Boezem (wetter)

Ut Wikipedy
Wettermûne oan de Westfryske Omringdyk. Rjochts de boezem

De boezem is dat diel fan it oerflaktewetter dat gjin fêst peil hat. It is meastentiids gjin ûnderdiel fan in polder, mar is wol bedoeld om it wetter op te fangen en ôf te fieren. Oer it generaal befettet de boezem it wetter dat fuort op see of op de Iselmar lost wurdt. De Fryske boezem sit ynklamme tusken de Iselmar, de Waadsee en de Lauwersmar.
At dit net op natuerlike wize mooglik is, slacht in boezemgemaal it wetter út; yn oare gefallen wurdt it boezemwater middels in spuislûs lost.

Dat it wetter gjin fêst peil hat, wol net sizze dat der net nei in bepaald peil stribbe wurdt. Dit peil neamt men it streef- of boezempeil. As it wetter tydlik bewarre wurdt, om bygelyks letter loaze te wurden, sprekt men wol fan berchboezem.

By in molegong is der by in twagong sprake fan in ûnderboezem tusken de leechste en de heechste mole. By in trijegong is der neist in ûnderboezem tusken de leechste en de middelste mole ek in tuskenboezem tusken de middelste en de boppeste mole.

Sjoch ek[bewurkje seksje | boarne bewurkje]