Laurentius Frisius

Ut Wikipedy

Laurentius Frisius (Dokkum, ein 15e iuw - Metz, ± 1535?) wie in dokter.

Laurentius studearre genêskunde oan bûtenlânske hegeskoallen, benammen yn Dútslân en lei him ek ta op de stúdzje fan Grykske en Arabyske talen en filosofy. Hy wie genêshear yn Metz en Kolmar en waard ien fan de meast ferneamde genêshearen fan syn tiid neamd. Hat teffens pensjonaris fan Metz west en is dêr ek stoarn.

Wurk[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Pocken-boexken inholdende een grontlicke ende heylsame gheneesinge der grusamigher Pocken, enz. alleen mit den dranck des Hilligen Holts Guayaci, sonder ander groote oncosten van medicynen te ghebruyken, Kampen.
  • Spiegel der Artzeny, Straatsburch 1518.
  • Synonyma Materiae Medicae, sive simplicium Pharmacorum, Latinis, Graecis, et Arabicis vocabulis. (Tiid en plak fan útjefte net bekend.)
  • Epitome opusculi de curandis pustulis, ulceribus et doloribus morbi Gallici, Basil. 1532. Ek mei de titel fan: De morbo Gallico, liber, in het werk van Aloysius Luisinus de morbo Gallico. Feneetsje. (1566-1567. 2 vol. fol.) T. I. p. 299-308.

Boarnen, noaten en referinsjes[boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Brouwer, J.H., en oaren (red.), Encyclopedie van Friesland, Amsterdam: Elsevier 1958, Laurentius Frisius.