Springe nei ynhâld

Albatros D.II

Ut Wikipedy
Albatros D.II


Rol Jachtfleantúch
Makker Albatros Flugzeugwerke
Untwerper Robert Thelen
Earste flecht Septimber 1916
Yn tsjinst Oktober 1916
Tal makke 275 (septimber-oktober 1916)
Brûkers Luftstreitkräfte, Luftfahrtruppen (Dútslân)

De Albatros D.II fan de Albatros Flugzeugwerke wie yn 1916-1917 ien fan de Dútske standertjager. It wie in tige stabile en tige manûvrearbere fleanmasine dy't mei de Fokker D.II, ien fan de wichtichste oarsaken fan it ferlies fan de loftoerhearsking oan it westfront fan de alliearden yn de Earste Wrâldoarloch. De Albatros wie bewapene mei twa Spandau-masinegewearen.

Maitiid 1917 waarden de measte D.II's ferfongen troch de Albatros D.III.

Technyske feiten

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
Feiten
Spanwiidte:  8,50 m
Langte:  7,33 m
Hichte:  2,64 m
Fleugeloerflak:  24,50 m²
Gewicht leech:  637 kg
Maks. startgewicht:  888 kg
Motor:  ien wetterkuolle 6-silinder-linemotor, Mercedes D III fan 160 hk
Bewapening:  2 fêste MG's
Topfaasje:  175 km/o op seenivo
Tsjinstplafond:  6000 m
Klimtiid nei 1.000m:  4 min 50 sek
Klimtiid nei 2.000m:  9 min 30 sek
Klimtiid nei 3.000m:  12 min 40 sek
Klimtiid nei 5.000m:  37 min 10 sek
Maks. fleanberik:  230 km
Fleantiid; 1:30 o
Tal makke:  275
Bemanning 1