinguïn-ober #3 J. Pat O'Malley
pinguïn-ober #4 Richard M. Sherman
pinguïn-ober #5 David Tomlinson
draaimolebewekker Dallas McKennon
bloedhûn #1 Sean McClory
bloedhûn #2 Dallas McKennon
bloedhûn #3 Alan Napier
bloedhûn #4 J. Pat O'Malley
foks Dallas McKennon
jager Alan Napier
rydhynder J. Pat O'Malley
jager-lieder J. Pat O'Malley
bloedhûn #5 George Pelling
jockey David Tomlinson
fotograaf J. Pat O'Malley
ferslachjouwer #1 George Pelling
ferslachjouwer #2 J. Pat O'Malley
ferslachjouwer #3 Alan Napier
ferslachjouwer #4 Sean McClory

Produksje en distribúsje

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Mary Poppins wie foar it meastepart basearre op Mary Poppins, it earste diel út 'e Mary Poppins-romansearje fan 'e Australysk-Britske skriuwster P.L. Travers, dat ferskynde yn 1934. De dochters fan 'e Amerikaanske filmprodusint Walt Disney fûnen it ferhaal sà moai, dat se him ûnthjitte lieten om it te ferfilmjen. Disney besocht al yn 1938 de filmrjochten fan Travers te keapjen, mar sy wegere, om't se net ferwachte dat in filmferzje har skepping rjocht dwaan soe. Fierders wie Disney doedestiden inkeld bekend as produsint fan tekenfilms en hied er noch net in grutte live-actionfilm makke. Mear as tweintich jier lang besocht Disney om 'e safolle tiid Travers oer te heljen om him in film oer har personaazje Mary Poppins meitsje te litten, oant se yn 1961 lang om let tajoech. Dêrby stelde se wol it betingst dat se sels it senario goedkarre moast.

De úteinlike film wie Travers, dy't op 'e ôftiteling fermeld waard as "konsultante", net botte gelokkich mei. Se mocht net oer it fersêftsjen fan 'e skerpere kantsjes fan it karakter fan Mary Poppins (dy't yn 'e boeken folle ideler en folle ûnferskilliger foar de bern oer is). Fierders wifke Travers oer de fraach oft se de muzyk wol moai of gaadlik fûn en hie se sa'n grouwéligen hekel oan it tekenfilmsegmint, dat se it near lei op fierdere ferfilmings fan har wurk. Ek de bruorren Sherman, dy't de lieten foar de film skreaune, wiene nau belutsen by de ûntjouwing fan 'e film. Sy wiene it, dy't foarstelden om it ferhaal net yn 'e 1930-er jierren spylje te litten, lykas yn it boek fan Travers, mar yn 1910, in fearnsiuw earder. Travers woe dan it leafst ek muzyk út dy tiid brûke, mar dêr spriek Disney syn feto oer út.

Uteinlik waard Mary Poppins regissearre troch Robert Stevenson nei in senario fan Bill Walsh en Don DaGradi. Walt Disney wie as produsint by it projekt belutsen foar syn eigen filmstudio Walt Disney Productions (no Walt Disney Pictures). Foar de film wie in budget beskikber dêr't de skattings fan útinoar rinne fan $4,4 oant 6 miljoen. De kamerarezjy wie yn 'e hannen fan Edward Colman, en de filmmuzyk waard fersoarge troch Inwin Kostal (soundtrack) en Richard M. Sherman en Robert B. Sherman (ferskes). It animearre filmsegmint waard regissearre troch Hamilton S. Luske.

Foar de titelrol fan Mary Poppins naam Walt Disney aktrises as Julie Harris, Angela Lansbury en Bette Davis yn omtinken. Julie Andrews hie op Broadway de rol fan Eliza Doolittle fertolke yn 'e toanielproduksje fan My Fair Lady, en de ferwachting wie dêrom dat se deselde rol yn 'e filmadaptaasje taskood krije soe. Doe't se lykwols foarbyparte waard yn it foardiel fan Audrey Hepburn, griep Disney syn kâns en socht er Andrews oan foar de rol fan Mary Poppins. Andrews wifele oer wat se dwaan moast, mei't se op dat stuit in fearnsjier swier wie, mar Disney bewissige har derfan dat er de opnamen fan syn film útstelle soe oant nei't se befallen wie.

Foar Andrews har manlike tsjinspiler yn 'e rol fan hantsjemuoisfeint Bert hie Walt Disney alderearst Cary Grant op it each, en doe't dat neat waard, naam er Laurence Harvey en Anthony Newley yn omtinken. Uteinlik caste er lykwols Dick Van Dyke yn 'e rol nei't er ûnder de yndruk rekke wie fan dy syn aktearwurk yn The Dick Van Dyke Show. Nei't de kar op him fallen wie, lobbyde Van Dyke om ek de rol fan dhr. Dawes sr. spylje te meien. Disney fielde dêr earst neat foar, mar Van Dyke krige syn sin nei't er der audysje foar dien hie.

