Lucas Pieters Roodbaard

Ut Wikipedy
De Nije Oanlis Wolvegea
Oranjestein yn It Oranjewâld
Oertún fan Lyndensteyn, sjoen yn de rjochting fan Lyndensteyn

Lucas Pieters Roodbaard (Rolde, 20 jannewaris 1782 - Ljouwert, 23 maaie 1851), wie in ferneamd túnarsjitekt yn de 19e iuw. Hy waard berne te Rolde as soan fan de hofker Pieter Harms. Yn 1813 troude hy yn Grins mei de skippersdochter Hillegien Deddes. Yn dy tiid wie hy hofker mar ek keunstskilder. Yn 1813-1814 wenne hy yn Amsterdam om't er dêr mei syn wurk eksposearre.

Yn 1820 krige hy opdracht fan de stêd Ljouwert om in nij ûntwerp te meitsjen foar de Prinsetún. Yn 1824 ferhuze hy nei Ljouwert, as berop joech er doe op: arsjitekt fan bûtenpleatsen. Nei syn earste opdracht yn Ljouwert krige hy yn deselde stêd noch in tal fan oare opdrachten. Omdat yn dy tiid de ferdigeningswurken fan de stêd ôfbrutsen waarden, wie der plak foar nije tunen en parken. Yn 1829 krige Roodbaard de opdracht foar it Algemiene Begraafplak oan de Spanjaardsleane.

Roodbaard waard ferneamd troch syn wurk, en fan ferskate famyljes fan de Fryske adel krige hy opdrachten om de tunen by harren bûtenpleatsen en States oan te lizzen. Ek yn Grinslân en Drinte hie der wol gauris in opdracht foar de oanlis fan in tún. De ûntwerpen dy er makke wienen yn de Ingelske lânskipsstyl, kenmerke troch slingerpaden en wetterpartijen, en faak mei brechjes en túnpriëlen.

Tunen en parken fan Roodbaard yn Fryslân[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Literatuer[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Mulder-Radetzky, Rita, Lucas Pieters Roodbaard (1782-1851). Een tuinarchitect met schildersogen, 1999.