Johan Binkes

Ut Wikipedy
Johan Willem Binkes

Johan Willem Binkes (Boalsert, 13 maaie 1828 - De Haach, 29 maart 1891) wie in Nederlânsk fise-admiraal, kommandant fan de Seemacht yn Nederlânsk-Ynje en ridder en offisier yn de Militêre Willems-Oarder.

Karriêre[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Binkes waard oplaat oan it Keninklik Ynstitút foar de Marine yn Medemblik. Hy waard yn oktober 1847 pleatst oan board fan Z.M. fregat Prins van Oranje, dat in krústocht nei it noardlik die fan de Atlantyske Oseaan makke en twa reizen nei West-Ynje, wêrnei’t Binkes, wyls befoardere ta luitenant op see 2e klasse yn oktober 1852 mei Z.M. skoenerbrik Lancier nei East-Ynje ôfsette. Yn de dêrop folgjende ekspedysje tsjin Timor en by de krústochten tsjin seerôvers by de eilannen beëasten Java ûnderskiede Binkes him wol sa dat hy earfol fermeld waard; by weromkommen yn Nederlân waard him it befel oer Z.M. skoener Atalante tabetroud. Yn maart 1859 waard hy earfol fan dy opdracht ûntheft en detasjearre yn Leien, dêr’t hy ûnder lieding fan Kaiser taret waard op syn nije betrekking as learaar yn de navigaasje en stjerrekunde oan it Keninklik Ynstitút foar de Marine. In pear moannen letter waard Binkes befoardere ta luitenant op see 1ste klasse; hy publisearre yn dizze tiid in oantal artikels oer tiidmeters en moanneôfsannen en wie ek lid fan de kommisje foar it eksaminearjen fan aspirant-adelboarsten.

Simonoseki en Atjeh[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Gefjocht by Shimonoseki

Nei syn ferbliuw yn Leien waard Binkes yn 1863 oansteld as earste offisier fan Z.M. skroefsteamskip earste klasse Metalen Kruis, dat yn Japan meidie oan it bombardemint fan Shimonoseki, en wêrby’t Binkes him sadanich ûnderskiede dat hy beneamd waard ta ridder yn de Militêre Willems-Oarder fjirde klasse (mei luitenant op see earste klasse De Bruijn Kops). Hy kaam werom út Japan nei East-Ynje as earste offisier fan Z.M. skroefsteamskip earste klasse Djambi, dêr’t hy yn maaie 1865 repatriearre. Werom yn Nederlân waard Binkes beneamd as lid fan in kommisje fan tafersjoch foar de bewurking fan it ynternasjonaal seinboek foar de marine en de keapfardij en de earste septimber 1867 trede hy op as learaar yn de stjoermanskeunst en stjerrekunde oan it Keninklik Ynstitút foar de Marine, wêrby’t hy ek it befel hie oer Z.M. ynstruksjefartúch Urania.

Op 1 septimber 1872 waard Binkes, dan kapitein-luitenant ter see, fuortdaliks nei it ferlitten fan it ynstitút, it befel opdroegen oer Z.M. skroefstoomskip fan de twadde klasse Citadel van Antwerpen, wêrmei’t hy noch datselde jier nei East-Ynje gie en by de earste ekspedysje nei Atjeh sels de oan de wâl lanningsdifyzjes fan de ferskillende oarlochsskippen kommandearde; nei it weromlûken fan de troepen waard Binkes stasjonskommandant op de noardkust fan Atjeh. Hy fûn dat yn it earste plak de kuststeaten mei oerreding ta ûnderwerping brocht wurde moasten mar syn tinkbylden waarden net of mar foar in part tapas. By de earste ekspedysje nei Atjeh fersette hy him tsjin weromlûken fan de troepen en fan in blokkade ferwachte hy neat: Wat wol men fan in blokkade, as net ek fêstiging op inkele kustplakken en dêrmei ferbân hâldende skipfeartregeling yn it libben roppen wurdt? Binkes waard foar syn wurk yn Atjeh by de earste ekspedysje beneamd ta offisier in de Militêre Willems-Oarder.

Wurkpaad werom yn Nederlân[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Gefjocht by Shimonoseki

Binkes kaam nei Nederlân werom om wer kommandant fan it Keninklik Ynstitút foar de Marine te wurden, waard yn oktober 1875 befoardere ta kapitein ter see en waard in jier letter beneamd ta ridder yn de Oarder fan de Nederlânske Liuw. Oant augustus 1879 bleau hy kommandant, fierde dêrnei twaris it befel oer in oefeningsdifyzje yn de Atlantyske Oseaan en fierde yn 1882 en 1883 it befel oer Z.M. raderstoomskip Valk, dêr’t in reis nei Ingelân en werom mei makke waard troch Kening Willem III en syn frou Keninginne Emma. De Kening beneamde Binkes no ta adjudant yn bûtengewoane tsjinst en ta offisier yn de Oarder fan de Gouden Liuw fan Nassau. Op 1 maaie 1883 waard hy beneamd ta skout-by-nacht en makke hy diel út fan in kommisje ta regeling fan de gearwurking fan de lân- en seemacht; boppedat makke hy yn 1884 diel út fan de Steatskommisje-Heemskerk, fan it leger út tegearre mei luitenant-generaal J.M. van der Star. Op 16 septimber 1887 wie syn befoardering ta Kommandant fan de Seemacht yn East-Ynje. Werom yn Nederlân waard Binkes beneamd ta grutoffisier yn de Oarder fan de Ikekroan en kommandeur yn de Oarder fan de Nederlânske Liuw. Op 1 maart 1890 luts hy him werom út de aktive tsjinst en waard as offisier op syn fersyk pensjoneard. Hy folge no de pensjonearre fise-admiraal Gregory op as foarsitter fan de kommisje ta it eksaminearjen fan seeoffisieren en adelboarsten en ek fan de direksje fan it widdo -en wezenfûns fan de militêre offisieren by de seemacht. Binkes skreau yn de Nieuwe Rotterdamse Courant (5 novimber 1882) in artikel over de toestand van onze marine nei oanlieding fan it fergean fan Zr. Ms. monitor Adder en yn 1883 in stúdzje over de verdediging van Nederland te water en de inrichting van de vloot.

Boarnen, noaten en referinsjes[boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en/as referinsjes:
  • 1891. M.C. van Doorn. Johan Willem Binkes Eigen Haard, siden 276-279;
  • 1912. Nieuw Nederlands Biografische Woordenboek. Twadde diel. Side 167.