Hy is ûnder oare bekend troch de klongelige wize wêrop at er yn 1976 de wrâldtitel sprint ferspille. Nei trije ôfstannen stie Valentijn boppe-oan yn it klassemint, mei in foarsprong fan 0.29 op de nûmer 2, Dan Immerfall (oerienkommend mei 0.58 sekonden op de 1000 meter). Op de lêste 1000 meter waard Valentijn wegens 3 falske starts diskwalifisearre. Uteinlik wûn de Sweed Johan Granath de titel.