Douglas B-18

Douglas B-18 Bolo

Rol	Middelswiere bommesmiter
Makker	Douglas Aircraft Company
Untwerper
Earste flecht	april 1935
Yn tsjinst	1936
Ut tsjinst	1946 (Brazyljaanske Loftmacht)
Tal makke	351 (1937-1939)
Brûkers	United States Army Air Corps, United States Army Air Forces, Royal Canadian Air Force, Brazyljaanske Loftmacht

De Douglas B-18 Bolo wie in middelswiere bommesmiter dy't tsjinne by it United States Army Air Corps en de Royal Canadian Air Force (as Douglas Digby) ein jierren tritich en begjin jierren fjirtich. De Bolo waard makke troch de Douglas Aircraft Company en it ûntwerp wie basearre de DC-2 en wie ornearre as opfolger fan de Martin B-10.

Tsjin 1940 wie de B-18 al ferâldere; hy hie te min motorfermogen, te min defensive bewapening en de bomlading wie te lyts om noch langer foldwaan te kinnen. In protte tastellen giene ferlern by de Oanfal op Pearl Harbor en dy op de Filipinen yn desimber 1941.

Yn 1942 waarden oerbleaune B-18's útrist as anty-ûnderseeboatfleantúch as ynset as transporttastel. In B-18 wie ien fan de easrte Amerikaanske fleantugen dy't in Dútske ûnderseeër te sink brocht, de U-654, op 22 augustus 1942 yn de Karibyske See.^[1]

Technyske gegevens[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Spesifikaasjes	B-18A
Langte:	17,6 m
Fleugelspanwiidte:	27,3 m
Fleugeloerflak:	89,1 m²
Hichte:	4,6 m
Oandriuwing:	2 × 9-sylinder-stjermotors Wright R-1820-53 fan 1.000 hk (750 kW) it stik
Heechste faasje:	346 km/o
Klimfaasje:	nei 3.050 m yn 9,9 min
Fleanberik:	1.850 km
Bemanning:	6
Tsjinstplafond:	7.280 m
Gewicht leech:	7.400 kg
Gewicht fol:	10.030 kg
Bewapening:	trije 7,7-mm-MGs, 2.200 kg bommen