Eroaten
De Eroaten binne goaden en healgoaden mei wjukken út de Grykske en Romeinske mytology, dy't meast assosjearre wurde mei leafde en seks. Yn de Romeinske keunst wurdt sprutsen fan Amoretten, analooch oan Amor. De Eroaten komme faak werom yn klassike keunst, sy symboalisearje ferskate kanten fan de leafde (sa as leafde dêr't net op andere wurdt, leafde en langstme fan beide kanten). Sy wurde meast ôfbylde as neakene jonges.
De meast ferneamde fan de fjouwer Eroaten binne de bern fan Ares en Afrodite: Eros, Anteros, Himeros en Potos. Yn guon wurk wurde Eroten beskôge as manifestaasjes fan ien en deselde god: Eros. [1] Ferhalen oer de Eroaten, benammen oer harren fiten en streken, wienen populêr yn de Hellenistyske kultuer út de 2e iuw foar Kristus. [2]
Yn de barokke keunst ferskine de Eroaten as Pûttos.
Keppelings om utens
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Erotes fan Wikimedia Commons. |
- Pothos – (livius.org: 8 desimber 2007)
- Pothos: god of sexual longing, yearning and desire. – (theoi.com: 8 des. 2007)
Boarnen, noaten en/as referinsjes: |