Hoewol't oer it algemien mei nocht weromtocht wurdt oan 'e Amerikaan Van Dyke yn 'e rol fan 'e Londenske arbeider Bert, is freon en fijân it deroer iens dat syn neibearen fan in Cockney-aksint nearne nei liek. Sterker noch, it wurdt beskôge as ien fan 'e slimst mislearre aksinten yn 'e filmskiednis, en it wurdt noch altyd as standertfoarbyld fan hoe't it net moat oanhelle troch oare akteurs. Van Dyke bewearde dat syn aksintcoach de Ingelsman fan Iersk komôf J. Pat O'Malley wie, "dy't it aksint neat better neibeare koe as ik." Yn 2017, doe't bekendmakke waard dat Van Dyke in BAFTA Award (de wichtichste Britske filmpriiis) ûntfange soe, seid er: "Ik wurdearje dizze kâns om my te ûntskuldigjen oan 'e leden fan 'e British Academy of Film and Television Arts foar it lije litten fan harren ûnder it alderferskriklikste Cockey-aksint út 'e skiednis fan 'e sinema." De foarsitter fan 'e Academy reägearre dêrop mei de wurden: "Wy sjogge út nei syn akseptaasjetaspraak yn hokfoar aksint er dy jûns ek mar foar kieze sil. It sil sûnder mis 'supercalifragilisticexpialidocious' wêze."

Dick Van Dyke (m.) as Bert, omjûn troch oare fleurige skoarstienreagers by it dûnsnûmer op 'e Londenske dakken.

De opnamen foar Mary Poppins setten yn maaie 1963 útein en duorren oant en mei septimber fan dat jier. De film waard yn syn hiele hear en fear opnommen yn 'e Walt Disney Studios yn Burbank (Kalifornje), wêrby't gebrûk makke waard fan skildere Londenske eftergrûnen.

De distribúsje fan Mary Poppins waard fersoarge troch Buena Vista Distribution, no Walt Disney Studios Motion Pictures, de eigen filmdistribúsjedifysje fan The Walt Disney Company. De film gie op 27 augustus 1964 yn Grauman's Chinese Theatre yn Los Angeles yn premiêre. P.L. Travers krige dêr gjin útnûging foar, mar wist dochs ien te bemachtigjen. Op 'e afterparty stapte se (neffens it tsjûgenis fan Richard M. Sherman) op Walt Disney ôf en ferklearre mei útset lûd dat it tekenfilmsegmint út 'e film moast. Disney antwurde: "Pamela, dat is in passearre stasjon," en rûn fuort.

De film gie op 24 septimber 1964 yn 'e Amerikaanske bioskopen yn premiêre. It byhearrende soundtrackalbum ferskynde yn 1964 op LP by platemaatskippij Buena Vista Records. Op thúsmedia waard Mary Poppins foar it earst yn 1980 útbrocht op VHS en Betamax. Op 4 oktober 1988 ferskynde de film op 'e nij op VHS-keapfideo. Yn 1998 wie it de earste film dy't troch The Walt Disney Company op dvd útbrocht waard. De earste blu-rayferzje fan Mary Poppins ferskynde op 10 desimber 2013.

Fan 'e filmkritisy krige Mary Poppins rûnom lof. Sa omskreau Bosley Crowther fan The New York Times de film as "in alderprachtichste, opfleurjende rôlprint." Yn it tydskrift Variety priizge Whitney Williams yn 't bysûnder de muzikale dielen fan 'e film en it aktearjen fan Julie Andrews en Dick Van Dyke. It blêd Time skreau: "De sets binne wielderich, de lieten lustich, it senario is humoristysk mar treftich sentiminteel, en de ûnderstypjende cast berikt op in hier nei de perfeksje." Yn The Hollywood Reporter priizge James Powers it aktearjen, de special effects, de filmmuzyk, it produksje-ûntwerp en de goreografy. Konkludearjend stelde er fêst dat "Mary Poppins in film [is], dy't, mear as de measten, in triomf fan in grut tal ûnderskate bydragen is. En de spesjale triomf fan dizze film is dat er it wurk liket te wêzen fan ien inkele, gearhingjende yntelliginsje."

Yn it tydskrift Life hie Ann Guerin krityk op 'e feroarings dy't de film yn it ferhaal fan it boek oanbrocht, yn 't bysûnder wat it tekenfilmsegmint oanbelange. Se murk op: "Guon opienfolgings fan sênes hawwe echte sjarme, en faaks dat bern dy foar sûkerswiet opite sille. Mar as folwoeksene fûn ik it in bytsje tefolle fan it goede." Har konklúzje wie: "Mei in bytsje mear tebekhâldendheid en in bytsje minder ferbettering fan it orizjineel wiene al dy pluspunten fan 'e film safolste better út 'e ferve kommen."

