Springe nei ynhâld

Marketintster

Ut Wikipedy
In Nederlânske marketinster mei har poppe en deade man ûnder de Slach by Waterloo. Skilderij Oorlogsleed fan Jacobus Josephus Eeckhout.
Prusyske marketinsters yn Nübbel yn de Dútsk-Deenske Oarloch, 1864

In marketintster of merketintster wie in frou dy't in leger folge en oan'e soldaten drank, iten, tabak, kofje en lyts ark foar it deistich libben ferkeapje mocht.

Sterke drank ferkochten marketintesters út it typyske marketintsterfetsje dat se op'e heup droegen. Men moat har net betiizje mei de waskfrou fan in legerienheid. Beiden wiene wol kampfolgers. Yn in soad gefallen wie de marketintster troud mei in militêr ûnder de rang fan ûnderoffisier. Yn kampen en kazernes dreaunen se faak in soarte fan kafee. It leger koe doedestiids noch gjin eigen kantinetsjinst. Yn de permaninte kazernes fan de steande legers fan de lettere njoggentjinde iuw holden de marketintesters de soldatekantine yn it wurk en ferrjochten soms ek wurksumheden as it waskjen en ûnderhâlden fan de klean fan de soldaten.

It wurd marketinster kin lykwols ek ferwize nei spesifike froulike rollen yn de troepen, wêrûnder dy fan prostituees. De froulju dy't yn de Tritichjierrige Oarloch by it leger bleaune, wiene hast allinne wurksum as prostituees. Yn de 17e iuw wiene sutlers dy't seksuele tsjinsten ferlienden oan de oarder fan de dei. [1]

Yn de njoggentjinde iuw waard yn it Nederlânske leger de funksje fan marketintster oan strange regels bûn. Sa waard ûnder oare bepaald dat de marketintester troud wêze moast mei in lid fan it ûnderdiel. Ek waard fêstlein wat sy ferkeapje mocht en tsjin hokker priis. Neist in unifoarm dat in protte like op dat fan har ienheid, krige de marketinster ek in pinning dêr't har namme en it legerûnderdiel op oanjûn wie. It Nederlânske leger hie noch oant yn de tweintichste iuw marketintesters. Dêrnei waard harren funksje oernaam troch de kantinetsjinst. De Keninklike Lânmacht makket by seremoaniële gelegenheden noch gebrûk fan marketintsters.

De namme 'marketintster' is mooglik ôflaat fan it midsiuwsk Latynske mercatare (hanneljen). [2]

Boarnen, noaten en referinsjes

[boarne bewurkje]
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
  1. Arthur Görgey: Klapka. Leipzig 1850.
  2. Marketentster, etymologiebank.nl, P.A.F. van Veen en N. van der Sijs (1997) middeleeuws latijn mercatare (handeldrijven). Argivearre op 18 oktober 2023.