Op 'e webside Rotten Tomatoes, dy't resinsjes sammelet, hat Mary Poppins in tige heech goedkarringspersintaazje fan 96%, basearre op 54 ûnderskate resinsjes. De konsensuskrityk fan 'e webside, gearstald út al dy resinsjes, stelt: "In wielderich modern mearke, fierd om syn ferbjusterjende special effects, oanstekkende ferskes en Julie Andrews har legendaryske aktearprestaasje yn 'e titelrol." Op Metacritic, de wichtichste konkurrint fan Rotten Tomatoes, behellet Mary Poppins in goedkarringspersintaazje fan 88%, basearre op 13 resinsjes. Yn 2013 waard Mary Poppins troch de Library of Congress foar preservearring foar de ivichheid yn it Amerikaanske Nasjonaal Film Register útornearre omreden fan kulturele, histoaryske en/of estetyske wearde.

Dick Van Dyke as Bert, dûnsjend mei animearre pinguïns yn it tekenfilmsegmint fan Mary Poppins.

Mary Poppins draaide yn 'e Feriene Steaten en Kanada yn 1964 en 1965 mear as 32 wiken yn 'e bioskopen en brocht dêrby $31 miljoen op. Yn it Feriene Keninkryk waarden foar de film 14 miljoen kaartsjes ferkocht. Hoewol't ûnbekend is wat de totale wrâldwide opbringst fan 'e film wie, soe de folslein skjinne winst yn 1965 $28,5 miljoen bedroegen hawwe. Dêrmei wie Mary Poppins de meast opbringende film fan 1964. Walt Disney brûkte dat jild om lân by Orlando yn sintraal Floarida te keapjen en dêr de bou fan it ferdivedaasjepark Disney World te finansieren.

Yn 1973 waard Mary Poppins op 'e nij yn 'e bioskoop útbrocht ta gelegenheid fan it fyftichjierrich bestean fan Walt Disney Productions; doe waard der nochris $9 miljoen fertsjinne. Yn 1980 waard de film foar de trêde kear yn 'e bioskoop brocht, mei in resultaat fan $14 miljoen. Nei letter noch ferskate oare kearen yn 'e bioskopen draaid te hawwen, stiet anno 2023 de totale opbringst fan Mary Poppins yn Noard-Amearika op $103,1 miljoen.

Yn 1965 waard Mary Poppins by de Oscars nominearre foar 13 prizen, wêrûnder bêste film, bêste regisseur, bêste adaptearre senario, bêste kamerarezjy (kleur), bêste artdirection (kleur), bêste kostúmûntwerp (kleur), bêste soundtrack en bêste lûd. De film wûn 5 Oscars, foar bêste aktrise (Julie Andrews), bêste filmmontaazje (Cotton Warburton), bêste filmmuzyk (Richard M. Sherman en Robert B. Sherman), bêste liet (Chim Chim Cher-ee fan 'e bruorren Sherman) en bêste special effects (Peter Ellenshaw, Eustace Lycett en Hamilton S. Luske)

By de Golden Globes waard Mary Poppins nominearre yn 4 kategoryen, wêrûnder bêste film (musical of komeedzje), bêste akteur yn in musical of komeedzje (Dick Van Dyke) en bêste orizjinele filmmuzyk. De film wûn de Golden Globe foar bêste aktrise yn in musical of komeedzje (Julie Andrews). By de BAFTA's de wichtichste Britske filmprizen, wûn Andrews yn 'e kategory meast ûnthjittende nijynkommeling yn in haadrol. Mary Poppins wûn fierders ek 2 Grammy Awards, de wichtichste Amerikaanske prizen op it mêd fan muzyk, foar bêste opname foar bern en bêste orizjinele filmmuzyk.

Films oer tastânkomming en ferfolchfilm

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

De problematyske relaasje fan filmprodusint Walt Disney mei P.L. Travers, de geastlike mem fan it personaazje Mary Poppins, wie it ûnderwerp fan twa dokumintêres oer de tastânkomming fan 'e film Mary Poppins. Dat binne The Shadow of Mary Poppins, út 2002, en The Real Mary Poppins út 2013. Oer harren relaasje waard ek it biografyske filmdrama Saving Mr. Banks makke, út 2013, mei Tom Hanks as Disney en Emma Thompson as Travers.

Yn desimber 2018 waard fierders troch Walt Disney Pictures in ferfolch op Mary Poppins útbrocht, mei as titel Mary Poppins Returns. Dy film spilet 25 jier letter en is in op him sels steande adaptaasje fan 'e restearjende sân boeken út Travers har Mary Poppins-romansearje. Emily Blunt spile de titelrol, wylst Dick Van Dyke weromkearde as dhr. Dawes jr.

Keppelings om utens

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en referinsjes

[boarne bewurkje]
Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side.